Prietpraaat
Pixabay
 
Bespeur ik dat het weer vandaag wel fraai is,
vind jij dat dat op zich ook wel weer meevalt.
Bespreek ik de maatschappelijke tweespalt,
zeg jij dat dit gesprekssubject wat taai is.
 
En stip jij dan iets aan omtrent de griepgolf,
ben ik van mening dat dat maar gezeur is.
Van klagers krijg ik enigszins de pleuris,
laat staan van controverses rond die [piep!]-wolf.
 
Het is niet dat wij twee elkaar niet mogen;
collega's zijn we al zo'n twintig jaar.
Als ambtgenoten zullen we elkaar
onwankelbaar door dik en dun gedogen.
 
Gesprekken gaan gesmeerd als uierzalfjes;
we houden beiden niet zo van gedoetjes.
Jij stelt je niet zo open voor mijn koetjes
en ik hou simpelweg niet zo van kalfjes.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Bij de dood van Gerrie Mühren



Hij hield met groot gemak een aantal uren
Een bal omhoog op straat of op het gras.
Dan leek het of het reuze simpel was
En desnoods wel een eeuwigheid kon duren.

Geen speler had techniek als Gerrie Mühren
Of was er met een bal zo in zijn sas.
Geen tegenstander kwam er aan te pas:
Hij legde hem gewoonweg in de luren.

Degenen die destijds zijn spel aanschouwden
Die rilden van verrukking en genot
Waarna ze jaren later om hem rouwden.

Want Gerrie werd te ziek en bleek tot slot
De bal niet eeuwig hoog te kunnen houden.
Of houdt hij hem nu ginds omhoog bij god?