- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
I
Muren en prikkeldraad!
Eeuwige breinbrekers
Woorden waarvoor
Je geen toepassing weet
Vind maar iets zinnigs bij
Spreewaldergurkenpot
Los van de film waar
Dit versje naar heet!
II
Wrange herinnering!
Spreewaldergurkenpot
Wachtte de glasbak
Na val van de muur
Hij was wel groots in zijn
Onaanstootgevendheid
Echter zijn Gurken
Die waren te zuur!
III
Wat heet vereeuwigen!
Onaanstootgevendheid
Gold na de Wende
Voor Lenin niet meer
Volkswoede zong hem een
Gruzelementenlied
Sloopte zijn standbeelden
Spoog op zijn leer!
- Gegevens
- Geschreven door Otto van Gelder
De leg wordt stilgelegd
En kippen gaan tekeer:
Het voer is veel te slecht,
We pikken het niet meer
- Gegevens
- Geschreven door Otto van Gelder
Een oude steeg, ternauwernood verlicht,
zo nu en dan bezocht door kroegpubliek
Een muur weerkaatst getik van hoge hakken
Met handen weggestoken in zijn zakken
krijgt Jack de Ripper vanuit een portiek
contouren van een nieuwe prooi in zicht
Prelude op een naderende moord.
Beleeft de jonge vrouw die hij bespiedt
in deze steeg haar laatste ogenblikken
wanneer zijn mes opeens tevoorschijn schiet
en zij niet eens de kans krijgt om te schrikken?
Misschien omdat hij steeds beroerder ziet
of puur van ouderdom niet meer kan mikken:
Haar hakken tikken onbekommerd voort.
- Gegevens
- Geschreven door Jacob van Schaijk
je kunt zo snakken soms naar wat geluk
en ondanks tegenslag op tegenslag
verflauwt je hoop niet op de grote dag
je maakt je daarbij ongezond vaak druk
een raad wil ik je geven: laat het lopen
en kap eens met dat stomme loten kopen
- Gegevens
- Geschreven door Hendrikje de Koning
'Mijn strijd' wordt goed verkocht; het staat op drie -
krijgslustig schrift in duister tijdsgewricht.
Na jaren van censuur bezweert het licht
van openbaarheid deze dystopie.
Het kampt nog wel met nummers twee en een:
een kookboek en een chicklit-fenomeen.
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
De helft van alle dutchies is te zwaar
Het BMI getal roept luid: gevaar!
Ons kleine stukje land groeit ongezond
We zakken met z’n allen door de grond
Een slimme tip: beweeg, val af, maak lol
Dan is ons drukke land iets minder vol
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
Lang leve Bredero
Schilder toneelschrijver
Boertige dichtervorst
Heeft goed geboerd
Jammer alleen van die
Anagrammatische
Tragipotsierlijke
Bijklank: beroerd!
- Gegevens
- Geschreven door Judy Elfferich
op een volmaakte maatschappij.
De komma en de punt betogen:
‘Puntkommavolk draagt nooit wat bij!’
Meteen vormt zich een actiefront:
de Weg-met-de-puntkomma-bond.
De vraagtekens zijn weggeslopen,
die houden graag hun opties open.
Snel smoort men tussen accolades
’t gekreun en de jeremiades
van de puntkomma’s, en met haken
voorkomt men dat ze stennis maken.
Dan komt het minteken, en baf!
– het trekt ze van het leven af.
De vraagtekens zijn terug en kijken
hoofdschuddend naar de verse lijken.
Maar ai! de strijd is niet gedaan:
gedachtestreep valt komma aan –
en snijdt hem snoeihard door de hals
zodat hij – na onthoofding – als
puntkomma, dodelijk verwond,
zijn bloed mengt met die op de grond.
Men draagt de beide typen stakkers
in stilte naar de dodenakker.
Wat rest van de gedachtestreepjes
sluit zwijgzaam aan, met zwarte sleepjes.
Het uitroepteken preekt van vrede,
dubbelepunt deelt pepermunt;
bevrijd van komma-achtigheden
sjokt men naar huis: streep, punt, streep, punt…
Christian Morgenstern (1871-1914)
Im Reich der Interpunktionen
nicht fürder goldner Friede prunkt:
Die Semikolons werden Drohnen
genannt von Beistrich und von Punkt.
Es bildet sich zur selben Stund’
ein Antisemikolonbund.
Die einzigen, die stumm entweichen,
(wie immer), sind die Fragezeichen.
Die Semikolons, die sehr jammern,
umstellt man mit geschwungnen Klammern,
und setzt die so gefangnen Wesen
noch obendrein in Parenthesen.
Das Minuszeichen naht und – schwapp!
Da zieht es sie vom Leben ab.
Kopfschüttelnd blicken auf die Leichen
die heimgekehrten Fragezeichen.
Doch, wehe! neuer Kampf sich schürzt:
Gedankenstrich auf Komma stürzt –
und fährt ihm schneidend durch den Hals –
bis dieser gleich – und ebenfalls
(wie jener mörderisch bezweckt)
als Strichpunkt das Gefild bedeckt!…
Stumm trägt man auf den Totengarten
die Semikolons beider Arten.
