Onze bron binnen de commissie die de nieuwe Dichter des Vaderlands moest benoemen blijkt gelogen te hebben en als dit niet bewijst wat een onbetrouwbaar clubje dat is, weten wij het ook niet meer. Wie hun profielschets bekijkt van de DdV en hun keuze weet ook genoeg.
Anne Vegter is het geworden, weliswaar ook een vrouw, maar geen Patty Scholten, die wél aan de omschrijving voldoet.
Dus gaan wij nu over tot de verkiezing van een DdV met meer steun uit het volk.
Makkelijk, want dat is bij tien stemmen al het geval.
Iedereen die aan kan tonen zoveel vrienden en familie achter zch te hebben en een gedicht kan schrijven wordt door het Vrije Vers benoemd tot Dichter des Vaderlands.
Of wie dat beweert; we geloven je gewoon op je woord.
En besef dat dat van evenveel waarde is als die andere, nu deze titel met deze werkwijze totaal hol is. De commissie Hoogendorp had meer steun toen ze Willem tot Vorst des Vaderlands uitriepen. En dat was ook een elitair zoodje.
De voorwaarden zijn gelijk: vier keer per jaar een gedicht schrijven bij een gebeurtenis van Nationaal Belang, dat gepubliceerd wordt op de voorpagina van Het Vrije Vers. Gewoon naar het forum sturen
Met een verschil: het gedicht wordt door de forumleden en de redactie, net als alle andere, beoordeeld op taal- en stijlfouten. Rotzooi komt er bij ons niet door.
Hoewel wij het volledig oneens blijven met de procedure en de benoeming uitsluitend is ingegeven door de angst dat het Vrije Vers met een populairder kandidate zou komen, feliciteren wij Patty Scholten van harte met haar benoeming tot Dichteres des Vaderlands.
Het is natuurlijk uiterst misselijk van de commissie iemand te benoemen die onze goedkeuring wegdraagt, maar als ze dachten daarmee ons te stoppen een alternatieve dichter aan te wijzen, hebben ze het mis.
We gaan gewoon over tot het verkiezen van die alternatieve, maar denken wel dat er een vruchtbare samenwerking tot stand zal komen, met name in het plannen van vakantieroosters (Patty is nogal uithuizig) en dat zal hun beider taken aanzienlijk verlichten.
Patty: van harte!
Het is op het nippertje, het woord 'valreep' komt onvermijdelijk in ons op, maar de Dichter des Vaderlands is er, vlak voor zijn abdicatie, tóch in geslaagd het onbereikbare te bereiken: een geslaagd nonsensvers te schrijven.
Wij heten hem hartelijk welkom in onze kringen en zeggen hem daarmee ook hartelijk vaarwel.
Zijn door hemzelf gevoelvol voorgedragen vers kun je hier beluisteren.
Voor het vijfde jaar op rij verzorgen de dichters Ko de Laat en Coenraedt van Meerenburgh een oudejaarsconference in dichtvorm. In hun programma ‘Het jaar rond in 52 snelsonnetten’ brengen zij een compilatie van de actuele gedichten die ze afgelopen jaar publiceerden op gedichten.nl.
Het programma van De Laat en Van Meerenburgh is voor zover ons bekend de enige oudejaarsconference in dichtvorm. Daarnaast is het ook de eerste oudejaarsshow die al op 29 december plaatsvindt en op 31 december nog eens om de naam te rechtvaardigen.
De thema’s van de snelsonnetten variëren van wereldleed tot obscure komkommernieuwtjes.
De uitvoering van 3 1 december vindt, traditiegetrouw, plaats in De Drvkkery, Markt 51, in Middelburg vanaf 14.00 uur.
De uitvoering van 29 december vindt plaats in Café De Plaats, Piusplein 61, in Tilburg vanaf 22.00 uur.
Het Afscheidsnummer van KortVerhaal is uit.
En het ziet er naar uit dat dat afscheid definitiever is dan gewenst, al zijn nog onderhandelingen gaande over een mogelijke voortzetting in een andere vorm. Met Kortverhaal zou dan het enige Nederlandse literaire blad verdwijnen dat een podium biedt aan light verse. Voor dit genre binnen de poëzie klopt die Mayakalender dus wel een beetje, als het Vrije Vers niet fier overeind bleef.
Dit nummer bevat weer een keur aan korte verhalen van gerenommeerde binnen- en buitenlandse schrijvers als Maarten ’t Hart (naar believen uit te spreken als Maartenuthart of Maarten Tart), Mensje van Keulen, Guy de Maupassant, Frans Pointl en A.L Snijders, om een paar te noemen, zodat ik een paar andere tot hun verbittering oversla, en gewoontegetrouw een debuut; van Hilko Timmer, dat niet eens over een valreep gaat.
Uiteraard is de lightverseafdeling weer rijk gevuld en zien wij daar weer veel Hetvrijeversmedewerkers hun kwaliteitsproducten afleveren; ook in dit droeve nummer zijn de lettergrepen nauwkeurig geteld.
