Er werd alleen wat heen en weer gekeken,
we stonden maar en zwegen op niveau.
Ik miste al die jaren een bon mot
om vrouwen op het schoolplein aan te spreken.

Ik kreeg om deze stilte te doorbreken
van iemand echt een wereldtip cadeau:
ga naast ze staan en zeg alleen maar: ‘Zo…’
Het werkt, dat is inmiddels wel gebleken.

Zo’n simpel woordje, kort en ongericht;
het blijkt de sleutel tot de zwaarste deuren.
Zo zie ik elke dag opnieuw gebeuren
hoe glans verschijnt op zo’n vermoeid gezicht.
 
En heb ik soms genoeg van al dat zeuren
dan laat ik lekker al die deuren dicht.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Uit de nalatenschap van Herman J. Claeys: Agnosie

Ik weet niet wat ik weten moet
Of wat er wél en niet toe doet
Van wat men mij ooit onderwees
Van al wat ik nu zie en lees
En al wat overal geschiedt:
Ik weet het niet!

Ik weet niet wat ik weten moet,
Wat slecht en fout is en wat goed
En wat er door de beugel kan
Van wat ik doe of wat ik plan,
Of waar 'k mij toe verleiden liet:
Ik weet het niet!

Ik weet niet wat ik weten moet
En of mijn wetenschap voldoet
Om in te zijn en up to date,
Om niet als een analfabeet
Voor schut te staan op elk gebied:
Ik weet het niet!

Ik weet niet wat ik weten moet
En wat ik niet vergeten moet,
Wat gistren juist was is nu slecht
En wat eens waar was wordt weerlegd,
Mijn hersenpan is een vergiet:
Ik weet het niet!