De coronatijd inspireerde en inspireert schrijvers. Ook lightversedichters Theo Danes en Judith Nieken, die eerder samen met niemand minder dan Ivo de Wijs een boek schreven, lieten zich door de vreemde tijd aansporen.
Theo en Judith besloten tot samenwerking voor een kersverse bundel met coronaverzen, een coproductie die heel toepasselijk Coronaregels is gaan heten. Uitgeverij Ziederis zag er heil in, Ivo de Wijs schreef een wervende tekst voor de achterflap als bewijs van de uitzonderlijk hoge kwaliteit, en zo was het boek na verzamel-. schift-, schud- en schaafwerk al snel beklonken.
Een exemplaar van hun geestige, prijzenswaardige en rijmende Coronaregels kost, inclusief verzending, €16,50 en is te bestellen door een mail naar coronaregelsXgmail.com, o.v.v. naam en adres.
Een snoeshaan veinsde: “ik ben geen janhen” en bauwde stug: “ik kraai omdat ik ben”. Met scherpe snavel voelde hij zich sterk, onkwetsbaar zelfs bij ‘t haan-de-voorstewerk. Zijn kippen tokten: “doe niet zo gewichtig, er heerst een ziekte hier, dus doe voorzichtig!” Door hun bemoeiing werd hij kukelkwaad en schimpte: “fake! da’s domme krielkippraat!” Ocharm, de hoge kraaier werd wél ziek en moest op slag naar de Poehaankliniek. Zo bleek maar weer: de hoogmoed komt ten val, ook in het aardse pluimveetranendal –
Van Pamelen verslaat ons allemaal Al schrijf je dag en nacht aan één stuk door En draag je al je verzen prachtig voor Dan hoor je vrijwel altijd uit de zaal
Bravogeroep en enthousiast gefluit En kom je toch weer bij zíjn bundel uit
Van Frank van Pamelen is zojuist een verzamelbundel uitgebracht: Bravogeroep en enthousiast gefluit
Ik had hem al een kaartje willen sturen: 'Wat bent u eigenlijk voor president, die via Twitter nonsensnieuws verzendt?' Nu heeft de man corona te verduren.
Al is mijn invloed uiteraard begrensd, ik heb hem toch 'Verbeterschap' gewenst.
Zijn nieuwe bundel stond hier al eerder aangekondigd maar verscheen vorige week en werd afgelopen zaterdag officieel ten doop gehouden in de Kleine Komedie te Amsterdam.
Bravogeroep en enthousiast gefluit
Frank van Pamelen
Vijfentwintig jaar staat Frank van Pamelen inmiddels in het theater. Tovert hij met taal.
Wervelt hij met woorden. Ooit werd hij ontdekt door Drs. P en Driek van Wissen, inmiddels is hij een niet meer weg te denken ‘rijmfenomeen’ (de Volkskrant) dat ‘uitblinkt in taalvirtuositeit’ (Trouw).
Bravogeroep en enthousiast gefluit is een overzicht van zijn oeuvre. Een mooie mix van oude klassiekers en nieuwe bedenksels. Spitse puntdichten, stuiterend stuntrijm en zelfverzonnen versvormen, afgewisseld met ollekebollekes, visuele sonnetten en ontroerende liedteksten. Het plezier spat van de pagina’s. Frank van Pamelen ‘tovert met taal zoals Johan Cruijff dat met de bal kon’ (AD). Niet alleen op het podium, maar ook op papier.
‘Van Pamelen behoort tot de absolute top van het light verse.’ – de Volkskrant
Wildpark
U hoeft in dit wildpark niet angstig te zijn
Want als hier een ree of een vos loopt
Dan doet die dat veilig en vast aan de lijn
Dus nadert er straks een bloeddorstig wild zwijn
Zult u merken dat dat wel weer losloopt
Met dank aan Frank van Pamelen voor zijn toestemming om bovenstaand vers uit de bundel hier te plaatsen.
Afgelopen woensdag onrving ik, als redactielid van Het vrije vers, het trieste bericht dat Bert van den Helder is overleden. Hij was begin deze maand zestig jaar geworden.
