Het vrije vers

Bevrijd van vormloosheid

Omdat light verse lééft

Gegevens
Hoewel hij ruim voldeed aan de prestatienorm
Was het de trainer die, al na een week of tien,
Ten slotte koos voor een behoudender stramien
Zie daar, de opmaat voor een turbulente storm

Want “Rem” beschouwde zich nu juist als een artiest
En niet een simpel te bespelen marionet
‘Zo’n rol als goaltjesdief beperkt me tot en met,
’t Is tijd om te verkassen’, klonk het koel maar triest

Daarbij kwam nog hetgeen hij daar in Alphen miste
De weidsheid van het boerenland, de geur van mest
En ja, natuurlijk ook zijn Labbertongse maten

‘Dàg “Zerk en Tranen” met je autovrije straten
Dàg Ridderhof en nog een welgemeend protest
Tegen de onvermijdelijke ramptoeristen’         

Gegevens
Thuis van een wandeling. 
Zo in de lappenmand.
Huiduitslag, zwellingen,
God wat een jeuk.

Die liep ik op van een
eikenprocessierups
die zich verscholen had
achter een beuk..
 


En hiermee wint Koos de grote Catharina Blaauwendraad eikenprocessierupsollekebollekewedstrijd. Hoera! Koos hecht er belang aan te melden dat hij het gedicht met enige hulp van 'het forum' heeft geschreven. Of hij de Lebkuchen deelt is nog onbekend.


 

Gegevens

Nee maar, wat een ontdekking! Een commissie die de moord op Willem van Oranje onderzoekt is na lang, degelijk speurwerk (vast niet voor niets) tot de opzienbarende conclusie gekomen dat de prins op slag dood geweest moet zijn en nooit zijn beroemde laatste woorden heeft kunnen spreken. Een commissielid sprak het vermoeden uit dat de Staten van Holland die waarschijnlijk bedacht hadden om het volk een hart onder de riem te steken. Vermoeden? Uitzoeken commissie! Het journaal was er vol van en het SBS6-nieuws had een heuse schoolmeester voor de camera gesleept die verontwaardigd verklaarde dat we vier eeuwen voor de gek gehouden zijn en dat alle schoolboekjes herschreven moeten worden. Alle?
Nee; want wat lezen wij in De Canon van Nederland, ten behoeve van Middelbaar Onderwijs en Inburgeringscursus, tweede en herziene druk van 2009, van de hand van ons redactielid Jaap van den Born op pagina 48? Wij citeren:



"Waarheidsgetrouw

 

'Voor satans leugens houd ik mij stokdoof

En ook de paus, die Hoer van Babylon

Kan mij niet met zijn leugens imponeren

 

Ik laaf mij aan de Enig Ware Bron

Zijn Waarheid zal tenslotte triomferen!

Gods Woord houdt stand in alle eeuwigheid!

 

En dat wil ik ook aan de mensen leren

Zij dienen met de Waarheid gekastijd:

De Waarheid van het Enig Waar Geloof!

 

En wie de satan dient zal dat lang heugen:

De hel is voor die Dienaars van de Leugen!'


Op 10 juli 1584 schoot Balthazar G. drie kogels op Willem van Oranje af, ‘hem gerakende onder zijn herten daar een van de drie loden after de schouder weder uit kwam ende also met enen schoot lever, longe, mage, geraackt worde’.
Dan krijgt iedereen wel de bijnaam ‘De Zwijger’.
Maar nee; volgens de calvinistische hofpredikant van de prins, Pieter Loizeleur, beter bekend als De Villiers, die in opdracht van de Staten de enige officiële versie van de gebeurtenis schreef, ‘Verhaal van de Moort,’ wist de prins er nog een hele Franse volzin uit te persen: ‘Mon Dieu, ayez pitié avec moi et de mon pauvre peuple.’
Op 16 juli kreeg de officier van Delft opdracht ‘met alle neerstigheydt’ elk ander bericht over de moord op te sporen en uit de roulatie te nemen.
Nu had in 1582 al ene Jean Jaureguy een aanslag op de prins gepleegd die hij, hoewel zwaargewond, overleefd had en ook tóen had De Villiers het officiële verslag geschreven.
Bij die gelegenheid had de prins, volgens De Villiers, ineenzinkend als laatste woorden de mooie volzin: ‘Ik zoek mijn toevlucht tot de barmhartigheid van God; alleen in Gods barmhartigheid ligt mijn heil’, scherp articulerend uitgebracht.
Nú was er een kroongetuige, de burgemeester van Leeuwarden, Rombout Uylenburgh, die net met de prins warm had gegeten en bij de moord aanwezig was, en dié schreef dat de prins ‘deur enen Bourgoignon ( zeg maar een roomse Marokkaan) moorddalijcken met ene Buxe, geladen met drie looden, geschooten, ende terstondt daarnaa deser werelt standvastelijck overleden.’

