We kunnen hier maar weinig tijd spenderen
Het leven is nu eenmaal kort van duur
Ik raakte van dat schrikbeeld overstuur
Want doodgaan leek me nogal kut met peren
 
De grond in om daar langzaam te verteren
Dat wou ik niet en ook niet in het vuur
Maar sinds ik hoorde over resomeren
Ben ik niet bang meer voor mijn stervensuur
 
Dat ik daarna mag baden in een vat
Met vloeistof en mijn lijk wordt opgelost
In drie uur tijd slechts, ja dat lijkt me wat
 
Dus nabestaanden, koste wat het kost
Wanneer ik sterf gun mij dan de sensatie
Van snel verdwijnen middels resomatie

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Plantje

Een plantje, teer en weerloos op het oog

Kwam ondanks alle wind en regenvlagen

De sneeuw en ijzel van de laatste dagen

Geheel en al op eigen kracht omhoog

 

Onstuimiger dan het decemberweer

Is hier de naakte wil tot zijn gebleken

Die door geen storm of stortbui is te breken;

Nog woester gaat de levenswil tekeer

 

Ontembaar aangetrokken door de zon

Staat hier het resultaat van wat moest blijken

Terwijl het noodlot voor me staat te prijken

Denk ik aan hoe eens mijn bestaan begon

 

Naast dit natuurverschijnsel is zowaar

Mijn leven haast niet meer zo wonderbaar