Hoewel ik wist dat Bert al geruime tijd ziek was, kwam het toch als een schok. Twee dagen voor zijn overlijden had ik nog mailcontact met hem over zijn gedicht ‘Voor mij’ dat woensdag jl. op onze voorpagina gepland was. ‘Ik kijk ernaar uit’ mailde hij me, en ook dat het met hem nu snel achteruit ging.
Op Het vrije vers kennen we Bert van zijn vele originele gedichten waarin hij allerhande onderwerpen bezong: van softijs tot appels, van spaarzegels tot bitterballen, van knijpers tot internetvasten. Typerend was zijn toegankelijke, luchtige en speelse toon. In reacties op het forum was hij uiterst sympathiek.
Vanaf 2013 verscheen zijn werk op Het vrije vers en startte hij de eigen dichtsite www.lichteverzen.nl . Gedichten van hem waren in het afgelopen jaar ook in het tijdschrift Dichter van Plint te lezen. Hij droeg ook voor in de loofgangen van de Prinsentuin. In 2018 kwam zijn, aan zijn vrouw opgedragen, sterke debuut uit: Een jaar is vier kwartaal in tweeënvijftig lichte gedichten. Vorig jaar werd Bert tweede bij het Nederlands Kampioenschap Light Verse Dichten te Emmen. In de bekende Plint Scheurkalender 2021 zullen gedichten van hem prijken.
Op Facebook ververste hij trouw, samen met Remko Koplamp, dagelijks de HVV-pagina aldaar, tot en met vorige week, toen hij berichtte dat die taak hem te zwaar werd. Op 21 september plaatste hij nog een bericht op ons forum. Over Emmen ging het. Hij had Hendrikje, Niek en Christiaan net op tijd geattendeerd op het verstrijken van de deadline en schreef: ‘Mocht een van hen scoren in Emmen, dan kan ik in ieder geval een mooie assist achter mijn naam zetten.’
Je zult gemist worden, Bert. We wensen je dierbaren veel sterkte toe, in het bijzonder uiteraard je vrouw en kinderen.
Een troost vormt de gedachte dat dichters nooit echt dood gaan.
Martinus Nijhoff formuleerde het aldus: ‘ik denk wel dat wij eeuwig leven, want eens gegeven, blijft gegeven’.
Jij, Bert, keek er zo naar: je blijft omdat je iets nalaat, zodat de anderen weten dat jij er bent geweest.
Nalaten
Trap een bal mee op het veldje
wacht de counter, speel bedeesd,
maar laat een goal na als Van Basten
zodat ze weten dat je bent geweest.
Pak een pen om op te kluiven
schrijf een vers dat niemand leest,
maar laat een boek na als Jan Cremer
zodat ze weten dat je bent geweest.
Vul de vakken, breng de kranten
eerste loon bevalt het meest,
maar laat een som na als Onassis
zodat ze weten dat je bent geweest.
Heel het park door met je rolstoel
reumatiek die niet geneest,
maar laat een spoor na als een Hummer
ze zullen weten dat je bent geweest.
Uit Bert van den Helder: Een jaar is vier kwartaal in tweeënvijftig lichte gedichten (Stichting Korreltje Zeezout, 2018)
Namens de redactie van Het vrije vers
Inge Boulonois
Op 29 september zal in besloten kring afscheid van Bert worden genomen
Aan tafel deel ik met mijn metgezel wat ik die dag zoal heb uitgeplozen. Ik zie een maal als functioneel verpozen en heel geschikt als onderwijsmodel.
‘Als ik voor jou een bloemetje bestel, bedoel ik een boeket, bijvoorbeeld rozen. Dezelfde trant van taal heb ik gekozen als ik in een gezelschap ‘neuzen tel’.
Een ‘pars pro toto’ heet zo’n woordenspel, een stijlfiguur geput uit trucendozen van redenaars en spraakkunstbollebozen. Het houdt de aandacht vast, begrijp je wel?’
Haar glimlach was bevestigend en gul. ‘Natuurlijk. Jij bent zogezegd een lul.’
Slecht nieuws omtrent de pink van Marco Kroon Toen hij laatst dronken werd gearresteerd Heeft een agent hem blijvend geblesseerd Dat is toch ontoelaatbaar machtsvertoon!
Zijn duim is ook een tikkeltje verbogen Door alles wat hij er heeft uitgezogen