Rutte III
Ben ik wel een normale Nederlander?
De doelgroep van het kabinet
Waarop ik dus moet lijken
Ik blijf voortdurend kijken
Of ik wel goede stappen zet
Uit angst dat ik in buitenbeen verander
Uit het archief
Op voorhand
Wanneer ik op verjaarsvisite ga
hoor ik een kamer vol met hen die klagen.
Het blijkt voor bijna niemand te verdragen:
een oude moeder of een sleetse pa.
Zo’n vader wandelt in zijn blote kont
en ma heeft steeds haar slipje vol gescheten;
het oordeel van ‘t gezelschap volgt terstond:
~In een tehuis~ en dan de zaak vergeten.
Ik heb misschien voorlopig nog geen last,
toch bid ik U op voorhand maar alvast
dat U mij in Uw Huis wilt laten wonen,
zodra ik die symptomen ga vertonen.