Uit het archief
Wens
Schilderij Andrew Wyeth
Met name aan het einde van de nacht
Wanneer de dag al bijna aangebroken
Nog even in zichzelf ligt weggedoken,
Vrees ik dat tijd tot stilstand wordt gebracht
Een flits waarin er vlugger dan je dacht
Tezelfdertijd een hand wordt toegestoken
En razendsnel een vonnis uitgesproken:
De hoogste tijd, er wordt op je gewacht
Zo hoop ik dat mijn laatste dag begint:
Een datum die lang vacuüm verpakt
Zijn hardheid snel verliest als ik hem open
Waarna ik het volstrekt aanvaardbaar vind
Dat je behoedzaam door de bodem zakt
Waarop je heel je leven hebt gelopen