De meeste mensen lijken na te streven
wat in hun ogen zo belangrijk lijkt
dat al het doodgewone ervoor wijkt:
ze worden door ambities voortgedreven.
Maar wat er aan het einde van het leven
van echt belang is – als je beter kijkt –
is niet wat je uiteindelijk bereikt
maar wat je ervoor op hebt willen geven.
Zo’n oproep om te leven in het heden,
daar is al veel papier mee vol geluld.
Toch ben ik, om een zeer speciale reden,
met dit gedicht persoonlijk wél tevreden.
Opnieuw heb ik, met eindeloos geduld,
een bladzij voor mijn bundeltje gevuld.
Uit het archief
Ach koning
De gouden koets ontbreekt op Prinsjesdag
Hij zakte van ellende door zijn veren
Zo’n zeven jaar duurt nog het restaureren
En op de troon wacht nieuwe tegenslag
Je declameert een stuk dat weer niet bekt
En waar de inhoud al van is gelekt.