Het heeft even geduurd, maar daar is hij dan toch: de tweede bundel met nagelaten werk van de onsterfelijke Kees Stip.
In deze bundel vind je niet alleen de Trijntje Fop-versjes die hem hem zijn populariteit bezorgden, maar ook aforismen, distichons, kwatrijnen en een aantal serieuze sonnetten.
Minder bekend is dat hij met de illustrator Nico Visscher stripverhalen maakte, die in Het Nieuwsblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant werden gepubliceerd. Een aantal van die Wolkenstrips is ook opgenomen.
De bundel kost E 15,00, maar wie voor 1 augustus een exemplaar rechtstreeks bij de uitgever besteld (www.liverse.nl) krijgt 10% korting.
Kees Stip, Verzamelstip II
Uitgeverij Liverse, Dordrecht
ISBN 978 90 76982 71 7
244 blz.
Prijs elk moment voordat het laatste doemt
voor je het weet is toen het woord in huis
dat je in alle kamers tegenkomt
de scherpe schaduw die je torsen moet
prijs in zijn armen de geringste kracht
het kloppen van je hart op zijn hart, nog
kent dat zijn wegen, o prijs ook het bed
zolang het warm is en niet groot en koud
prijs ieder sprankje licht dat nog verschijnt
van achter almaar bladderende lucht
prijs zelfs het donkergrijs zolang het niet
verbreekt tot ijzig wit en morsdood zwart
prijs elk moment voordat de merelman
schril horen laat hoe leeg en stil het is
Hans Manders, ons bekend door zijn in memoriamgedichten bij het overlijden van bekende figuren, heeft in de loop der jaren ook veel sonnetten geschreven over de onsterfelijkheid van Rome.
Die zijn nu gebundeld onder de titel De eeuwige stad: Rome in sonnetten.
De bundel kost E 9,50 en kan rechtstreeks besteld worden bij Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
We hoeven hier niet uit te leggen dat de naam Hans Manders borg staat voor poëzie van bovengemiddeld gehalte, het voorbeeld hierboven op de omslag spreekt voor zichzelf.
Ik tenniste een tijd bloedfanatiek,
een tennisarm kwam toen als onheilsbode.
Daarna moest, na een voetbalperiode,
ik met een voetbalknie naar de kliniek.
Die tennisarm en voetbalknie zijn weg,
maar dat mijn wipneus blijft, is domme pech.
De schooltas bungelt aan de vlaggenmast
En binnen zit een opgeluchte jongen
Het is maar amper tot hem doorgedrongen
Zijn schouders zijn bevrijd van alle last
Hij kreeg het goede nieuws en blij verrast
Heeft hij wat gaten in de lucht gesprongen
Een diepe, diepe zucht ontsnapt zijn longen
Hij houdt zijn schooldiploma stevig vast
Maar zo'n papiertje is pas het begin
Zijn studie is nog lang niet afgerond
De maatschappij blijft meer en meer verlangen
Ooit liep ik blij de wijde wereld in
Als ik toen wist wat mij te wachten stond
Had ik mijn schooltas wel halfstok gehangen
De uitslag is binnen en jawel, onze vrijeversmedewerkers vielen met donderend geraas in de prijzen.
De winnaar van de derde Driek van Wissen Sonnettette Competitie van Dagblad van het Noorden is Ben Hoogland
Uit 174 inzendingen werd zijn sonnettette, hier al eerder gepubliceerd, gekozen als het beste en meest in de sfeer van Driek, die vandaag 70 jaar zou zijn geworden.
De jury, bestaande uit Ivo de Wijs, Michèl de Jong, Marjo van Dijken en de winnaar van vorig jaar Gezienus van Omvlee, wees als prijswinnaars verder aan: Wim Tissingh, Daan de Ligt, Hans Mooi, Arjan Keene, Frank Fabian van Keeren, Anne Doornbos, Niels Blomberg en Coenraedt van Meerenburgh.
Namen waarvan de meeste hier niet onbekend zijn.
De personen die zich achter die namen verschuilen feliciteren wij met het gewonnen boek van Jean Pierre Rawie.
Het is de eerste bundel vrije verzen, in de stijl van Nico Dijkshoorn, van de beschermheer van de Sonnettette Competitie. Allemaal van harte!
