Mijn moeder bracht me net een kopje thee
Ze had er een biskwietje bijgedaan
Ik was verrast

Op zondag in de chambre séparée
Jawel; maar waarom werd ik nu spontaan
Hierop vergast?

De orde van de dingen was verstoord
Dat maakte mijn op rust gestelde brein
Wat van de wijs

Maar mijn protest werd in de kiem gesmoord:
‘Het is een feestdag en tractaties zijn
Hierbij een eis’

‘Wat is er feestelijk aan deze dag?’
Vroeg ik na een langdurig diep gepeins
'O lieve moe?'

‘Hier is een hint’, zo riep ze met een lach
En kneep toen met een vreemde scheve grijns
Haar ogen toe

Met vlakke hand sloeg ik mij voor mijn kop
Want deze hint begreep ik zeer terstond
En zei: ‘Ach, ja’

Ik at dus mijn biskwie met graagte op
En sprak, al had ik wel een droge mond:
‘Hiep hiep hoera’

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Zwarte kat

blackcat2
Flickr The Commons
 
In zijn volkomen sterrenloze vacht
laat hij in het namiddaglicht verloren
de laatste uren in hun ijver smoren
terwijl hij languit op de avond wacht
 
om daarna in de zwartgelakte nacht
van harte in de duisternis herboren
gelukkig onophoudelijk te scoren
in liefde, straatgevechten en de jacht
 
Tot stralen van het eerste ochtendgloren
de katers met hun atonale koren
geleidelijk verdrijven van het dak
 
en het genot van vechten en van vrouwen
zacht overgaat in klagelijk miauwen
vanwege een te lege etensbak