We kunnen hier maar weinig tijd spenderen
Het leven is nu eenmaal kort van duur
Ik raakte van dat schrikbeeld overstuur
Want doodgaan leek me nogal kut met peren
 
De grond in om daar langzaam te verteren
Dat wou ik niet en ook niet in het vuur
Maar sinds ik hoorde over resomeren
Ben ik niet bang meer voor mijn stervensuur
 
Dat ik daarna mag baden in een vat
Met vloeistof en mijn lijk wordt opgelost
In drie uur tijd slechts, ja dat lijkt me wat
 
Dus nabestaanden, koste wat het kost
Wanneer ik sterf gun mij dan de sensatie
Van snel verdwijnen middels resomatie

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Herder



Een leven zonder haast, taboes of smetvrees
De dagen een relaxed doch vast stramien
Gespeend van deadlines, e-mail en de ratrace
In natjes en in droogjes wordt voorzien

Geen angst voor terrorisme bovendien
Of aandrang om je op te laten jutten
Een plasje en een poepje rondom tien
En verder in het zonnetje wat dutten

Hoe heerlijk zo je etmaal te benutten
Vertoeven zonder doodsbesef en geld
Niet plichtsgetrouw je uit te hoeven putten
Het baasje in de buurt is al wat telt

En ik, terwijl mijn hond daar vredig ligt
Vervaardig calvinistisch dit gedicht