Mijn leeftijd wordt zo zoetjes aan een straf
En brengt me van de drup in koude regen
Het lichaam takelt onrustbarend af
En uit mijn mond en oksels stinkt het laf
Ook heb ik ouderdomseczeem gekregen
 
Ik kan me slechts per looprek voortbewegen
Sinds ik heb moeten scheiden van mijn Daf
Een goed glas bier, ik kan er niet meer tegen:
Mijn blaas die ik beschamend vaak moet legen
Is erger dan een lekkende karaf
 
Mijn vrouw houdt haar verbale knuppel klaar
Want zij heeft van mijn kwaal de meeste last
Dus, heb ik weer eens naast de pot geplast
Dan hoont ze mij als vieze druppelaar
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Bout-rimé De Dapperstraat 2

Al hebt u uren in die prut gelegen:
Het zorgstelsel van dit unieke land
Bepaalt mijn recht op rust--en ochtendkrant.
Dus Hoogland: néén! De zusters zijn ertegen

Om wat u uitscheidt steeds te moeten wegen.
Eén thee kreeg u. Niet meer. Uw water kan 't
Niet langer aan door blaasvliezen omrand
Twee uren in het lichaam te bewegen.

Wat had u van dat ziekenfonds verwacht--
Een zuster altijd onder 't bed verborgen
Totdat u zelf weer voor de pisbak staat?

Dat hebt u optimistisch overdacht--
Niet huilen. Kijk! Een cliniclown, en morgen
Wacht reeds de thuiszorg in de Dapperstraat.