Te sterven ergens aan een spoorweglijn
en niet door zoiets slooms als touw of pillen.
Maar wat ik nog het allerliefst zou willen
is om het leven komen in een trein.
Dan droom ik van een eind vol dramatiek:
ontsporen met de Intercity Driek.
(Dit gedicht verschijnt van de week ook in de reeks Drentse sonnettettes op www.huusvandetaol.nl)
Driekvariant
- Gegevens
- Geschreven door Gezienus Omvlee
Uit het archief
Oogrijm
Ik schrijf het allerliefste op papier
en, zoals hier, met mijn geliefde vulpen
zoals u ziet in 'n ongelijnd cahier
met op 't bureau een vaasje gele tulpen
't Is nacht, het regent, 'n ritselend geluid
zingt om me heen, ik laat me inspireren
door eenvoud: kruidenthee met een biscuit
kalmeert mijn hart van 't overspannen geren
Niet wetend hoe mijn pen de woorden breit
die ergens (waar?) -misschien in 't onbewuste-
ontstaan; ik wil 't niet weten -so be it-
rust af en toe mijn blik op Wordsworth's buste
We delen onze lust voor gele bloemen
Hun geur en kleur doordringen m'n poëmen...