Het vrije vers

Hij loopt Vierdaagse, Pieterpad en wad.
Al wandelend bedenkt hij snelsonnetten
die hij gebundeld op de markt wil zetten.
Hij zwoegt op metrum, rijm en woordenschat.

 

De man is echt een kilometervreter,
maar zijn gedichten lopen voor geen meter.

 

een vers in de vorm van een tripel

’t is tijd om er zó een te droppen

OB’s leest men hier al multipel

maar míjn hart gaat daar niet van kloppen

 

mijn tripel is vers maar in vorm?

zo’n werkje kan makkelijk floppen

de uitdaging vind ik enorm

het dichtstuk moet alleszins kloppen

 

de vorm van de tripel: divers

ik ga nu wat flesjes ontdoppen

en sponsor gestaag de commerce

geen drinkebroer kon mij nog kloppen

 

Steeds weer zo'n bedelbrief
Soms met prullaria
Storten of weggooien
Is dan de vraag

 

Maar is de herkomst het
Tuberculosefonds
Ja, dan doneert een
Plezierdichter graag 

 

Slecht nieuws omtrent de pink van Marco Kroon
Toen hij laatst dronken werd gearresteerd
Heeft een agent hem blijvend geblesseerd
Dat is toch ontoelaatbaar machtsvertoon!

 

Zijn duim is ook een tikkeltje verbogen
Door alles wat hij er heeft uitgezogen

 

 

Tropische levensstijl…
Zoete Caribendrank…
Dansende vrouwen…
Hé dromer! Ja, jij!

 

Dat riep mijn vrouw tijdens
Pinacoladadag
Blijf jij maar thuis want
De oppas is vrij

 

Gijs was een grapjas, maar school werd een kwelling:
onoverkomelijk zwaar bleek de spelling.
Pas in zijn baan kreeg hij weer dat uitbundige:
eikenprocessierupsaanpakdeskundige.

 

Op van de zenuwen!
Wiegmans’ leeuwinnenteam.
Schreef al historie
dit voetbal-WK.

 

Zweden verslaan in de
halvefinalematch?!
Wegens de biervoorraad
drink ik vast na.

 

Hij twittert eerst naar Kim: "Ik kom eraan"
De staven van de mannetjes gaan bellen
De borsten van de mannetjes gaan zwellen
Om lekker knus weer naast elkaar te staan

 

Zo gaat dat in de wereld volgens Trump
Een kleine stap, maar toch één met een thump

 

Niet klagen maar dragen en bidden om kracht

 

 

 

 

Mijn vraag luidt waarom Maarten van der Weijden
En met hem al die mensen in het land
Op elke brug en klappend aan de kant
Genieten van zijn zelf gezochte lijden

 

En als hij het dan ook niet haalt dit keer
Dan moet het volgend jaar natuurlijk wéér.

 

(Misschien omdat we teveel waarde hechten
Aan het idee dat je die ziekte moet bevechten?)

 

Het is weer Hollandbreed traumatisch tobben,
schrijft mijn calamiteitenbulletin.
Eerst was er altijd wat met Arjen Robben
en nu die kloteknie van Dumoulin.

Het staat gedrukt in klei en Bijbelboeken
Gij zult uw spijkers bij laag water zoeken
Maar timmerlieden klaagden steen en been
Want Noachs ark viel telkens weer uiteen

 

Nu wordt de duimschroef stevig aangedraaid
Er is geen mens die nog naar spijkers graait
Niet tussen eb en vloed of in een kwel
Als Jezus van ‘t kruis valt, dán nog wel

 

Ik zing voor u nu dit verdichte lied
De uitleg van de verzen boeit mij niet
Ik vind het boud, dat mag u best wel weten
Dat ongerijmd gebeuzel van estheten

 

Ik ben een zeegarnaal in niemandsland
En wat me pakt is puur een kinderhand

 

Een fietspad waar je ongestoord kunt zingen
Niet bang zijn dat je nagekeken wordt
't Staat keurig aangegeven met een bord
Je hoeft je zanglust hier niet te bedwingen

 

Dat wil ik wel een keertje uitproberen
Voorzichtig neurie ik wat voor me uit
Waarna ik, opgaand in mijn stemgeluid
Al fietsend luidkeels zit te kwinkeleren

 

Dan klinkt een harmonie van mannenstemmen
Daar komt een stoet aan, minstens vier man breed
De borst vooruit, in stemmig zwart gekleed
Geschrokken knijp ik stevig in de remmen

 

Ik kom van rechts, maar laat ze toch maar voor
Je wint het als solist niet van een koor

 

Een jongensachtig prachtige blondine
Met humor en met klasse en met stijl
Dartel als een Mozart sonatine
Doorschijnend als een fee en net zo ijl

 

En scherp als een Franse guillotine
Maar altijd toch zachtmoedig onderwijl
Zonder stemverheffing en adrenaline
Weloverwogen met een nagelvijl

 

Balsem voor de ziel en vitamine
Een liedjesschrijver van het hoogste peil
Er was in Nederland maar EEN Martine
En wie Martine zag ging voor de bijl

 

(c) Jeroen van Merwijk

 

 

 

 

 

Toevallig sprak ik hem vandaag in de stad
Hij had zo genoten van Kraay en van Kat
Maar dat ze met ene de Haan heeft gelopen
Hij heeft van dat merk nooit een pot willen kopen
Het huisje stond alweer een tijdje te koop
Ze had het verbouwd en gered van de sloop
Nu piepten de deuren, de waslijn hing los
Er klonken geen stemmetjes meer in het bos
Toen sloeg ie de hoek om een beetje verslagen
Het beste hoor, makelaar Jansen uit Schagen!

 

Hoe zou het tegenwoordig gaan met Jan?
Wat moet zo'n man aan 't eind van zijn carrière?
Je hoort er daarna doorgaans weinig van
Ik zie hem voor me, fronsend in zijn serre

 

Daar kweekt hij biologische tomaten
Met mest en water, maar het valt niet mee
Hij staat er uren tegenaan te praten
Van binnen vloekend met een zachte G

 

Want ondanks het zorgvuldig irrigeren
Ziet hij wel dat het blad steeds slapper wordt
En moet hij tandenknarsend constateren
Dat zijn tomatenplant alweer verdort

 

Nu kan hij enkel groen van afgunst kijken
Hoe bij de buren rode rozen staan te prijken

 

 

Wat keigaaf zeg, een supercool idee
Om eens een rondreis door The States te maken
Wij lieten onze hersens maanden kraken
En vielen voor die machtige SP

 

Briljant, zo’n reis die je verrijken kan
Want winst in Vegas bracht ons boven Jan