De bijdragen van Frits Criens, Jaap van den Born, Koos Dijksterhuis, Paul van den Hout, Kees Jiskoot, Ko de Laat, Peter Nieuwint, Drs. P (van het begin tot het bittere eind aanwezig geweest in het blad), Patty Scholten en Ivo de Wijs staan werkelijk krom van de smart om het vaarwel, en zelfs Judy Elfferich weet met het Schaap Veronica een grafstemming te creëren.
Zo serieus zie je zelden, die lichtegedichtdichters, het lijkt wel Poëzie.
Naar de erkende boekhandel dus en halen dit collectorsitem.
En meteen een abonnement nemen, dat kan nog, zien wij voorin het colofon, en ben je gek, het is de Mayakalender niet, waar leven is is hoop.
Hij is er. De Scheurkalender van de poëzie van Van Gennep, begonnen door Gerrit Komrij, die door omstandigheden gedwongen was dit jaar af te zien van verdere medewerking.
Als hommage aan Komrij heeft Chrétien Breukers zich toen maar op de klus gestort en het resultaat is indrukwekkend: een kalender vol werk van dichters uit heden en verleden.
Bekende namen maar ook eigenzinnige keuzes van jonge Nederlandse en Vlaamse poëten. Verder veel Komrij natuurlijk, maar ook maandelijks een gedicht van Folgóre da San Gimignano (wie wil weten waarom moet hem maar kopen) en allemaal voorzien van een analyse, persoonlijke beschouwing en commentaar van tweehonderd woorden van de samensteller, die deze onmogelijke klus in onmogelijk korte tijd klaarde.
Behalve de vakantieperiode van 29 juli tot 12 augustus, daar neemt hij uitgeput een kort verlof en draagt het stokje even over aan Het Vrije Vers dat deze weken vult met uitsluitend light verse.
Hier vinden we een selectie van vakantieverzen van VrijeVersmedewerkers Koos Dijksterhuis, Daan de Ligt, Coenraedt van Meerenburgh, Peter Knipmeijer, Vera De Brauwer, Ton Peters, Arjan Keene en Quirien van Haelen.
Maar ook in de rest van de kalender treffen we hier en daar een licht gedicht met een ons bekende naam aan als Patty Scholten, Jaap van den Born, Michèl de Jong, Driek van Wissen, Quinty Leeuwenvacht en Cees van der Pluijm.
Helaas vonden we één jammerlijke omissie die rampzalige gevolgen kan hebben; bij de uitleg van de regels van het ollekebolleke (bij de bijdrage van Michèl de Jong) vergat de auteur de belangrijkste: dat de hoofdklemtoon van het zeslettergrepige woord op de vierde lettergreep moet liggen. We zien gelaten de stroom mislukte ollekebollekes tegemoet en bereiden ons voor op geduldig uitleggen. We zijn al bezig bij de boekhandelaren de namen van de kopers te achterhalen om die in een persoonlijke brief voor te lichten.
Ondanks dat is de kalender een verplichte aanschaf voor de ware poëzieliefhebber. Naar de winkel en halen dat ding.
De Scheurkalender van de Poëzie
Chrétien Breukers
ISBN 9789461641199
Uitgeverij Van Gennep
Prijs: 14,95
Een theatrale collage voor alle zintuigen
Jacques Perk, Willem Kloos, Herman Gorter, Lodewijk van Deyssel, Frederik van Eeden – de Tachtigers, de generatie dichters die rond 1880 het aangezicht van de Nederlandse literatuur geheel veranderde. Wie waren ze? Wat dreef ze? Wat schreven ze? En ook: wat dachten ze van elkaars werk, hoe werden hun boeken gedrukt, wat aten en dronken ze, en hoe klonken ze? En hoe zet het Feest der Poëzie hun idealen voort in het nu?
Simon Mulder, dichter en voordrachtskunstenaar, geeft in een theatrale lezing met zelden vertoond video- en audiomateriaal, poëzievoordracht en een unieke likeur een antwoord op deze vragen.
Susanne Winkler, sopraan, en Daan van de Velde, pianist, brengen tijdens het programma prachtige, maar nauwelijks meer uitgevoerde liederen op gedichten van de Tachtigers, die door enigzins vergeten geraakte Nederlandse componisten als Zwolsman, Dresden en Tusschenbroek zijn getoonzet.
Tijdens deze korte voorstelling maak je zo op allerlei manieren kennis met de Tachtigers en de weerslag van hun idealen in het nu.
zondag 9 december
Aanvang 14:00 uur.
Buitenplaats Wester-Amstel, Amsteldijk Noord 55, Amstelveen
Entrée: 8,50 euro
Reservering via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
Uit een persbericht van Poetry International d.d. 15-11-12:
“Op 31 januari 2013 wordt de nieuwe Dichter des Vaderlands benoemd. De opvolger van Ramsey Nasr, wordt aangewezen door een breed samengestelde benoemingscommissie die in december hiertoe bijeenkomt. Verkiezingen als in 2000, 2005 en 2009 zullen dit jaar niet worden gehouden. (…) Op uitnodiging van de partners hebben dichter Maria Barnas, programmamaker en poëziebloemlezer Arie Boomsma, NRC literair redacteur Arjen Fortuin, dichter en journalist Piet Gerbrandy, schrijfster Kristien Hemmerechts en politica Mei Li Vos in de commissie zitting genomen”
Ze worden ondersteund door Ramsey Nasr en Bas Kwakman, directeur van Poetry International. De functie is onbezoldigd en de DdV moet aan een profiel beantwoorden:
Mogen we ons even verbazen? Een Dichter des Vaderlands, aangesteld door deze commissie? Waarom denk ik opeens aan regenten uit de pruikentijd? Wat is dit? Een poging te voorkomen dat lieden die overal in het land maar stadsdichter worden met begrijpelijk Nederlands doordringen tot deze functie? Let op die eerste functie-eis: erkend door wie of wat?
