niets te wensen

je vindt er helemaal geen zak meer aan
de dagen zijn eentonig, zonder kleur
om alles hangt dezelfde muffe geur
't is al met al een vreugdeloos bestaan

je oude maten zie je liever gaan
want hebt je zakken vol van hun gezeur
ze komen steevast voor een dichte deur
een afspraak schuif je op de lange baan

het nieuwe jaar, dat zegt je echt geen reet
onthaal je hooguit op een forse scheet
gedoe met feesten hoeft al zeker niet

er valt dus niets te wensen, beste man
geen kleinigheid is er die beter kan
ga lekker door en zing je vaste lied

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Gilly Emanuels

gilly

Haar Surinaamse vlag met stront besmeurd,
de fraaie winkelramen ingekegeld
door een racistisch zootje ongeregeld
dat wezenlijk haar leven had verscheurd.
 
Toch wilde ze nog werken voor haar kind,
dus stond ze pal maar angstig voor haar winkel
en op die dag kwam wéér zo’n boerenkinkel
met grof geschut en zij ging door het lint.
 
Ze joeg haar zoon met spoed de winkel in
en griste snel een bezem uit de zaak.
Ze sloeg in ’t wilde weg, één klap was raak.
Het schorem gaf haar aan en kreeg zijn zin.
 
Frustrerend voor elkeen en zo hartbrekend
dat uitgerekend zij werd ingerekend.