Het vrije vers

 

Geen hoge koorts, noch droge hoest of snot
Dus eigenlijk volledig vrij van klachten
Toch houd ik het niet vol om nog te wachten
De overbuurman is er ook gespot

 

Dus snel op pad voordat het straks te laat is
Ik moét die COVID test, want het is gratis!

 

Negentienveertig - een soldatentrein

Die zwaargepantserd opstoomt richting strand

'Wenn's Wasser nicht zu kalt ist, geh' Ich 'rein!'

'Wie hübsch werden da wohl die Mädel sein?'

't Is altijd leuk in een toeristenland

 

             

 

Zij had een fijnbesneden kopje,

een paardenstaart zo blond als vlas

en droeg een strakgespannen topje

hetwelk, zo bleek bij 't vrijen pas

het topje van een ijsberg was.

 

 

 

 

Het lijkt de dag van gisteren, begin 2014

Haar oog viel dankzij Funda op een oude boerderij

Ze kon door het verval heen volop woonplezier en sfeer zien

Een grote tuin en flink wat kuubjes lebensraum erbij

 

Half mei ontvingen wij de sleutels van ons droomverblijf

We klusten dikwijls samen of met vrienden – heel gezellig! –

Terwijl het grote werk gedaan werd door een bouwbedrijf

Het was de investering van mijn leven, wist ik stellig

 

 

 

Ik had mijn geld en ziel en zaligheid erin gelegd

Het leidde onverwacht niet tot een waardige bekroning

De poen en spullen zijn verdeeld conform het scheidingsrecht

En zij woont elders vrij voordelig in een eigen woning

 

Veel geld maakt niet gelukkig, want het hebben went heel snel

Het is wel ongelukkig voor de rijkste van het stel

 

 

Mooie ontwikkeling

Nieuw model vliegtuigen

Delft had het testmodel

Heden al klaar

 

Knap hoor, die studie in

Aërodynamica

Maar Flying V

Is voor mij een gitaar

 

 

Dit is vandaag de laatste dag

Dat ik justitie leiden mag

Dat ik door die bruiloftsstoet

Nu mijn baan verlaten moet

Niet zo bovenop elkaar

Anders zijn de rapen gaar

Maar ze bleven op ‘n kluit

Morgen vlieg ik eruit

 

Gejoel en gefluit

Ik heb het verbruid

bim-bam-bim-bam-bom

Morgen vlieg ik eruit

 

Hield ik nou dat feestgedruis

Lekker veilig binnenshuis

Maar de meute moest expres

Allemaal op het bordes

En daar stonden samen braaf

Roddelblad en fotograaf

En die riepen naar de bruid

Morgen vliegt hij eruit

 

‘n Spijtig besluit

Ik heb het verbruid

bim-bam-bim-bam-bom

Morgen vlieg ik eruit

 

 

 

Ik maak me nu toch wel een beetje zorgen

Ik trof mijn paragnost vandaag op straat

Ze vróég het niet maar zéí me hoe het gaat:

“Je ziet er stukken beter uit dan morgen.”

 

 

 

Wij wachten stipt om zeven uur
op het communiqué.
De doventolk staat op haar plek
en daar komt de premier:

 

“Wij houden afstand tot elkaar
en staan niet nez à nez.
De boa’s zullen handhaven,
een strikt ‘Je maintiendrai’.

 

Want er is nog geen medicijn,
geen poeder, pil of spray,
al wordt er flink geïnvesteerd
in het vaccin in spe.

 

Het virus lijkt onschadelijk
voor de jeunesse dorée;
toch ligt een zestienjarige
een week op de ic.

 

Is iemand in zijn handelen
te driest naar uw idee,
dan aarzelt u geen ogenblik
en belt u 1-1-2!”

 

 

De wil van pa en ma was altijd wet.

Ze straften niet met woorden maar met daden.

Ik heb ze in het zonnetje gezet

op hun balkon, bij vijfendertig graden.

 

Mijn vrienden zijn de trouwste die er zijn

Hoewel bij mij bedenkingen gaan groeien

Ze boeren en ze bulken als een zwijn

Terwijl de aerosolen uit ze vloeien

 

Wanneer ik met mijn gabbers feestjes vier

Dan buffelen ze als een roedel wolven

En zuipen als kamelen van mijn bier

Hun kots heeft mijn gazon al vaak bedolven

 

Mijn bro's zijn veel te close de laatste tijd

Voor hen ook mooi geen kapjesmaskerades

"Die anderhalve meter? Dikke schijt!

Daartegen gaan we op de barricades"

 

Benauwd lig ik met COVID op mijn bed

Gelukkig valt het prima te behappen:

Mijn makkers komen langs en hebben pret

Ze beuren mij weer op met flauwe grappen

 

En zo lig ik hier ziek in een spagaat

Ik mis opeens een menselijke maat

 

 

Die massa in mijn hersenpan
Ik heb daar veel te weinig van
En de praktijk die leert je dan
Dat je het schudden kan

 

 

Je wilt wel, maar je komt niet uit je woorden

een stotterende pen met stroop gevuld

speelt poker met je dichterlijk geduld

wat losse tonen zijn nog geen akkoorden

 

de worsteling verandert in chagrijnen

met lijden is de dichtkunst nauw verwant

en menig dichter zag zijn schip gestrand

omdat geen dokter raad weet met kwatrijnen 

 

ook volgen na het ziekbed nog terzinen

blijkt ‘luctor et emergo’ toch een fabel

en is ‘je maintiendrai’ zeer discutabel

het liefst zou je nu maar een potje grienen

 

je denkt al snel van gooi maar in m’n pet

ik kap ermee, dan schrijf ik geen sonnet

 

 

 

Ik wil u hierbij manen

Dat goed fatsoen ontbreekt

Als u bij homohanen

Van kippenpoten spreekt

 

 

Een virus sprak laatst in De Kolk:

‘Ik steun dat Viruswaanzinvolk.

Dankzij die ongeduldigen

kan ik vermenigvuldigen.

Volop emotie, geen verstand:

dit wordt een golfje naar mijn hand.’

 

 

Bewaar me voor de helderheid der dingen

Het onderhemd, de reidans en de zon

 

Bewaar me voor de frisheid van seringen

De zeep, het badschuim en de nachtjapon

 

Ban koren die de helderheid bezingen

Op duffe matinees in een salon

 

De duisternis bepaalt de maat der dingen

Het zweet, het vuile schort van de patron

 

Het tafelblad met meer dan duizend kringen

Het onderhemd dat stijf staat van bouillon

 

Laat vuige rock de oude meuk verdringen

Het menuet, de reidans en chanson

 

Om dag en nacht te kunnen blijven swingen

Tot aan het opgebrand zijn van de zon