Denkend aan Holland
zie ik vanaf nu voortaan
40 stille zwarte wagens
plechtig door het laagland gaan
over wegen

en rivieren
in dat groene weidse land
door een laan vol populieren
mensen zwijgend langs de kant
ieder in zichzelf verzonken
met een scherf van het verdriet
met de woede en de beelden
uit dat onbekend gebied
 
40 stille zwarte wagens
en een vreemde warme trots
die ik voor dit land nooit voelde
maar die mij doorstroomde plots
Bij de eerste kist, die stappen
Uit de macht van het gespuis
Hoor ons treurig moedig klappen
Holland brengt zijn doden thuis.
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

eenacter 3

*

“Hier dan: een opblaaspop.
”(wringt zich een ongeluk)
“Zie hoe mijn arm er
geheel in verdwijnt. 

Ach meneer, zelfs op uw
zevenentachtigste
krijgt u hem hiermee”
(oog dicht) “overeind!” 

*

 (handen afwerend nu)
“Schaamt u zich niet meneer
laat die excuses!”
(strijktwuft door zijn haar) 

“Zijn we niet allebei
Adamgelijkenden?
Heren met lusten zo
onder elkaar?” 



“Goed dan, een zweepje soms?”
(grijnst) “Krokodillenleer!
Voelt u wat voor een
vibrator of zo?” 

(pakt een pakketje) “Een
schaamvochtbestendige
set batterijen krijgt
u dan cadeau.” 

(wordt vervolgd)