Ooit zag ik hem alleen in het theater,
Hij excelleerde in een solorol.
'Twee stemmen' heette het. De zaal was vol.
Hij voelde zich er als een vis in water.
Al was hij van zichzelf geen echte prater
Acteren deed hij zichtbaar met veel lol.
Hij speelde vele rollen, steeds fanater,
En dat nu eiste plotseling zijn tol.
Net vijftig, was hij aan het repeteren
Voor weer een rol, die avond in Carré
En plots begon zijn hart te protesteren.
'De dood komt als een dief' is een cliché
Dat ook zo'n groot acteur niet kan negeren.
Zijn solo is gespeeld. Zijn stuk passé.
In memoriam Jeroen Willems
- Gegevens
- Geschreven door Hans Manders
Uit het archief
In memoriam JC
In hem had god zijn voetbalzoon gezonden
Die wonderen verrichtte met een bal
Die nimmer iemand hem nog nadoen zal
En die geen tegenstander kon doorgronden
Supporters reageerden opgewonden
Bij ieder hakje, lobje, droge knal
Bij elke schaar of stiftje en vooral
Als hij een kans doeltreffend af kon ronden
Dat god hem op een kwade dag zou halen
Zoals hij destijds ook met Jezus deed
Zat reeds verborgen in zijn initialen
Nu hij voortaan het hemels veld betreedt
Schiet hij de bal hier niet meer tussen palen
Maar geeft hij ginder god een tikkie breed
Die wonderen verrichtte met een bal
Die nimmer iemand hem nog nadoen zal
En die geen tegenstander kon doorgronden
Supporters reageerden opgewonden
Bij ieder hakje, lobje, droge knal
Bij elke schaar of stiftje en vooral
Als hij een kans doeltreffend af kon ronden
Dat god hem op een kwade dag zou halen
Zoals hij destijds ook met Jezus deed
Zat reeds verborgen in zijn initialen
Nu hij voortaan het hemels veld betreedt
Schiet hij de bal hier niet meer tussen palen
Maar geeft hij ginder god een tikkie breed