Heb ik iets tegen Groningers of Drenten
Smaad ik hun liefde voor geboortegrond
Vind ik hun voedsel klef en ongezond
Hoon ik hun uitspraak vol met knijpaccenten
Leg ik hen waanideeën in de mond
Stel ik hen voor als duivels of serpenten
Noem ik hen psychiatrische patiënten
Acht ik hun eigendunk een vuile wond
Nee, Ben en Rudy, het zijn niet mijn woorden
(En Ditmar snapt er echt geen jota van)
Waar jullie op het Vrije Vers mee scoorden
Ik hekel slechts wat voor geen meter kan
Een wereldkoers daar in het vlakke noorden
En Hanny ziet dat: zij is echt mijn man
Bezien
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Uit het archief
Lintjesregen
Wikimedia Commons
Ik was maar vast naar het Stadhuis gegaan
Dan hoefden ze geen smoesjes te verzinnen;
'Hoe krijgen we hem nietsvermoedend binnen'
Een welkomstlied, de zaal die op zou staan
De bode zei: 'Meneer u bent abuis
De burgemeester is allang naar huis.'