Het nieuwe jaar is nog pril, en er verschijnt al een recensie. Op Meander is de bundel 'Lichtvoetig II' besproken. De bundel verscheen n.a.v. het tweede Nederlands Kampioenschap Light Verse, zoals vaste lezers weten. De recensent is verrast door inhoud en vorm, en roept dan ook bijvoorbeeld: "Er zijn perfecte sonnetten bij, rijmend, in juiste maat en versvoet met kwatrijnen en terzinen." Voor ons een tautologie, voor een ander een geheel nieuwe ontdekking. En over een terza rima sonnet wordt gejubeld dat de regels zowaar een afwisseling van tien- en elftallen lettergrepen kent. Voorwaar een wonder. De samenstelling van de bundel wordt op het conto van Het Vrije Vers gesteld, dat is teveel eer, want niet geheel waar. Maar de aandacht is welkom en wordt zeer gewaardeerd.
Alhier te vinden en te lezen: