hij staat hier klein en eindeloos te wachten
zo deerlijk kwetsbaar blauw – maar hij verbleekt
vaalwitte vogels stalen ooit zijn krachten
de wind vertelt: hier huist een hart dat breekt
zo deerlijk kwetsbaar blauw – maar hij verbleekt
en ik zak altoos dieper in de dagen
de wind vertelt: hier huist een hart dat breekt
hij legt zich neer – ik hoor het zachte klagen
en ik zak altoos dieper in de dagen
er kleeft een datum aan z’n ondergang
hij legt zich neer – ik hoor het zachte klagen
de wind: verlos hem van zijn zwanenzang
er kleeft een datum aan z’n ondergang
vaalwitte vogels stalen ooit zijn krachten
de wind: verlos hem van zijn zwanenzang
hij staat hier klein en nodeloos te wachten
De wind vertelt
- Gegevens
- Geschreven door Hanny van Alphen
Uit het archief
Hoogmoed
WikiMediaCommons
Hij zet de Doema stevig naar zijn hand
Kritiek op zijn beleid wil hij niet horen
Protest en weerstand weet hij snel te smoren
Van vrije geesten zuivert hij het land
Zijn rijk heeft pijnlijk veel gebied verloren
Hijzelf is ook al aan de minne kant
En niet gehinderd door gezond verstand
Kiest hij voor oorlog als een vlucht naar voren
Hij waant zich al de nieuwe tsaar, zijn woord
Regeert, roept op tot schandelijke daden
Met steun van patriarch en eigen wet
Zijn lot? Als hij op school had opgelet
Wist hij dat ooit door rode kameraden
De laatste tsaar met kogels is vermoord