Als tante kwam, begon ik vaak te beven,
want proper als mijn tante was er geen.
Afkeurend keek zij altijd om zich heen,
alsof ik in een zwijnenstal zou leven.
Haar vinger gleed vakkundig langs de lijsten
en kwam dan zwaar bezoedeld weer omhoog
waarna die wuivend voor mijn blik bewoog,
want wei... nee, niets voldeed aan haar vereisten.
En soms, na uren sloven, schrobben, sjouwen,
leek er geen enkel vuiltje aan de lucht,
dan slaakte tante toch een diepe zucht
en wees mij op de vegen op mijn mouwen.
O tantelief, zo proper en integer,
nu rest er niets van u dan stof en as.
Maar toen u uitgestrooid werd over 't gras,
greep ik werktuigelijk naar blik en veger.
Tante Proper
- Gegevens
- Geschreven door Musonius
Uit het archief
Zoutelande
‘Niets beters dan met jou de kou trotseren...’
De teksten zijn inmiddels welbekend
Geen liedje wist ooit beter te presteren
Dan Zoutelande van die Zeeuwse band
Terwijl het nieuws een hittegolf belooft
Zingt Bløf een liedje over koude handen
En over grijze wolken om je hoofd
Het is mistroostig weer in Zoutelande
Dit liedje blijft als zomerwarmte hangen
En in die loomte, langzaam maar beslist
Ontstaat haast als vanzelf een stil verlangen
Naar regenbuien, kou en grijze mist
In Nederland dat van de hitte smoort
Is het geen wonder dat zo’n liedje scoort