Tijdens de Uitmarkt in Emmen werd vandaag de shortlist voor het Nederlands Kampioenschap Light Verse-dichten bekend gemaakt door de heer E. Zinnemers, voorzitter van Taalpodium Emmen. De finale vindt plaats op 27 oktober bij Eetcafé Groothuis in Emmen.
De shortlist bestaat uit:
Wim Meyles, St. Pancras
Robin Veen, Amsterdam
Loek Smit, Delft
Christiaan Abbing, Veenendaal
Hans Mooi, Groningen
Adrie Oudejans, Alkmaar
Bert van den Helder, Bergen op Zoom
Onno-Sven Tromp, Amsterdam
Namens de redactie van Het vrije vers: van harte gefeliciteerd, finalisten, en natuurlijk vooral de dichters van Het vrije vers: Wim, Christiaan, Hans en Bert!
Gisteren vond het eerste Light Verse Festival in het Amsterdamse Bostheater plaats (foto). "Het was een mooi Light Verse Festival. Tintelende taalkunst, hilarische liedjes en bijna vijfhonderd gonzende bezoekers. Het lichte gedicht leeft!" meldde Frank van Pamelen vanochtend op Facebook.
Natuurlijk deed Theo Danes, het lightverse-megatalent (een kwalificatie waaraan hij zelf om onbegrijpelijke redenen nog aan moet wennen) daaraan mee. Zaterdag droeg Theo Trijntje Fops van Kees Stip op de radio voor. Een absolute aanrader, al is het jammer dat het maar zo kort duurde.
Vrolijke verzen en cabarateske poëzie Stuiterend stuntrijm en hilarische liedjes Sterke staaltjes taalkunst om schaterend van te schuddebuiken Dat is het LIGHT VERSE FESTIVAL in het Amsterdamse Bos Een unieke avond met de grootste woordvirtuozen van het land!
Erik van Muiswinkel, Katinka Polderman Jan Boerstoel, Johan Hoogeboom Mylou Frencken & Dorine Wiersma Theo Danes, Machiel Pomp, Roel C. Verburg
Wat krijg je als je o.a. Erik van Muiswinkel, Katinka Polderman en Jan Boerstoel tegelijk op een podium zet? Precies! Stuiterende stunt-rijm, hilarische liedjes en onvervalste schuddebuik-poëzie. Tel daarbij het prijswinnende liedjesprogramma van Mylou Frencken en Dorine Wiersma, megatalent Theo Danes, lightversekampioen Machiel Pomp, Johan Hoogeboom en Roel C. Verburg op en je hebt een verzameling literaire popsterren waar je ‘U’ tegen zegt. Een picknickmand vol lekkers, een lekker zacht wijntje en de verscheidenheid aan foodtrucks maken dit door ons gekroonde ‘Light Verse Festival’ tot een bijzondere eenmalige ervaring die je op zondag 1 september met elkaar in het Amsterdamse Bos beleeft. Nog nooit eerder in een openluchttheater vertoond en een absolute must-see! 🙂
Eerder besteedde De Wereld Draait Door al aandacht aan het opkomende ‘Light Verse’ fenomeen waarbij gedichten met een wat meer speelse en lichtere ondertoon centraal staan en waarbij dichtkunst en veel humor hand in hand gaan met elkaar.
Met ons bomvolle en gevarieerde programma gaan we dit onder leiding van niemand minder dan Jan J. Pieterse en Frank van Pamelen voor jullie verder tot leven brengen, laat je vooral verrassen en geniet van deze schitterende ode aan de Nederlandse taal!
Voor het Light Verse Festival zullen we ook groepstickets (met korting!) aanbieden dus neem je vriend(inn)en mee naar het bos en profiteer!
Zo 01 sep 2019 Het Amsterdamse Bostheater Kosten Losse tickets: €22,50 per stuk Groepstickets (per 4) €17,50 per stuk (excl. €3,50 servicekosten, excl. transactie- en/of verzendkosten)
TIJDSCHEMA: 17.30 – Poorten + zomerterras open 19.00 – Opening met Jan J. Pieterse en Frank van Pamelen 19.15 – Start programma met o.a. Roel C. Verburg, Katinka Polderman, Machiel Pomp en Erik van Muiswinkel 23.00 – Verwachte eindtijd Let op: alle genoemde speeltijden zijn onder voorbehoud en kunnen wijzigen!
