Soms denk ik dat mijn eerste lief
-die plompverloren binnen dreef-
haar kroontjespen, die achterbleef
vergat toen ze haar stem verhief.
Die zomer lang, een nest gebouwd
in zand waar meeuwen om ons lachten.
Zij wisten wel van waterkrachten.
Het kerend tij was hen vertrouwd.
Soms denk ik aan die laatste dag
toen woorden dropen van de regen
en liefde stierf bij donderslag.
Hoe schielijk werd de wilde zee
teruggetrokken en verlegen.
Zij ebde weg van lieverlee.
Terug naar Texel
- Gegevens
- Geschreven door Hanny van Alphen
Uit het archief
Weerzi(e)n Bout rimé
Er hangt iets boven Groningen, akkoord!
Een wieler-wk ofwel luchtkastelen
Dat kan geen ene pedalist iets schelen
Zij hebben nooit van deze plek gehoord
De platte stadsjer zal hun oog niet strelen
Waar die martinitoren ook niet scoort
En menig renner zich aan vlakheid stoort
Zal men daar ook de heide moeten velen
Er blaat geen enkel schaap dat hen charmeert
En ieder groentje zal de eindstreep halen
Geen zere kont of lijf dat protesteert
De werklust van een klimmer, die zal dalen
Een berggeit weet wie op de meet regeert
Dus zit hij in een bus gebelgd te balen