Hoe die voorbije meid in godsnaam heette
verdween in het dossier ‘Voorgoed vergeten’,
terwijl zijn naam nog in ’t geheugen staat.
De paus benoemde hem tot huisprelaat.
Ook heeft hij in het parlement gezeten,
ultramontaan en daarom wat gespleten,
bleek hij sociaal bewogen democraat.
Als dichtend tijdgenoot van Willem Kloos
werd hij niet door diens scherpe pen gespaard,
(als redenaar ontving hij meer applaus).
De Tachtiger vond hem een hopeloos
verouderd man en heeft zijn werk verklaard
tot lauwe retoriek in roomse saus.