Dra wordt de winnaar snelsonnet onthuld
Maar dan begint de aarde plots te beven
Een geofysicus komt uitleg geven
De aardgaswinning krijgt eens niet de schuld
't Is Driek die zich nu omdraait in zijn graf
Want er was weinig koren tussen 't kaf
Ik kijk zo graag omhoog naar hemelstrepen,
zorgvuldig in de blauwe lucht getrokken,
een lange ongebogen rechte lijn.
Ze worden door de straalstroom vastgegrepen
en waaieren uiteen als zomerrokken
totdat het bijna echte wolken zijn.
De mens is aan de zwaartekracht ontheven
en almaar hoger trekt hij, onverschrokken;
de hemel is zijn trots, zijn kroondomein.
Hij brengt de hele stratosfeer tot leven
als Frankenstein
Niels Blomberg
Enige uitleg
Dit is natuurlijk geen echt sonnet. De naam is curtal sonnet, oftewel verkort sonnet. Het is een uitvinding van de Engelse dichter Gerard Manley Hopkins, een jezuïet die vrij onleesbare poëzie schreef.
Het curtal sonnet is driekwart van een Italiaanse sonnet. Het octaaf wordt een sestet en het originele sestet wordt ingekort tot vier en een halve regel. Het rijmschema is bcabc dcbdc of abcabc dbcdc
Hopkins heeft ook een geheel eigen opvatting van metrum: en.wikipedia.org/wiki/Sprung_rhythm
Ik houd het voorlopig op vijfvoetige jamben, behalve uiteraard in de laatste regel.
( Deze bijdrage aan de Reis is van de hand van Niels Blomberg)
Jawel, het is mogelijk dat een brug vernoemd wordt naar Drs. P.
Klik hier en breng je stem uit op een van de vijftien namen die voor de nieuwe brug bij Lienden verzonnen zijn.
En met één bedoelen we natuurlijk de 'Drs. P heen en weer brug'. Feitelijk is er natuurlijk geen sprake van een brug, maar van een lang uitgevallen economische versie van een veerpont in dat geval ("En als de pont zo lang was als de breedte van de stroom/ dan kon hij blijven liggen zei mij laatst een econoom") maar we vallen niet over een woord.
Allemaal stemmen, die brug moet er komen!
Hij zong met overtuiging 'Red mij niet!'
Met rauwe stem, getekend door het leven,
Waarmee hij zich vol passie heeft gegeven
In menig ruig en hard-romantisch lied.
Geen ander is er in ons taalgebied
Die zulke rake teksten heeft geschreven.
Hoe hij ze bracht, zo heftig en gedreven,
Dat maakte hem bij kenners favoriet.
"Ik ben nog weer een jonge lente waard"
Heeft hij in 'Mooi' voor zijn publiek gezongen
En zo zijn liefde aan april verklaard.
Maar Maarten heeft zijn lijf en ook zijn longen
Al rokend en al drinkend niet gespaard,
Was reddeloos toen Hein hem heeft besprongen
Vandaag is het de honderdste geboortedag van Cornelis Jan Stip (2013-20011).
Kees Stip, ook bekend als Trijntje Fop is de schrijver van de onsterfelijke regels
Op een bok
In Siddeburen woont een bok
die machtsverhief en worteltrok.
Die bok heeft onlangs onverschrokken
de wortel uit zichzelf getrokken,
waarna hij zonder ongerief
zich weer in het kwadraat verhief.
Maar 't feit waardoor hij voort zal leven
is, dat hij achteraf nog even
de massa die hem huldigde
met vijf vermenigvuldigde.
Zijn honderdste geboortedag/jaar zal niet onopgemerkt voorbijgaan: er is een een aantal activiteiten op komst die je hier kunt vinden.
De dierenversjes van Trijntje Fop zijn van een niveau dat bijna niet haalbaar is voor andere stervelingen, zoals ieder weet die hem wel eens heeft proberen te imiteren.
Het zit er meestal nét naast.
De meest succesvolle zijn wel van Rikkert Zuiderveld, die in zijn bundels een aantal heeft opgenomen die de meester het dichtst benaderen. Wij wagen ons er niet aan, maar dagen wel onze lezers uit het eens te proberen. Wie weet welk talent zo ontdekt wordt…
Sommige mensen doen er alles aan om hun medemensen behulpzaam te zijn. Judy Elfferich is zo iemand: ze ontwierp een quiz waarmee je kunt zien of je lijdt aan metrumgevoeligheid en in staat bent vormvaste gedichten tot stand te brengen. Hier kun je testen of je gedicht waard is opgestuurd te worden naar het forum en of je een kans maak om op de voorpagina te verschijnen met je pennevrucht.