Vanmiddag liep het volk verbijsterd rond,
veel opgewondenheid en consternatie
een unicum, een wonder, dus sensatie,
een ieder zag het aan met open mond
Dit moét op de tv en in de krant:
een meisje zonder smartphone in haar hand!!
Uit het archief
Pleiade 1
SONNET Albert Verwey revisited
Ik ben gestemd om een sonnet te maken
Teêr-blauw als mij Japanse verzen lijken
Ik ben gestemd om je heel diep te raken
Kumiko, passie wil ik laten blijken
Kun jij, o seksbom, een sonnet wel smaken
Of geef je slechts om lichtere praktijken?
Sonnetten zijn niet in een wip te maken
Wat ben je mooi, je zwarte haren prijken
Op dat verleidelijke zijden laken
Teêr-blauw als mij jouw ogen nu bekijken
Je lippen lonken als een kersrood baken
Ik wil naar jouw Japanse verte wijken
En moet mijn dichtersgeest alweer verzaken:
Sonnetten zouden kittelverzen lijken
*) Eerste twee regels uit: Sonnet, aan Frederik van Eeden; Albert Verwey