|
Denkend aan Holland
zie ik vanaf nu voortaan 40 stille zwarte wagens plechtig door het laagland gaan over wegen  en rivieren in dat groene weidse land door een laan vol populieren mensen zwijgend langs de kant ieder in zichzelf verzonken met een scherf van het verdriet met de woede en de beelden uit dat onbekend gebied 40 stille zwarte wagens
en een vreemde warme trots die ik voor dit land nooit voelde maar die mij doorstroomde plots Bij de eerste kist, die stappen Uit de macht van het gespuis Hoor ons treurig moedig klappen Holland brengt zijn doden thuis. |
Uit het archief
Jij Jan Cremer
Verdomme Jan je had het zo beloofd
Jij zou nooit dood, zou altijd blijven leven
Met volle teugen alles blijven geven
Miljoenen woorden, beelden in je hoofd
Bij Pollock, Bowie, Campert in de rij
Nu Dylan nog en dan is het voorbij
Foto Jack de Nijs for Anefo; public domain CC0