Persoonlijk vind ik helden wat vermoeiend.
Een John die ook eens mort, of kreunt of zucht
Of GVD zijn hart eens lekker lucht:
Geen jongen van De Witt, maar wel zo boeiend.
Die heldenzangen worden snel wat loeiend.
Zo’n jongen toch uit zo’n klein Zeeuws gehucht.
Spartaanse opvoeding draagt rijke vrucht.
Welk rijmwoord nou weer, denk ik, het sonnet verfoeiend.
Kijk, die chauffeur, dat was vanzelf geen held.
Hoewel hij Johnny vakbekwaam lanceerde
Wordt zijn prestatie nauwelijks geteld.
Wellicht dat hij geen eerbetoon begeerde
En geenszins door ambitie werd gekweld:
Toch jammer dat geen krant hem hiervoor eerde.
Held in het prikkeldraad 3
- Gegevens
- Geschreven door Katja Bruning
Uit het archief
Gebed
Albrecht Dürer: Biddende handen
Pas zeven en ik liet me al verleiden
tot eerste stappen op het brede pad
Ik zocht, al wist ik toen bij god niet wat
en liet me stiekem naar beneden glijden
Onder de banken, benen van de meiden,
mijn reine jongensziel werd flink beklad
Ik zag bij Jannie, die ik stil aanbad,
een onderbroek. Een grote rood gebreide
En in de avondschoot, niet uitgespeeld,
naar bed gedwongen, goedenacht gekust,
heb ik zo vaak mijn handen stijf gevouwen
en plechtig vroom, als vaders evenbeeld,
gebeden. En ik zuchtte heel bewust:
'Heer laat me alstublieft met Jannie trouwen!'