Als ik je zie wil ik een liedje zingen
Een melodietje, simpel, mooi en licht
Als ik je zie, de zon in jouw gezicht
Begint mijn oude hart spontaan te swingen
Ik denk aan jou en kan me niet bedwingen
Dus stuur ik jou meteen een lief bericht
Ik denk aan jou en schrijf een nieuw gedicht
Want jij hebt honderdduizend leuke dingen
Ik wil ons lied nog heel lang laten klinken
En naast je blijven slapen in ons bed
Kom, liefste, laat ons op de liefde drinken
Zing elke dag met mij weer een duet
Al weet ik wel dat onze tijd blijft slinken
het lijkt of ik die rek in dit sonnet
(Uit de nieuwe bundel Terwijl de tijd)
Duet
- Gegevens
- Geschreven door Hans Manders
Uit het archief
Plaknacht
Foto: Pexels
Waarom raak ik als echtgenoot en huisvader onthecht
en gaat mijn fantasie met mijn hormonen in gevecht
en denk ik voor me uit: ‘Wat ben ik schaamteloos en slecht‘
Als Astrid Kersseboom 'dit wordt een echte plaknacht' zegt.
Ze kijkt erbij alsof ze zich ruim voor ze dit vertelt
de nacht in al haar plakkigheid alvast heeft voorgesteld;
het woelen en het keren en dat alles kleeft en smelt
en zwoelt en drijft en sopt en sapt en wrijft en druipt en zwelt
Ik heb dan ook onmiddellijk naar Hilversum gebeld
en zei: ‘Ik heb een vraag die mij als trouwe kijker kwelt‘
Men gaf mij bij de NOS heel openlijk respons:
‘Waarschijnlijk houdt ze alles aan, maar dat blijft onder ons.‘