Als puber lag ik vaak op apegapen
Door zinnelijke fantasie vermoeid
Die urenlang mijn nachtrust wist te kapen
Nu schenkt ze mij nog soms een woelig slapen
Waaruit een veelbelovend droombeeld groeit:
Sereen gezang, van verre toegevloeid!
Een nimf, begeerlijk blond en welgeschapen
Die aan het wiegend water lijkt ontbloeid
Komt door een roze halo aangeroeid
Met een verwoestend sexappeal als wapen!
Ze zwaait naar mij en fleemt op zwoele toon
Mijnheer, waar is de kamer van uw zoon
(Uit de net verschenen bundel Ik neem voortaan een datingcoach)
Onverbiddelijk
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Uit het archief
Vuurwerk
Wat jammer, oud en nieuw is weer voorbij.
Romeinse kaarsen, rotjes, ratelbanden,
Chinese rollen, afgerukte handen:
ze brachten leven in de brouwerij.
Gelukkig startte het festijn erg vroeg.
Gelukkig startte het festijn erg vroeg.
Begin september hoorde je hier al
de eerste dreun, zo’n moordend helse knal.
Van zulke bommen krijg je nooit genoeg!
Ach, enkel watjes hielden hun hart vast
Ach, enkel watjes hielden hun hart vast
bij onze jaarwisselingskanonnade;
zij vreesden vuurwerkleed plus tonnen schade
en urmden over grove overlast.
Maar al die schade is toch doodnormaal?
Maar al die schade is toch doodnormaal?
De nieuwjaarsviering wordt dus niet vergald:
er mag gesloopt verminkt gemold geknald
want dát maakt de beleving zo totaal!
(Uit: Heerhugowardse gedichten)
(Uit: Heerhugowardse gedichten)