De een verbeeldt een kapstok op toneel.
De ander smeert faecaliën op lappen
of noemt een vingerwijzing 'stil ballet'.
Het gaat om kunst dus alle mensen klappen.

Pas op, kijk uit, want kunst is er zo veel
dat er geen zuigeling aan kan ontsnappen
en ook niet aan de ongeschreven wet:
wij maken kunst, publiek, dus gij zult klappen!
 
Maar wie schrijft desgewenst nog een rondeel?
Wie is er op een copla te betrappen
of op een balladette, een sonnet?
Wie dwingt me daarmee tot geestdriftig klappen?
 
Ik las zijn werk opnieuw en kijk nu scheel,
mijn pols doet zeer, mijn schouder is ontzet:
ja Drs. P - dan blijf je klappen.


Lang geleden, toen Drs. P de Blijvend Applaus-prijs ontving, schreef Wilbert Friederichs dit gedicht.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Voor de schrijver van Hersenschimmen



Hij heeft zichzelf een pseudoniem gegeven
Dat van een blinde bard is afgeleid
En heeft zijn oeuvre almaar uitgebreid.
Zijn stijl was altijd sober, niet verheven.

Hij wist dat taal ons grip geeft op het leven
En dat een mens zich vastklampt aan de tijd.
Maar raakt hij dat houvast, die bakens kwijt
Dan is die mens ten dode opgeschreven.

Zo ook in Hersenschimmen: Maarten Klein
Verliest zijn grip, zijn taal, herinneringen
En daardoor doemt de mist op in zijn brein.

De velen die het lazen ondergingen
Door deze hoofdpersoon hoe het moet zijn
Wanneer de geest zich losmaakt van de dingen.