Ooit zat ik op een hobbelpaard en was ik indiaan
en werd mijn achterbuurt een bos zodra ik er doorheen sloop
Mijn hoofdtooi was een stuk papier, mijn boog was een banaan
En vriend noch vijand zag me gaan als ik van steen naar steen kroop
Dan maakte ik een brandweerwagen van mijn nieuwe fiets
en bluste met onzichtbaar water niet-bestaande branden
Ik vloog naar Pluto op een kleed, in alles zat wel iets
Het sufste ding wordt waardevol in creatieve handen
Toen kwam er plotseling een dag waarop ik niet meer speelde,
en trapte tegen dat wat eens mijn speelgoed was geweest
Een dag waarop ik me niet meer vermaakte, maar verveelde
Hoe meer mijn lichaam groeide, des te kleiner werd mijn geest
Nu hang ik op de bank en tel de vlekjes op de muren
en vraag me af wat er in al die jaren is gebeurd
Wanneer ik van een kind verwerd tot één van die figuren
die net als ieder ander bang binnen de lijntjes kleurt
Waar is de jongen die als kapitein de grootste zee
met slechts een mattenklopper en zijn bed bevaren kon?
Soms, als ik in de spiegel staar, dan vaar ik met hem mee,
dat joch dat niet bevreesd was
als de nieuwe dag begon..
Vanaf de bank
- Gegevens
- Geschreven door Peter van Rooijen
Uit het archief
Tegenzet
Een antwoord op de openingszinnen van Achterbergs Ballade van de gasfitter (I) en Spel van de wilde jacht (II). Ter navolging.
In het nooit, dat nog komt, zie ik U weer.
Naar ik hoop heeft u dan wat IQ meer
Hoe ook de schikgodinnen u onthemen,
Ik zou beslist de snelste route nemen
In 't onland stond een hert zo groot als God.
Ik was zijn evenbeeld, hij schrok zich rot
We zijn erbij gaan zitten op het mos
De broertjes Adam, Little Joe en Hoss
Het najaarsgoud is uitgebroken tegen
En heeft daarvan dit braakgebrek gekregen
Het cyclotron heeft ons atoom gespleten.
Maar een vergoeding kunnen we vergeten
II
De mens is voor een tijd de plaats van God
Die door Diens leefstijl nogal snel verkrot
De streek gaat liggen in het blauw vandaag
Kwajongen zit er niet mee in zijn maag
Nu gij geen ander wezen hebben kunt
Zet ik graag achter uw bestaan een punt
't Woord heeft het eerste en het laatste woord
Daartussen wordt alleen mijn vrouw gehoord
Een hemel uit de tijd der romantiek
In goede staat, een koopje: honderd piek
Uit verre aanvang met u
En met uw geest; dit was het voor nu!