Mijn tante Johanna – God hebbe haar ziel – Was dik in de tachtig toen zij nog beviel ‘Ja echt, ik voel leven’ zei tante ontdaan En is toen terstond naar de huisarts gegaan
Die hoorde diep in haar omvangrijk postuur Een hoogst onverklaarbaar geschuif en geschuur ‘Geen man en toch zwanger’ riep tante verheugd ‘Dit is de beloning voor kuisheid en deugd’
Zij was onbevlekt, als een non in een kluis Voor vleselijk feesten gaf tante niet thuis Geen vinger had ooit haar wellustig beroerd In iedere man zag zij altijd een ploert
‘Moet ik mij ontkleden?’ vroeg tante benauwd Híj was dan wel huisarts, maar zíj niet getrouwd De dokter deed echter geen zwangerschapstest Maar trok uit haar buikplooi een wandluizennest