Hun outfit oogt een tikkeltje klassiek: Rood/zwart met witte band maar ook met name Een aangenaam gebrek aan shirtreclame Dat maakt ze op het gras zo sympathiek
Ook zijn ze hartverwarmend nonchalant Wat euforie betreft in clubverband
Men zegt dat ik met drank mijn lichaam sloop Maar als ik flessen in de glasbak kinkel Voel ik mij zeer gesterkt door het gerinkel Voor mij zijn het de klanken van de hoop
En ondervind ik kracht bij de gedachte Dat thuis weer hele flessen op mij wachten
... met Frank Fabian van Keeren en als onderwerp Drs. P.
Een zeer beluisterenswaardig en derhalve aan te bevelen interview met Frank Fabian van Keeren op Radio Rijnmond. Met kennis en gepaste frivoliteit vertelt Frank over het leven, de verzen, optredens, verblijven in hechtenis, vermeende ontsnapping aan een vroegtijdig einde, nog veel meer, en uiteraard ook de liederen van Heinz Polzer. Zijn keuze betrof behalve de duidelijk aan Rotterdam gelieerde liedjes ook enkele minder bekende nummers.
Ze gingen op hun heidag uit de kleren Gespeeld relaxed stond Rutte’s Kabinet Eens niet in blauw kostuum of in twinset Het kloffie van het volk te imiteren
Er werd gedold, geknuffeld en gezwaaid En straks wordt u weer in het pak genaaid
Op deze warme dag een liedtekst van de doctorandus. Afgelopen zaterdag stond het in Trouw in de poëzierubriek van Janita Monna. We hebben de tekst aangepast aan hoe Drs. P het lied zelf ten gehore bracht.
Zomerdag
Je staat er altijd toch weer even van te kijken Hoever je reizen kunt voor niet zo erg veel geld Zodat je dromen en legenden mag bereiken Waarover vroeger soms in boeken werd verteld
Een chartervliegtuig brengt je naar de meest uitheemse punten Met vergezichten, palmen, oude kunst en romantiek Inheemse dansen, markten, lekkernijen, kleren, munten En alles even schilderachtig, leerzaam en uniek
Jawel, de hele wereld ligt nu voor je open Het goed geprogrammeerde kleurendrukgebied Toch kun je al die reisgeneugten ook ontlopen Want zo onmisbaar zijn ze niet
De lome zomeruren dromen voorbij Je ligt volkomen stil op de hei De warme vlakte geurt en gonst om je heen Je bent verrukkelijk alleen Een blauwe hemel waar je haast in verdwijnt De adem van een zon die heel nabij schijnt Een ruimte waar je zonder drukte geniet Gewoon maar een hogedrukgebied
Kees Stip in Ouwehands Dierenpark; fotograaf onbekend
Gister was de honderdste geboortedag van Drs. P en vandaag, zes jaar vóór hem, dd. 25 augustus 1913, zag Cornelis Jan Stip het levenslicht. ‘De Opperlandicus die de rijke fauna in deze wereld rechtvaardigt’, zo karakteriseerde Battus hem. De Trijntje Fops van Kees Stip zijn overbekend. Een paar weken geleden lieten de dichters van Het vrije vers zich met verve door deze versvorm inspireren en vierden we hier de alternatieve Tekenweek: een week lang dagelijks een nieuwe fop over een teek op de voorpagina. Maar hoe kwam Kees Stip eigenlijk tot het schrijven van deze dierenverzen?
De dichter onthulde dit toen Yvonne Kroonenburg hem in 1982 interviewde voor de Haagse Post. Het artikel verscheen op 13 maart in die krant. ‘En eh, hoe was het ook alweer, o ja, ik had vrienden en die hadden twee zoontjes en daar heb ik toen een paar versjes voor gemaakt. Deze weet ik nog:
De vogelstruis, gelijk bekend
is in het lopen zeer behend-
ig en zijn vogelstruisenei
gewoonlijk in het zand legt hij.’
