Zolang men op de vuvuzela blaast,
-Een zwaar geluid dat niet valt te negeren
Bij elke bal, al gaat die ook ver naast-
Zal Koning Voetbal over ons regeren.

Zolang Oranje op de titel aast
En kans bestaat dat het zal triomferen
Verkeert het halve volk in hoger sferen
En raakt, zo lijkt het wel, nooit uitgeraasd.

Toch weet je: binnenkort dan keert het tij,
Dan komt het legioen weer snel bij zinnen
En is, helaas, de euforie voorbij.

Ook deze keer zal Nederland niet winnen.
Maar over vier jaar zal de dromerij
Gewoon opnieuw van voor af aan beginnen.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Echt





Ze zijn zo anders. Hij dweept met zijn drumstel
en ramt verwoed hun woning tot een hel.
Zij houdt van stilte, landschapsschoon, zon, kust.
Heeft zij het naar haar zin: in hem raast onrust.

Bij hem moet alles haastig, terasnel,
nooit krijgt ze een fatsoenlijk voor- of naspel.
Zij hecht aan kaarslicht, knus en feeëriek,
hij vindt dat dom gefleem en noemt haar dweepziek.

Al passen ze volstrekt niet bij elkaar,
toch vormen ze al dertig jaar een echtpaar.
Door schrikkelrijm verwerd hun echt tot treurlied:
één baalt terwijl de ander juist geniet!