Voorbij Chalet Reynard is het voorbij
Want hogerop verkoopt men nergens drank
Zodat ik hier nog snel wat vloeistof tank
Voor onderweg: vin rouge, dope voor mij

Merlot, de Mont Ventoux, ik voel me vrij
Thuis lig ik altijd suffend op de bank
Hier breng ik eer aan berg en druivenrank
De top ligt op nog drie bidons, tenzij…

Verzuring, kramp, verlamming in een dij
Mijn brein verdampt op deze kale flank
Geen drinken meer, koud zweet, mijn rug een plank
Een windvlaag, afgrond, val met averij

Dat u me zwaar ontveld naar huis ziet lopen
Ligt zeker niet aan mij: bent u bezopen!

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Fatal attraction

Haar uiterlijk verdiende geen medaille
is veel te zacht gezegd, maar ze bezat
als troostprijs wel een hele slanke taille.

En innerlijke schoonheid dan? Geen spat!
Een loeder was ze, giftig, een harpij.
Toch kwam er ooit een vrijer op haar pad.

Een zomeravond op de Mookerhei
werd ze bevrucht, niet al te fijnbesnaard;
hij zag, hij overwon, hij kwam. En zij?

Ook zij vond het beslist de zonde waard;
zo’n lekker stuk, daar zag ze wel wat in.
Hij smaakte best. Dat zij nog heeft verklaard: 

‘In ieder einde schuilt een nieuw begin’,
dat lijkt me onwaarschijnlijk, voor een spin.