Gegevens
canary
Pixabay
 
Toen een kanarie uit La Paz
begreep dat manlief pleite was,
zocht zij een pientere agent.
Die wilde een signalement,
dat was natuurlijk essentieel.
Ze sprak: ‘Hij is kanariegeel.’
 

Gegevens
 
De inspecteur kijkt peinzend in het rond
Er ligt een dode in het restaurant
De sous-chef met z'n mes nog in de hand
Houdt stellig vol dat hij het lijk zo vond
 
Hij knikt nog eens: zo kan het zijn gegaan
Maar waar kwam toch dat grote mes vandaan?
 
I
Maar waar kwam toch dat grote mes vandaan?
Hoe heeft zo'n brute moord hier kunnen lukken?
Van wie zijn al die natte voetafdrukken?
En waarom staat het gasfornuis nog aan?
 
De pepersaus kookt langzaam tot een klont
De inspecteur kijkt peinzend in het rond
 
II
De inspecteur kijkt peinzend in het rond
Hij vraagt het personeel zich op te stellen
En hem in volle waarheid te vertellen
Waar hij of zij zich deze dag bevond
 
En morgen staat natuurlijk in de krant:
Er ligt een dode in het restaurant
 
III
Er ligt een dode in het restaurant
Wie doodde hem, wie is de delinquent?
De kelner? Daan, de afwasassistent?
Of was het toch een ontevreden klant?
 
Bewijs lijkt rijkelijk voorhanden, want
De sous-chef heeft z'n mes nog in de hand
 
IV
De sous-chef heeft z'n mes nog in de hand
Beweert dat hij de piepers stond te schillen
Toen hij ineens de chefkok hoorde gillen
Hij kwam te laat, zijn baas was al van kant
 
Hij, met een koppig trekje rond de mond
Houdt stellig vol dat hij het lijk zo vond
 
V
'Houdt stellig vol dat hij het lijk zo vond'
Noteert de diender in zijn opschrijfboekje
Hij zoekt de afwashulp op in zijn hoekje
En ziet dan plots een bloedspoor op de grond
 
De inspecteur blijft wenkbrauwfronsend staan
Hij knikt nog eens: zo kan het zijn gegaan
 
VI
Hij knikt nog eens: zo kan het zijn gegaan
Doet dan een greep en onder luid geklater
Brengt hij een druipend koksmes boven water
De bordenwasser kijkt hem schuldig aan
 
Meteen laat hij hem in de boeien slaan
't Is waar: kwam tóch dat grote mes van Daan!
 

Gegevens
 
Op een boekenwurm
 
Een boekenwurm te Oudeschans,
bewonderaar van streekromans,
schreef aan een romancier te Schagen:
‘Geachte heer, reeds vele dagen
verkwik ik als een zoete koek
mij aan uw veelgegeten boek.’
 
Kees Stip
 
 
Op een romancier
 
‘Geachte wurm’, antwoordde hij,
‘Mijn boek behelst geen lekkernij.
Het dient als voedsel voor de geest
en niet als leeftocht voor een beest.
Dus stil uw honger aub
maar met een Story of Privé.’
 

Gegevens
 
Hond
Wikimedia Commons
 
Een mopshond sprak te Zimmermoos
'Mijn leven was niet rimpelloos
Omdat men mij wel grappig vond
Kreeg ik wat faam als stand-up hond
Toch heb ik menig kans vergooid
En mij vandaar niet vol ontplooid'
 
 

Gegevens
 
Het was voor hen een grote droom:
een wereldreis, naar oost en west!
Ze zwommen door de Congostroom,
beklommen zelfs Mount Everest.
 
De tocht ging langs de Pantanal,
naar Ayers Rock en Angkor Wat,
het Vrijheidsbeeld, de Taj Mahal,
het Parthenon en meer van dat.
 
En na de Zuidpool, tot besluit,
dat magnifiek Sixtijns gewelf.
Ze kwamen thuis en pakten uit
met duizend foto's van zichzelf.
 

Gegevens
 
Een kapitein, gestopt met varen
Ging druiven plukken langs de Loire
Zijn zeeverleden was te merken
Maar 'TROSSEN LOS!' bleek niet te werken
 
Tros
Foto: MvP
 

Gegevens
 
Niemand weet, niemand weet
Wat ik gist’ren om etenstijd deed
Ik liep met een loodzwaar valies op ‘t Rokin
En daar zat een levende diskjockey in
Ik had al een hele tijd op ‘m geloerd
En gisteren heb ik hem eind’lijk ontvoerd
Het is een geheimpje, geen mens weet ervan
Vertel het niet verder als het eventjes kan
 
(Vertel het niet verder als het eventjes kan)
 
Hij zat erg te sputt’ren en riep om gena
Toen hij in mijn koffer zat gister
De mensen die het hoorden die dachten, aha
Die juffrouw die draagt een transister…
Hij is wel wat groot, ‘t is geen gangbaar model
Maar wat een fantastisch geluid
En ik liep naar huis toe, al ging het niet snel
En pakte mijn diskjockey uit
 
(Ze pakte haar diskjockey uit)
 
