Op Neerlandistiek.nl schreef marc Van oostendorp een boeiend stuk over de dactylus en de rol van Drs. P hierin.
Ga er maar eens voor zitten, met een kopje thee en een mariakaakje, want het is stof ter overpeinzing voor al onze medewerkers.
Overigens zal iedereen die in de toekomst een fout maakt in de metriek van het ollekebolleke hier geen rechten aan kunnen ontlenen waarschuw ik maar vast.
En dit ollekebolleke is vast als voorproefje bij een mededeling in het stuk dat 'de' ollekebolleke een genre is:
Eventjes rechtzetten
Dit is geen genre hoor
Dit is een versvorm
Terecht zeer beroemd
Iedere lijder aan
Versificatiedwang
Weet dat het genre
Light verse wordt genoemd
Zo. Iedereen weet nu wat het ollekebolleke inhoudt, dus klik maar hier voor het artikel.
Wat we van Drs. P kunnen leren over de dactylus
- Gegevens
- Geschreven door Jaap van den Born
Uit het archief
Corona-time-out
Foto: CreativeCommons
We zijn de laatste tijd niet zo mobiel.
De lege wegen en verlaten sporen
zijn niet in staat zich nog te laten horen.
De stilte is een weldaad voor de ziel.
Ondanks die ene Audi op de dreef
proef ik de diepe rust en denk: Ik leef!
De lucht is deze dagen hemelsblauw,
voor ’t eerst in jaren zonder hemelstrepen.
Het virus heeft hier krachtig ingegrepen
en houdt graffiti weg van Gods gebouw.
Die aanblik zorgt dat ik een beetje zweef
en met mijn hoofd hoog in de wolken leef.
Ik ben niet langer welkom op kantoor.
In plaats van het gezwets in de kantoortuin
hoor ik de mezen zingen in de voortuin.
Een nieuw gevoel: nu werk ik lekker door
en vind waar ik al veel te lang naar streef,
een eigen stekkie waar ik werk én leef.
Voorlopig geen sociale drukdrukdruk,
al wordt er soms wel aan mijn rust gemorreld.
Nu moet zo nodig virtueel geborreld.
Het doet maar weinig met mijn pril geluk.
Ik zet mijn camera een beetje scheef.
Men kletst wel door terwijl ik verder leef.
Natuurlijk schrik ik ook van wat ik lees:
het dodental, kortademige zieken,
de dagelijkse portie statistieken,
de dreigende tekorten op IC’s.
Toch zorgt dat niet dat ik van doodsangst beef.
Dit is veeleer de tijd van: Yes! Ik leef!