Met deze primitief aandoende fop is het, in het begin van de jaren vijftig, begonnen. Beroemd werd zijn meesterlijke ‘Op een bok’:
In Siddeburen was een bok,
die machtsverhief en worteltrok.
Die bok heeft onlangs onverschrokken
de wortel uit zichzelf getrokken,
waarna hij zonder ongerief
zich weer in het kwadraat verhief.
Maar ’t feit waardoor hij voort zal leven
is, dat hij achteraf nog even
de massa die hem huldigde
met vijf vermenigvuldigde.
In de verzamelbundel ‘Het Grote Beestenfeest. De beste Trijntje Fops aller tijden’ (Uitgeverij Bert Bakker, 1988) staan maar liefst meer dan 600 fops. Hoe maakte hij die?
Heel vroeg opstaan, om vier uur, verklapte Stip in het interview, en dan ‘net zo lang klungelen tot zo’n beest eruit springt. Dat moet voor zeven uur en tot nu toe is het altijd gelukt’. Van 1952 tot 1964 schreef hij twee keer per week onder pseudoniem van Trijntje Fop zo’n vers voor de Volkskrant. Dit stuurde hij indertijd gewoon per briefkaart op. Slechts twee keer werd zijn fop niet gepubliceerd. De fop die Stip in 1954 aan het roomse mandement 'De katholiek in het openbare leven' wijdde, wilde de Volkskrant niet opnemen. Bij de tweede keer was het briefkaarttarief net verhoogd van 6 naar 7 cent, wat Stip was ontgaan. De redactie weigerde dat vers te plaatsen. ‘Trijntje Fop heeft deze keer verstek laten gaan’, berichtte de krant toen…
Helaas heb ik Kees Stip nooit ontmoet. Wel kwam ik Patty (Klein-)Scholten, de Grande Dame van light verse en een zeer aimabel mens, met een zekere regelmaat tegen. Zij kende Stip heel goed; ze deelden de liefde voor de dieren en schreven beiden light verses voor ‘De Tweede Ronde’, een Nederlands literair tijdschrift met een vaste rubriek voor dit genre. Zo’n vijf jaar geleden verhuisde Patty Scholten naar een kleiner appartement en schonk me toen haar integrale verzameling van dit kwartaaltijdschrift. Uiteraard pronkt die schat in een van mijn boekenkasten!
In een van die afleveringen trof ik tot mijn verbazing een ansicht aan, geadresseerd aan Kees Stip. Het aardige van die kaart is dat er dierfiguren in een fantasievolle omgeving op prijken, passend bij Stips oeuvre. De kaart ontving hij, zo valt van het adres af te leiden, in het laatste gedeelte van zijn leven toen hij in een tot woonhuis verbouwde boerderij in Sellingen woonde:
Wie weet heeft Kees Stip ooit een aantal afleveringen van De Tweede Ronde aan Patty geschonken. Of haar uitsluitend de kaart gegeven.
Nog in het jaar van Stips overlijden in 2001, wijdde De Tweede Ronde als hommage een aflevering aan hem. Bekende dichters als Jan Boerstoel, Frits Criens, Drs. P, Ivo de Wijs, Driek van Wissen en natuurlijk Patty Scholten schreven verzen voor de overledene, die in het herfstnummer verschenen. Ook Frank van Pamelen droeg daaraan bij. Zijn fop ‘Op een kip’ heeft een klinkende moraal:
Het poëziepeil van Kees Stip
Dat haalt voorlopig nog geen kip.
Dat dit een aansporing mag vormen voor de huidige generatie light versedichters!
Jij bent de wildste die ik ken Jij bent nog wilder dan ik ben En ik gaf altijd maar weer toe En werd met jou niet moe Ik weet niet wat ik doe (wohowow)
Jij bent nog erger dan ik dacht Hebt me volledig in je macht En wat ik ook probeer Ik ben mezelf niet meer Jij kunt me krijgen dag en nacht
In jouw armen Volg ik trouw ieder spoor Dat verschijnt In jouw armen Ga ik blindelings door Tot het eind Tot het allerlaatste eind
Jij bent de wildste die ik ken enz.
