maartenpaal
 
Hij zwom door de golven een eind langs de kust
Een jongen van 16 jaar jong
't Was zomer in Frankrijk, de wereld in rust
Zo'n zomer waar Dave over zong
 
Hij hield even stil en bekeek waar hij was
Een naaktstrand! Hij schrok zich half dood
Zijn oogbollen rolden zowat uit hun kas
Ook meisjes, zo mooi en zo bloot
 
Hij staarde of was het toch gluren misschien?
Al dobberend werd het steeds later
Hij had schijnbaar nooit zoveel schoonheid gezien
Dat stond als een paal onder water
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De Hofvijver

 


het water van de vijver, glad als ijs
weerkaatst blijmoedig weelderige wanden
van hoogbejaarde dommelende panden
de vensters geven geen geheimen prijs

het zonlicht tart dit stadse paradijs
waar mist en luwte immer samenspanden
kastanjes langs de oevers knarsetanden
hun schaduwen gehuld in stemmig grijs

de vijver geeft aan stemmen geen gehoor
hij is een wijze zwijgende getuige
lijkt lichtelijk vermoeid, doch rimpelt niet

een spiedend oog, nog scherp, dat alles ziet
volharden zal hij, voor geen wanen buigen
hij houdt de politiek een spiegel voor

(Uit de bundel Voldaan, uitgeverij Liverse)