Een knappe kroet te Hilversum
was bijna altijd in zijn hum.
Maar kreeg hij onverwachts een pluim,
dan schreeuwde hij in slechte luim:
“Ik pronk met eigen verenkleed
Dus steek die veer maar
(Speciaal voor Kick van der Veer)
Uit het archief
Zicht op zuiver licht
Ik vraag je, laat me de manieren zien
waarop het leven zich ten volste toont,
zodat ik weten mag dat alles loont,
dat ik mijn plek in het geheel verdien.
Ik vraag je, laat mij zien waar liefde troont,
want rond mij worden mensen niet gezien,
en harteloos behandeld bovendien.
Is liefde hier, waar zoveel wreedheid woont?
De sluier van mijn sombere gedachten
ontnemen mij het zicht op zuiver licht
wiens stralen altijd schijnen en slechts wachten
op het moment waarop mijn weerstand zwicht.
Ik voel nu hoe zij mijn gemoed verzachten
en dat door hen een wonder wordt verricht.