U ziet natuurlijk niet dat ik nu bloos
maar dat er vlinders fladd’ren in mijn schoot
vertrouw ik heden toe aan gans de natie
op MaDiWoDo kijk ik heel devoot
naar zijn touchante houterige gratie
als hij weer smoking oogt in zijn black tie
wellicht een eigenaardige fixatie
vindt ú zijn acte de présence saai
en somtijds gaat het er ook sneu aan toe
dat sjansen aan de bar is echt niet fraai
al ben ik stik jaloers op háár, Mylou
enfin, een vraagje uit de oude doos:
verrukkelijke Herman, zeg eens even
waar is die Erik Engerd toch gebleven?
noot: ik keek ook met veel genoegen naar Joost Prinsen in MHMOT
MHMOT
- Gegevens
- Geschreven door Louise Dorren
Uit het archief
Een kalme dag (Alexandrijn)
De voordeur gaat van ‘t slot ik stap over de dorpel
Er schijnt een vale zon, de blauwe lucht toont leegte
De koeien in de wei het zijn er haast wel dertig
Het is een kalme dag zo rond een uur of twaalf
Een buurman net uit bed hoewel de ochtend vordert
Wat heeft hij als ontbijt het is een bordje yoghurt
De vogel in de lucht die schat ik op een buizerd
Het is een kalme dag zo rond een uur of twaalf
Een hengelaar die vecht een ronde met een karper
Zijn snoer raakt in de war het wordt een hele puzzel
De buurvrouw met haar hond doet lievig met het mormel
Het is een kalme dag zo rond een uur of twaalf
Een wandelaar die groet hij is een mededorper
Zijn broekspijpen te kort hij kijkt op zijn horloge
Van verre klinkt geluid als van een schorre bugel
Het is een kalme dag zo rond een uur of twaalf
Een jongen in een boot verliest zowaar zijn peddel
Hij vist het ding weer op, hoewel niet zonder moeite
Ik ga maar eens naar huis mij wacht een bord andijvie
Het is een kalme dag zo rond een uur of twaalf
(De oplettende lezer zal opmerken dat dit gedicht onberijmbare woorden bevat (hoewel de zwaalf een bestaande vogel lijkt te zijn) Redactie HVV)