Was übrig von Gedankenstrichen,
kommt schwarz und schweigsam nachgeschlichen.
Das Ausrufszeichen hält die Predigt;
das Kolon dient ihm als Adjunkt.
Dann, jeder Kommaform entledigt,
stapft heimwärts man, Strich, Punkt, Strich, Punkt…
- Gegevens
- Geschreven door Theo Danes
Hij wenkte met een kort gebaar
Ik was meteen verkocht
De man had lang en golvend haar
Hij wenkte met een kort gebaar
En zei de slavenhandelaar
Dat ik precies was wat hij zocht
Hij wenkte met een kort gebaar
Ik was meteen verkocht
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Ballade van kleine Nel
Dat haar echte ma niet was
Vaker gooide die haar stiefkind
Ter verdrinking in een plas
Na een nachtje dievenpad
Twee reptielen in de kelder
Waar het kind geen weet van had
En de lichtknop hing te hoog
In een hoekje lag een mamba
Die zijn gif al naar haar spoog
Maar het beest was sluw en slecht
En sindsdien is Nel onvindbaar
In de plas is reeds gedregd
Kenners tasten blind in mist
Naar het hoe van haar verdwijning
Wordt in talkshows druk gegist
Brachten in de zaak geen schot
Ook een moordbedrag aan tipgeld
Trok het onderzoek niet vlot
Hulp bij Peter R. de Vries
- Gegevens
- Geschreven door Niels Blomberg
Mag dat nog kunst heten?
Grofgestoord lijnenspel
Prent van een
peuter met ADHD
Aan de verering van
neopsychotische
kunstwerken doe ik
voorlopig niet mee
- Gegevens
- Geschreven door Hanny van Alphen
Van A tot Z gelogen zei mijn Tante Betje
Vanaf het kussen in haar kekke opklapbedje
Ik wil niet eens meer weten waar de waarheid ligt
Elk woord van elk sujet heb ik al doorgelicht
De Haagse foetelaars die ons constant misleiden
Zie ik met liefde in een Gronings sink-hole lijden
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
Een Bachsonnet zou geen Bachsonnet,zijn als het niet nokvol zit met symboliek.
Allereerst de naam Bach. Als je de naam vervangt door getallen krijg je 3+1+2+8, dat is samen 14. Precies het aantal regels van een sonnet.
Veel muziekstukken van Bach zijn geschreven in de cantate vorm. Sommige wat langere cantates zijn zo geconstrueerd dat (in de Lutherse eredienst) een korter gedeelte voor de preek en een langer gedeelte na de preek werd uitgevoerd.
Het deel voor de preek werd opgeknipt in een aantal delen rondom de bijbelteksten die werden gelezen.
Het korte deel voor de preek bestaat uit opening, recitatieven en koralen en is bedoeld als explicatie: uitleg van de teksten.
Het langere deel na de preek, de coda of het slotstuk, is bedoeld als applicatie ofwel toepassing waarmee de gelovigen werden heengezonden om hetgeen wat in de prediking werd geleerd in praktijk te brengen. Hierin zitten een aantal herhalingen, weergegeven door de twee wisselende rijmwoorden van regel 8 t/m 13 en een hoopvolle slotregel die weer op regel 7 rijmt.
Dit klinkt best serieus jonges en meisjes maar ik heb dat in het Bachsonnet vertaald in het sextet, bestaande uit de drie delen van 2, 1 en 3 regels. Hierin leg je het plot uit.
De coda, het octet laat de uitwerking, het complot, de toepassing zien.
Wellicht oogt het wat zwaar, maar dat hangt ook van de inhoud af.
Persoonlijk vind ik de uitwerking van Niels een hele aardige. Drie personen die in het eerste deel worden voorgesteld en in het tweede deel iets onverwachts doen.
- Gegevens
- Geschreven door Niels Blomberg
Jan heeft sinds kort een leuke nieuwe baan,
waarin hij elke dag wordt uitgedaagd.
Piet telt de dagen af tot zijn pensioen.
Klaas weet precies wat hij vandaag gaat doen.
Dat wordt al zoveel jaar van hem gevraagd
en zo zal het nog vele jaren gaan.
Piet is chauffeur. Hij vraagt of zij misschien
genegen zijn vandaag maar door te rijden.
Jan is van deze vraag wel wat van slag.
Hier zal zijn reputatie onder lijden,
maar anderzijds, het is een mooie dag.
Klaas denkt meteen aan de vergadertijden
en zegt dat verder gaan van hem wel mag.
Collega’s zullen hen vandaag niet zien.
- Gegevens
- Geschreven door Otto van Gelder
Voor mij geen wegen die naar Rome leiden,
ik ben goddank volstrekt oningewijde
en nimmer in een knapenkoor betast,
ook laat ik mij niet zwaar ter neder drukken
met schuldbesef en zondeval als last
en heeft een zwarte kous mij nooit gepast.
