Te sterven ergens aan een spoorweglijn
en niet door zoiets slooms als touw of pillen.
Maar wat ik nog het allerliefst zou willen
is om het leven komen in een trein.

Dan droom ik van een eind vol dramatiek:
ontsporen met de Intercity Driek.

(Dit gedicht verschijnt van de week ook in de reeks Drentse sonnettettes op www.huusvandetaol.nl)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Topsport




Altijd de schaduwkant!
Zielige Maalderink
Ik zou voor brons gaan
Maar pakte het goud 

Bert stond al klaar met een
Lullificatievraag:
Geen derde plek dus
Maar wat ging er fout?