Ons Nederlanders wordt wel eens verweten Dat wij alleen bij schaatsen mededingen Tja, skiën mag je in dit land vergeten En van de Zaanse Schans kan je niet springen
Maar doe ons nog zo’n wintertje of twee Dan langlaufen wij om de prijzen mee
ik was er al die maanden niet geweest te druk, geen zin, besognes op het werk maar nu dacht ik, ik ga eens naar de kerk soms krijgt een oude man spontaan de geest
nog altijd schuilt in mij het wilde beest de zondaar, de verloren zoon, de vlerk jawel, het viertal lijkt wat minder sterk en met de jaren werd het wat bedeesd
de hoogmis liet een mooi gevoel ontspruiten alsof ik uit het graf was opgestaan m’n vrouw was blij dat zij was meegegaan ik zag haar biddend beide ogen sluiten
ik hief uit dank de fraaiste psalmen aan pas na het zingen, ging ik weer naar buiten