Jij bent nog erger dan ik dacht enz.
Ik wil leven! Geef me helemaal bloot Slavernij Ik wil leven Ook al leef ik me dood Blijf bij mij Want m’n leven dat ben jij!
Ik wil leven! Geef me helemaal bloot Slavernij Ik wil leven! Ook al leef ik me dood Blijf bij mij Blijf bij mij
H.Thun 1970
De honderdste geboortedag van Drs. P is een mooi moment om een onbekende tekst van zijn hand voor het voetlicht te brengen. De gevierde tenor was gefascineerd door levensliederen in het begin van zijn carrière, en zijn vroege werken waren geheel in de sfeer van dit genre geschreven. Bekend is dat een bewerking van zijn Ik heb mijn eer op Katendrecht verloren zelfs door Slome Japie in diens repertoire werd opgenomen.
Minder bekend (ontdekt door Vic van de Reijt) is dat hij onder het doorzichtige pseudoniem H. Thun de b-kant van Willy Alberti’s De glimlachvan een kind van tekst voorzag met het lied Zon in Mexico.
En helemaal onbekend (tot vandaag) is dat hij onder datzelfde pseudoniem ook een tekst schreef voor de zangeres José den Burger, ten behoeve van het Songfestival in Knokke van 1970, getiteld Jij bent de wildste die ik ken. Dat Knokke songfestival was toen net zo populair als het huidige Eurosongfestival, met zo’n negen deelnemende landen die een team uitvaardigden. Het spektakel werd in al die landen op tv uitgezonden.
Het Nederlandse team van 1970 bestond uit gevestigde namen als Bonnie St. Claire, Marius Monkau, Jacco van Renesse en Helen Shepherd. En José den Burger, toen een opkomend zangeresje onder wat toen 'beatgirls' werd genoemd. Het was de regisseur Rob Touber (tevens haar regisseur), die Drs. P verzocht speciaal voor die gelegenheid een tekst voor haar te schrijven, waar de doctorandus aan voldeed.
Met dit nummer bewees hij ook de vereisten waaraan toen een typisch songfestivalnummer moest voldoen, volledig in de vingers te hebben. Zoals de herhalingen van refrein/couplet en het lalalala op de achtergrond van vrouwenstemmen (Het vervangen van lalalala door ding-a-dong ding-a-dong zou Nederland een paar jaar later de eerste prijs opleveren bij het andere songfestival). Er werd een singletje van het nummer geperst, dat in de persmap werd opgenomen. Niet duidelijk is of het daarna ook is uitgebracht, het is onvindbaar. Mogelijk niet, omdat Spanje won, met Julio Iglesias.
De zangeres kon hierover ook geen duidelijkheid verschaffen; ze vertrok na het festival naar Spanje voor gastoptredens in het tv-programma Estudio Abierto en leidde sindsdien een bewogen leven: ze bewoog over de hele planeet met af en toe een stop in Nederland. Na haar definitieve terugkeer in ons land is ze nu al jaren schilderes en trouwambtenaar (Wie meer wil weten moet 'Josina den Burger' googelen). Ze was zo aardig een geluidsopname te sturen van haar exemplaar van het singletje, zodat deze tekst niet verloren is geraakt en nu voor het eerst sinds jaren weer te beluisteren is.
Foto José den Burger
Met dank aan José den Burger kunt u uit volle borst meezingen (met de tekst, of bescheiden in het lalala-koortje) ter meerdere verhoging van de feestvreugde op deze heuglijke dag
Precies drie jaar geleden stierf Daan de Ligt, Stadsdichter van de Haagsche Courant en een der dichters van het eerste uur bij Het vrije vers. In 2016, het jaar van zijn overlijden, gaf hij zelf nog de bibliofiele bundel handgeschreven gedichten uit. Het volgende sonnet is daaruit overgenomen.
