Met de feestdagen achter de rug, het nieuwe jaar weer op gang en de goddank ingevallen dooi bejubeld, kunnen we weer aan de slag met een versvorm die wat meer voorstelt.
De virelai post-moderne is bedacht door Bob Newman en heeft als voornaamste eigenschap dat het rijm uit de pas loopt met het metrische patroon. 

Een voorbeeld ter verduidelijking, want jullie stommelingen snappen natuurlijk weer niet wat ik bedoel (al moest ik zelf ook even nadenken):

Virelai post-moderne

Zeg, ken jij ook de mosselman
Die ons met mosselen verwent
Recht uit de zee?

Zo’n overheerlijk mosselmaal
Met prei en wortel in een pan?
Raffinement!

Nou, ken je die? Wat zeg je? Nee?
Jou onbekend als provinciaal?
Nou, jammer dan

Maar je kent wél de vissenvent?
Dan neem ik je toch daarheen mee?
En ik betaal

Het metrische patroon herhaalt zich hier na elke drie regels, terwijl het rijm om de vier regels herhaald wordt (abcd abcd abcd). Om goed uit te komen zijn hier dus 3 maal 4 (of  4 maal 3, als je uitgaat van het metrum) regels nodig. Duidelijk? Aan de slag!

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Voor Bas

Een roos is een roos is een roos:
Zal Shakespeare’s citaat ooit vergrijzen?
De rijmklank die hij eens verkoos
Noopt mij zijn toneel ook te prijzen

Geen roos is een roos als mijn Roos
Die mij weet te laven en spijzen
Wou ik haar verkopen [hoe boos]
Dan wist ik haar niet eens te prijzen

Een loos heeft geen loos als mijn loos,
Sprak laatst een Shanghaier vol ijzen,
Mijn hoofdhuid is schulftig en bloos
Als sneeuwman viel ik in plijzen