Ik was die nacht de schapen aan het tellen
Het waren er, zoals gewoonlijk, vijf
Ze lagen bij de cederboom te slapen
Het sneeuwde en de kou trok in mijn lijf
Dus ik ging even nieuwe takken rapen
Voor op het kampvuur waar ik graag bij zit
Daar hoorde ik die jengelende knapen:
Zo'n engelboyband met hun nieuwste hit
Ik riep mijn maten en er kwamen rellen
Ze hadden graag de nacht wat opgeleukt
We hebben ze compleet naar God gebeukt
De herdertjes
- Gegevens
- Geschreven door Peter Knipmeijer
Uit het archief
Schoenpoetser
Hij leest wat woorden, maar hij kan niet schrijven.
Naar school gaat hij al lange tijd niet meer.
Hij knielt gedienstig voor zijn klanten neer
om toch een beetje op de been te blijven.
Hij droomt van ooit te kunnen functioneren
en adaptief te lezen in een adequaat
didactisch pedagogisch werkklimaat
dat stimuleert tot optimaal presteren.
Hij droomt van slimme leerlingvolgsystemen.
Van ouders die, na bijna heel de week
hard werken voor een hoge hypotheek,
ook af en toe voor hem tijd willen nemen.
Hij droomt van eindeloze Cito-toetsen,
staart in de helderblauwe tropenlucht.
Dan zakt zijn blik weer. Na een zachte zucht
gaat hij maar verder met het schoenenpoetsen.