In dit millennium kwelt mij de vraag
waarom wat is geschreven nog als boek
bestaat. Wanneer nu eindelijk het doek
valt voor dat lor met ezelsoor, die plaag
van vet en snel losbandig woordenvat
en van die slappe dweil de paperback
vol kwijl en shag, ja zelfs met luis en crack!
Ik ben het spuugzat, al dat gore blad.
Goddank: het lezen kan nu digitaal;
zo schendt geen derrie nog een schoon verhaal.
Dus weg die lorren, bij het oud papier!
We houden er een paar als souvenir,
voor leesmusea. Achter kiemvrij glas
ligt straks te kijk hoe vies u vroeger las –
