De laan der lanen parelt zoute tranen
De bomen huilen zacht op het Voorhout
Couperus is in droef gepeins verzonken
Flaneur heeft net zijn glimlach afgezet
De Scheveningse zee smaakt ietsje zilter
Het Binnenhof is in zichzelf gekeerd
De ooievaars – pardon: de reigers zwijgen
En Haagse Harry vloekt wat binnensmonds
Een stad die rouwt om een verloren dichter
Sonnetten voelen zich een beetje wees
Er is een pen voor eeuwig neergelegd
Natuurlijk zal er veel hetzelfde blijven
Maar nu de dichter Daan er niet meer is
Lijkt alles in Den Haag zo ongerijmd
Daan
- Gegevens
- Geschreven door Musonius
Uit het archief
Het is volbracht
Foto archief Bas Jongenelen
De Wereldliteratuur is zich van niets bewust, maar het was een grote dag voor haar: voor het eert in haar geschiedenis (tot het tegendeel bewezen is) is een sonnettenkransenkrans tot stand gekomen (14 keer 14 keer 14 gedichten) die vanmiddag met de gebruikelijke drankzucht in Stadscafé De Spaarbank te Tilburg werd gepresenteerd door de initiatiefnemers van dit megalomane project, Bas Jongenelen en Martijn Neggers.
De eerste boekontvanger - tevens een van de deelnemers - Peter Knipmeijer, hier te zien bij de ontvangst van zijn exemplaar uit handen van Bas Jongenelen, kon zijn ontroering maar nauwelijks verbergen.
Jammer is wel dat in de inleiding per abuis wordt vermeld dat Ilja Pfeijffer ooit een sonnettenkrans heeft geschreven, maar iedereen kan die pagina er uitscheuren en heeft dan een waarheidsgetrouw en uniek verslag van het alledaagse menselijk leed.
Wereldliteratuur: van harte gefeliciteerd!