Wie meent dat ik zal sterven, heeft het mis.
Ik ga wel dood natuurlijk, wordt begraven,
maar prompt daarop volgt mijn herrijzenis
doordat ik velen met mijn lijf zal laven.
 
Ik keer weerom in al wat levend is,
ik heb voor allebeest de rijkste gaven,
ik vorm voor tor en worm de rijkste dis;
en hangt men mij, voor gieren en voor raven.
 
Atomen, moleculen blijven immer:
in water, lucht, de aarde of het vuur.
Of worden Licht – verdwijnen doe ik nimmer,
ik keer – ha Kees! – terug in de natuur.
 
Zo zal ik bij mijn nabestaanden blijven;
ook nabestaand, alleen in andere lijven.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Confrontatie

Mees
Flickr.com
 
Op tafel ligt het wonder der techniek
Gevuld met koper, goud en siliconen
Een speeltje voor een megagroot publiek
De binnenkant vol chips en elektronen
 
Haar snaveltje tikt op de glans van zwart
Het geurt niet en het smaakt niet wat een pech
Voor levenssappen is dit ding te hard
Het meesje schudt haar veren en vliegt weg
 
Ik voel een dosis dankbaarheid ontwaken
Die tegelijk ook opluchting kan wezen
Dat Apple bijna alles wel kan maken,
Maar nooit het kloppend hartje van de mezen