Ik buig niet ongeschoeid in een moskee
hoewel het mij fysiek nog wel zou lukken
om vijf maal daags naar Mekka toe te bukken
en het geloof in ‘t einde van de tijden
vind ik ook geen aantrekkelijk idee,
daar doe ik dus van harte niet aan mee.
Bekeringsdrift, het is niet te vermijden
maar kan het voortaan ietsje meer bescheiden?
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
Een nieuw sonnet, bedacht door onze Frits!
Verdienstelijk, heel aardig en ook spits
Per regel niet meer heffingen dan zeven?
Voor mij vormt vijf het loffelijkste streven
Met lange regels maak je nooit de blits
Al ligt dat meer aan eigen smaak, allicht
Die zeven is gelukkig niet verplicht
Een late chute blijkt wel een vast gegeven
Leuk schuiven met de chute kan ik waarderen
Al is Frits’ vers dus prima te verteren
Toch schreef ‘k een variant op zijn gedicht
Me dunkt, óók leuk en cool om te proberen:
Heerhugowaards sonnet, ’t is bovenal
een variatie op dat van Leudal
Frits' dichtvorm begint en eindigt met twee rijmende regels. Waarom dan niet de volgorde omgedraaid oftewel bouleversé (r 14 werd r 1 etc.). De bout-rimé is een toegift, speciaal voor Frits
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
De geur van koffie aan het Haelens beekje
Mijn lief en ik kampeerden er een weekje
Een molen en een kerk, zo fraai gelegen
We zagen herten en een everzwijn
Ach, 's ochtends viel er wel een buitje regen
Een béétje trekker kan daar toch wel tegen
Het water steeg, de bedjes werden nat
De onrust werd gesust met flessen wijn
Maar knaagde aan 't idyllisch samenzijn
Mijn meisje nam de bus naar Appelscha
Sindsdien koerst onze liefde op vals plat
Ik heb het in dit Limland wel gehad
Als ik ooit weer een keer kamperen ga
Zet ik mijn tent op aan de Drentsche Aa
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Summum
Als bijna laatste daad voor Hij ging slapen
Heeft God snel Adam, eerste mens, geschapen
Een man, niet best gelukt naar Zijn idee
Hij overdacht Zijn fouten vol berouw
Begon gezwind aan versie mens punt twee
En die creatie vond de Heer oké
Wat was ze sierlijk en zo gaaf van wezen
Zo uitgebalanceerd, verfijnd van bouw
En Eva was haar naam, de eerste vrouw
Ze had geen baardgroei in haar zacht gelaat
Werd niet om horkerig gedrag misprezen
Want zij had stijl, haar taal was uitgelezen
Het summum voor dit schepsel van formaat:
Geen piemel, geen verschrompelde prostaat
- Gegevens
- Geschreven door Jacob van Schaijk
U was altijd zo lief en zacht voor mij
zo strelend, kussend, liggend op uw pij
uw handen waren zacht, uw lippen rood
en U begreep mijn zonden en mijn nood
al vroeg U wel een kleine wedergunst
met hand en mond alleen, geen grote kunst
maar later deed U mij soms hevig pijn,
dan moest ik maar een flinke jongen zijn
ik vreesde dat ik zo een zondaar was
maar, sprak U, die gedachte gaf geen pas
vertrouw op Gods genade was Uw wet
U gaf Uw woord, voor mij was Uw gebed
als Gods genade het vergeven heeft
vergiffenis de grootste zondaar geeft
dan mij toch zeker wel voor deze dag
waarop ik zondig ben, maar stralend lach
want, hoorde ik, u heeft geschreeuwd van schuld
gebruld waarom heeft God dit toch geduld
en hoe u stikkend, panisch voor de dood
in hoogste nood het aards bestaan ontvlood
Uit het archief
De Sloddervis
‘Wat zou het’, zei de Sloddervis,
‘dat ik geen slimmerd ben?
Ik weet wat slijk, wat modder is
en verder niks. Nou en?
Die evolutie, leuk idee
maar waar moet het naartoe?
Nee dank je wel, ik doe niet mee,
voor mij niet dat gedoe.
Waar alles mee begonnen is:
een slijmig klontje beest –
veel slomer dan een Sloddervis
kan dat nooit zijn geweest.
Ik hoef geen vleugels, klauwen,
geen slurf, gewei of bult.
Ik voel niks voor miauwen
en ben geen tiep dat brult.
Ik denk dat ik mijn modder mis
als paard of papegaai.
Dus blijf ik lekker Sloddervis,
oersimpel en oersaai.
Sterf ik straks uit? Mij best, oké.
Dan word ik nooit reptiel
of eekhoorn, vos of chimpansee.
Dan word ik dus fossiel.
Zo’n wereld-na-de-Sloddervis
is eenmaal ook voorbij.
Gaat die naar de verdommenis,
dan mooi wel zonder mij.
De oerstaat is mijn element,
mijn lat ligt niet zo hoog.
Word jij maar stinkdier of serpent
of paleontoloog.’