Eergisteren was het de dag van Spijt
Het speet Henk Kamp alsnog van al die scheuren
De hockeygluurder zei het te betreuren
De afperser is zijn geheugen kwijt
Het zijn drie meelijwekkende gevallen
Het spijt me, ik geloof ze geen van allen.
Mij kwelt vandaag een knagend, kil verwijt:
Van oud op nieuw sprak ik nog heel verwaten
Wie stoppen wil, moet doen in plaats van praten!
Wat heb ik van die hoogmoed hevig spijt
Mijn zelfrespect ben ik volledig kwijt
Want diep moet ik mijn slap karakter haten
Nu ik met donzen tanden in je bijt
Terwijl mijn mond zich om je taille vlijt
En ik mijn lust de vrije loop kan laten
Jij hebt me in je macht, niets zal me baten
Van nieuwjaarsnacht tot nu zocht ik, Marie
Vergeefs je heerlijk lichaam te verzaken
Dat steeds naar wéér en méér blijft smaken:
Ik ben verslaafd aan jou, mijn lief biskwie
Uit: Meulenhoffs Dagkalender voor het jaar 2000