Een commissie staat ook wel heel ver af van de oorsprong van het Dichterdesvaderlandschap.
Nee; die oorsprong ligt niet in de door Karel I in 1619 aangestelde Poet Laureate Ben Jonson (die wél jaarlijks bezoldigd was, o.a. met een grote hoeveelheid drank), want hoe kwam Karel I op de gedachte om dit te doen?
Door een verslag van zijn spion William Lithgow na een bezoek aan de piratensteden Tunis en Fez, die officieel onder het regentschap van het Ottomaanse Rijk vielen maar in feite door anarchistische, gekozen stadsbesturen - bestaande uit vrije piraten - bestuurd werden en waar beslissingen genomen werden na discussies in volksvergaderingen. Lithgow meldde vol afschuw dat vrouwen daar gelijke rechten hadden en homoseksualiteit was toegestaan, maar had ook iets positiefs over Fez te vertellen dat indruk op zijn vorst maakte en de oorsprong vormt van de Poet Laureate en onze DdV:
"Hier in Fez wonen veel dichters, die over allerlei onderwerpen liederen schrijven, vooral over liefde en geliefden, die ze openlijk in hun gedichten noemen, zonder berisping of schaamte. Al deze dichters schrijven rond de tijd van Mohammeds verjaardag gedichten om hem te loven. Tevens komen die dag ’s middags alle dichters op de markt bijeen, waar een overdekte zetel staat opgesteld. Hierop nemen ze om beurten plaats om hun gedichten voor het publiek, bestaande uit alle bewoners, voor te dragen. En degene die door hen als beste wordt aangewezen, wordt het hele jaar geëerd en van de andere dichters onderscheiden door de titel ‘prins der poëten’ en hij wordt door de waarnemende regent en het stadsbestuur beloond.
Het is wat je noemt een waardevolle observatie: was het nu ook maar de gewoonte van onze Europese prinsen om iets dergelijks te organiseren, en zeker die van dit eiland; dan zouden de moedigste geesten en de scherpste hersenen studeren en ernaar streven de voortreffelijkste vindingrijkheid van hun beste stijlen en fantasierijke vernuft ten toon te spreiden, die thans zijn overschaduwd en verstikt, omdat heden ten dage noch belangstelling, noch een beloning voor zulke fantastische mensen-van-de-pen bestaat.”
(William Lithgow bezocht Tunis en Fez van 1614 tot 1616 waarna hij na terugkomst dit verslag schreef, met andere reisverslagen later uitgegeven onder de titel Rare Adventures and Paineful Peregrinations.)
Kijk, zo hoort dat te gaan met het aanstellen van een DdV. Flikker toch op met je commissie. De boom in met Boomsma en Gerbrandy was misschien goed in de oorlog, maar ondertussen veel te oud om over zoiets mee te praten. Wat weet die van poëzie? En wat moet Mei Li in die commissie? En Hemmerechts? En die anderen?
Wij van Het Vrije Vers trekken ons hier niets van aan en gaan het anders doen. Niet zo moeilijk want die hele functie van Dichter des Vaderlands is niet officieel en stelt dus eigenlijk geen flikker voor; dat het toch nog wat werd kwam door de persoonlijke inzet en persoonlijkheid van de eerste twee, nu wordt het een farce.
Niemand kan ons dus verbieden zelf in januari iedereen de kans te geven werk in te sturen om in aanmerking te komen voor de functie van Dichter des Vaderlands.
Gewoon op het forum en daarna mag iedereen zijn of haar stem uitbrengen. Onbezoldigd blijft het wel, we zijn helaas geen met buit beladen piratengroep.
Maar de Dichter des Vaderlands die wij kiezen is net zo officieel als die van Poetry International en meer in de geest van de oorspronkelijke opzet. En natuurlijk staat het andere poëziesites vrij om óók een Dichter des Vaderlands te laten kiezen. Leve de anarchie.
Tenzij natuurlijk een commissie wordt aangesteld die wél verstand van zaken heeft. En er sprake is van fatsoenlijke betaling en een fatsoenlijk dichter.
Hoe dan ook, commissie of vage internetverkiezingen: het zal blijven wringen.
Misschien moeten we er maar getrapte verkiezingen van maken: alle stadsdichters kiezen uit hun midden een Dichter des Vaderlands. Een nog bredere commissie dan nu. En met verstand van zaken. En zonder de Dichterregentenkliek.
Of anders in plaats van een marktplaats toch maar een Joop van den Endeproductie.
.