Wat een droom, wat een schat
Dacht ik toen ik ‘m uitgepakt had
Het was dan ook werk’lijk een gaaf exemplaar
Hij kletste en kwekte en kwetterde maar
Ik hoorde alleen niet zo goed wat ie zei
Want nu brak een plechtig moment aan voor mij
Waarnaar ik al weken, bij dag en bij nacht
Intens had gehunkerd, intens had gesmacht
 
(Wat had ze gehunkerd, wat had ze gesmacht)
 
Ik knielde devoot naast hem neer op de grond
En stak toen, met zorg en respect
Maar uiterst behendig een prop in zijn mond
O ‘t was een verblindend effect!
Ik ben erg veeleisend, het is soms te gek
Mijn smaak is exquis en verfijnd
Maar heus, een diezjee met een prop in z’n bek
Dat vind ik het bittere eind
 
(Dat vindt ze het bittere eind)
 
Niemand weet, niemand weet
Wat ik toen met mijn diskjockey deed
Ik zette ‘m neer bij de andere tien
Bij mij in de serre, oh boy wat een scene
Ik heb nu drie katten, een schildpad, een hond
En ellef diezjees met een prop in hun mond
Het is een geheimpje, u weet het alleen
Vertel het niet verder, want dat is gemeen
 
(Vertel het niet verder want dat is gemeen)
 
Vertel het niet verder want dat is gemeen
 
 
In herinnering: Guus Vleugel, 29-4-1932 - 12-8-1998
Uit: Na de seksuele revolutie, Nijgh & Van Ditmar 1999
(Uitvoering liedtekst: Jasperina de Jong)
 

Gegevens
tourist
openclipart.org
 
Een Yankee schoot me aan in Dinxperlo.
Hij zei dat hij toeristisch rondflaneerde
en vroeg wat ik de mensen adviseerde
die ‘beauty’ zochten in de regio.
 
Ik noemde Aalten en het Wooldse Veen,
het bos, de heidevelden en de vennen.
Dit was niet echt zijn smaak, gaf hij te kennen.
Ik vroeg hem ongeduldig: ‘Please explain.’
 
Hij bleek zoiets als levenskunstenaar,
verzot op ‘local history’ en ‘women’,
ik zag zijn ogen fonkelen en glimmen,
hij maakte een verhelderend gebaar.
 
Toen snapte ik de wens van de bezoeker:
hij zocht een authentieke Achterhooker.
 

Gegevens
Google
Wikimediacommons
 
Wat smeert u op uw boterham?
Het staat bij Google genoteerd.
Uw bedgedrag? Uw eerste vlam?
Het algoritme registreert.
 
U bent hun digitale olie,
hun gratis roof- en handelswaar.
Dat noemt men dus een monopolie.
Niet overtuigd? Wel, google maar.
 
 

Gegevens
dwaalgast
Wikipediacommons
 
Weet u de weg? Ik ben zo aan het zoeken.
Ik ben verdwaald en ken hier kind noch kraai.
Ik heb gezocht in straten en op hoeken.
 
Ik vroeg het ook zojuist nog aan de gaai.
Die kraste wat, het leek wel of hij lachte
en dat gedrag dat vond ik niet zo fraai.
 
Ik zit nu echt naar ware hulp te smachten.
Is het die uil die mij zo uitkomst biedt?
De redding komt, ik zie het in gedachten.
 
Ach hij vliegt door, ik krijg zijn steun dus niet.
Die spreeuwen dan, want in zo’n populatie
is er vast iemand die mijn wanhoop ziet.
 
Maar nee, een stem klinkt op uit die formatie:
‘Zes tientjes man, dan heb je navigatie.’
 

Gegevens
Cees Buddingh in Hadimassa
Wikimediacommons
 
De halvemaanvis
Heeft toch zo’n verdriet,
Omdat niemand hem ooit eens
Voor vol aanziet.
 
Hij houdt zich stilletjes
schuilt tussen ’t wier,
En denkt: was het vast maar
Mijn laatste kwartier.
 
Soms rolt er een traan
langs zijn neus naar benee;
Maar wat wil één zo’n traan
In die eindeloze zee?
 
 
Op 7 augustus 1918 werd C. Buddingh' geboren
 

Gegevens
Trumpeting Elephant
Wikimediacommons
 
ooit was ook ik een circusolifant
en speelde altviool op mijn trompet
die had ik altijd bij me zelfs in bed
al was hij soms ontstemd door pistezand
 
we traden op in heel het buitenland
daar speelde ik vaak samen met een fret
behalve hier dat mocht niet van een wet
want fretten kunnen bijten in je hand
 
dat beest bespeelde mooi de xylofoon
heel ingetogen zonder vreemd vertoon
hij kon ook Schubert zingen meer dan prachtig
 
toch werd dat juist het eind van onze band
want daarom zette men ons aan de kant
het werd de mensen muzikaal te machtig
 
 
Ingegeven door een aria van Franz Lehar
 

Gegevens
minnel
Wikimediaccmmons
 
Als jij ooit de benen neemt
Neem dan ook de mijne.
wat zal ik nog wandelen,
als niet meer mijn kleine
 
Mientje mij ter zijde gaat,
Ieder neem’ het zijne.
Maar, als jij de benen neemt, 
Lief, neem ook de mijne 
 
 
Uit Daan Zonderland: Redeloze Rijmen (Prisma Het Spectrum, 1960)
Op 5 augustus 1977 overleed Daan Zonderland
 

Gegevens
deodorant
Vectorportal.com
 
Ik zie dat menigeen die zweet
zichzelf slechts oppervlakkig sprayt.
Ik ben daarin gewetensvoller:
een oksel- en een zakkenroller.
 

