Als het aan hem ligt is het morgen afgelopen
~De Monarchie wordt dra het Vaderland fataal
Het Koningshuis doet karbonaad noch broden kopen
Maar kost de Staat per jaar een slordig kapitaal~
Hij zit er nu al vele jaren op te hopen
~Ze gaan er uit, voor goed en eeuwig, allemaal
Tenslotte zijn we hier geen volk van filantropen~
~DE REPUBLIEK~ dat is zijn grootste ideaal.
Maar is de maand April weer aan z’n eind gekomen
Dan tintelt Koning Wim een beetje in zijn bloed
Dat tegelijkertijd wat sneller is gaan stromen
En voor je ’t weet -jawel je ogen zien het goed-
Hangt er zijn Driekleur fier te waaien in de wind
Compleet met wimpel, in een fris Oranje tint.
De republikein
- Gegevens
Uit het archief
Generatieconflict
WikimediaCommons
Mijn jonge arrogantie was vrij groot:
Ik zou niet zoals hij met moeder trouwen
en elke dag met zware zakken sjouwen
maar later op hem neerzien als piloot
Alsof in hem een oermens was ontbloot
schonk hij me met zijn licht behaarde klauwen
een luchtreis die ik weken zou berouwen
waarna ik tot behoedzaamheid besloot
Dus liet ik me bescheiden imponeren
door buurman H want die was buschauffeur,
een soort piloot maar dan van lager sferen
Hij gaf mijn toekomstdromen weer wat kleur
en schonk me met zijn pet en zwarte kleren
tenminste de illusie van grandeur