Het lichte vers slaat danig aan het hakken
Een volrijm hamert op een halfrijm in
De vage titel ligt daar zwaargewond
Het schema neemt het vele wit te pakken
Een zin bestookt een afgebroken zin
Een paradox ligt bloedend op de grond
En humor snijdt een tweede laag in plakken
De muze Terpsichore verroert geen vin
De volta ramt bezeten in het rond
En hoor de beeldspraak eens naar adem snakken
De taal gutst uit een ongerijmd begin
Het ritme van de maat markeert het front
Laat de Jihad der poëzie beginnen
Het lichte vers zal weldra overwinnen