De meeste mensen lijken na te streven
wat in hun ogen zo belangrijk lijkt
dat al het doodgewone ervoor wijkt:
ze worden door ambities voortgedreven.
Maar wat er aan het einde van het leven
van echt belang is – als je beter kijkt –
is niet wat je uiteindelijk bereikt
maar wat je ervoor op hebt willen geven.
Zo’n oproep om te leven in het heden,
daar is al veel papier mee vol geluld.
Toch ben ik, om een zeer speciale reden,
met dit gedicht persoonlijk wél tevreden.
Opnieuw heb ik, met eindeloos geduld,
een bladzij voor mijn bundeltje gevuld.
Uit het archief
Tinderdate
Je kotste in je soep want je was dronken
En hebt een tijdje op je bord gelegen
Alsof je niet in staat was te bewegen
En toen er plots een eind kwam aan je ronken
Omdat de buren luid de glazen klonken
Begon je boos te roepen dat ze stonken
En alles van hun tafel af te vegen
Maar verder viel je mij een beetje tegen