Gegevens
tramAdam
Wikimediacommons
 
De banken bleken allemaal bezet.
Een meisje keek me aan met zachte ogen.
Het leek of er gewikt werd en gewogen.
Ze riep mij. Voor een hoopvol tête-à-tête?
 
Een lach verried mijn dwaze binnenpret.
Dat zulke mooie meiden mij nog mogen
en mij met steelse blikken zelfs ook pogen
te vangen in hun amoureuze net.
 
Edoch, m'n overmoed verdween spontaan
toen ik begreep waarom zij had geroepen.
Op deze leeftijd valt niet meer te snoepen:
ze bood een oude man haar zitplaats aan.
 
Bron: gedichten.nl 

Acht jaar geleden overleed dichter Daan de Ligt
 

Gegevens
tramAdam
Wikimediacommons
 
De banken bleken allemaal bezet.
Een meisje keek me aan met zachte ogen.
Het leek of er gewikt werd en gewogen.
Ze riep mij. Voor een hoopvol tête-à-tête?
 
Een lach verried mijn dwaze binnenpret.
Dat zulke mooie meiden mij nog mogen
en mij met steelse blikken zelfs ook pogen
te vangen in hun amoureuze net.
 
Edoch, m'n overmoed verdween spontaan
toen ik begreep waarom zij had geroepen.
Op deze leeftijd valt niet meer te snoepen:
ze bood een oude man haar zitplaats aan.
 
Bron: gedichten.nl 

Acht jaar geleden overleed dichter Daan de Ligt
 

Gegevens
tramAdam
Wikimediacommons
 
De banken bleken allemaal bezet.
Een meisje keek me aan met zachte ogen.
Het leek of er gewikt werd en gewogen.
Ze riep mij. Voor een hoopvol tête-à-tête?
 
Een lach verried mijn dwaze binnenpret.
Dat zulke mooie meiden mij nog mogen
en mij met steelse blikken zelfs ook pogen
te vangen in hun amoureuze net.
 
Edoch, m'n overmoed verdween spontaan
toen ik begreep waarom zij had geroepen.
Op deze leeftijd valt niet meer te snoepen:
ze bood een oude man haar zitplaats aan.
 
Bron: gedichten.nl 

Acht jaar geleden overleed dichter Daan de Ligt
 

Gegevens
 
Mijn vader was een ernstig mens,
op foto’s kijkt hij in de lens
met iets van schrik,
alsof de foto die men nam
hem uiterst ongelegen kwam,
dat ogenblik.
 
Op al die foto’s zie je hem
in het besef dat je zijn stem
voor altijd mist.
Wellicht gaf hij ooit brieven door
in een draadrecorder op kantoor,
maar ’t werd gewist.
 
De dingen die hij heeft gezegd,
Zijn in ’t geheugen vastgelegd,
vaak woord na woord.
Maar had hij daarbij een accent?
Gek, dat je dat vergeten bent
en nooit meer hoort.
 
 
In herinnering: Willem Wilmink 25-10-1936 - 2-8-2003
Uit: Ik snap het - uitg. Bert Bakker 1993
 

Gegevens
 
riool
Pixabay
 
De Seine vindt men echt fantastisch
hoewel ze sterk fecaal belast is.
Maar afstel vond men veel te drastisch
omdat er zoveel pers te gast is.
Ik denk dat niemand straks verrast is
wanneer zijn stoelgang wat onvast is
 
 

Gegevens
 
honorarium
Copilot
 
Ik deel u als geheimpje graag
hoeveel ik voor een rijmpje vraag:
een glimlach is een mooie prijs
omdat ik niet graag fooien eis.
Dus toon maar geen te zuur gezicht
zo niet wordt dit een duur gedicht.
 
  1. Op twee eendagsvliegen
  2. Op twee hondjes
  3. Een tijd van gaan
  4. HERINNERING
  5. Zes
  6. Pythagorasdag (II) 25-7-'24
  7. Pythagorasdag (I) 25-7-'24
  8. Op een kattenvlo
  9. Zomervakantie in Zweden
  10. CrowdStrike

Het vrije vers

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Menu

Forum Recent

Bijdragen

Uit het archief

All inclusive

Fraaie brochures, hoor
Jongerenreisburo
Wees alleen waakzaam
Voor ieder mooi woord

‘Kijk hé, relaxed zeg, een
Megamassagebed
Oh, nee, men doelt op
Een bedevaartsoord’

Licht

Liederlijk

Interessant