Het is een hardnekkige traditie in elke vorm van christendom dat zij die het meest vurig voor hun Waarheid strijden, nooit in hun eerste leugen gestikt zijn."

De schoolboekjes hoeven niet herzien. Ze dienen slechts te vervangen te worden. En dat kan, want gelukkig is De Canon enz. nog steeds op internet makkelijk verkrijgbaar bij uitgeverij Liverse.
Schoolbesturen, ik zou zeggen; bestellen, want er staat nog veel meer in waar latere commissies nog achter zullen komen.

Gegevens

 

 Den Briel 1572

 

Maeten, het sál lucken!

Slaet de Speck aen stucken!

Voor de vrijheyt van het Woort!

Wegh die paepsche pyen

Híer die mast; rammeien

Die vermaeledydhe poort!

T’gaeth om eedle saecken

Die int herte raecken

Plondert dus en suypt en moort!


Na uit de mist geraakt te zijn komen we met de boot aan in Finland. Daar blijken ze Fins te praten, oftewel  Suomen kieli, een sterk agglutinerende taal, wat weliswaar smeekt om een ollekebolleke, maar lid blijkt van de finoegriesiche taalfamilie, onverstaanbaar en met niets te melden over versvormen. Wat doen we hier eigenlijk?
Gelukkig blijkt die taal verwant aan het Hongaars, hoewel ze elkaar niet verstaan, dus meteen met de bus naar Hongarije, want daar zijn ze gek op poëzie, mede dankzij Balint Balassi (1554-1594) een aristocratische calvinist (hoewel hij later rooms werd omdat zijn protestantse schoonfamilie hem failliet probeerde te procederen).

Die schreef zich een ongeluk, over godsdienst, krijgsroem en zijn hopeloze liefde voor ene Anna Losonczy, die wel van hem hield maar de onhebbelijke gewoonte had anderen te huwen.
Hij is nog steeds populair in Hongarije, zijn liederen worden nog ten gehore gebracht en zijn poëzie, op muziek gezet, ook.
Wat voor ons van belang is, is dat hij beroemd werd om de coupletvorm die zijn naam draagt, het Balassi-couplet.

Dit heeft het rijmschema aabccbddb en omdat in het Hongaars de klemtoon op de eerste lettergreep ligt bestaat het automatisch uit trocheeën. Het aantal trocheeën bedraagt 334334334 en is afwisselend vrouwelijk en mannelijk: vvmvvmvvm.
Nou, dat is toch niet al te moeilijk lijkt me; het doet sterk denken aan ‘Simpe sampe sompe, Hannes loopt op klompen’ en waarom ze er zo’n drukte over maken in Hongarije is me niet duidelijk. Maar het is toch al een raar land: ze hebben geen marine, maar wel een standbeeld van een admiraal. En wel een van ons; Michiel de Ruyter (in Debreçen, ga zelf maar kijken als je me niet gelooft). Omdat hij 40 dominees uit handen van de Barbarijse zeerovers gered heeft. En die stonden weer onder bevel van ook al een Nederlandse admiraal; Suliman Reys, (eigenlijk Arie Veenboer uit Hoorn). Dat heeft allemaal niets met versvormen te maken maar omdat het morgen 1 april is en op 1 april 1572 onze vrijheidsstrijd serieus  begon wil ik daar toch even bij stilstaan.


 

Gegevens


[youtube]Fq8qDzXxIpk[/youtube]



Hier hoor je een liedje van Balassi waarin de coupletten weliswaar aabccbddb zijn en de regels aa, cc en dd inderdaad uit 6 trocheïsche lettergrepen bestaan, maar de b-regel geen zeven, maar vier lettergrepen bevat.
Is dit, vraag ik mij vertwijfeld af, een variant op het Balassi-couplet of weer een ander Balassicouplet? Hoe betrouwbaar is die informatie over Balassi? Is dit geen zaak voor het Oost-Europeanenmeldpunt?




 

Gegevens


Je kon het lezen op full colour raambiljetten
De thuisclub na een gouden wissel stukken beter
Ons dorpje maakt met Roozenwater korte metten
Het slangenmens bewijst zich in de zestien meter

De hooligans van Labbertong, nou ja, de nette
Trakteerden alle kroegbezoekers op een biertje
Maar gaven aan om heel goed op te blijven letten
Want iemand zag bij Remko iets van een maniertje

Te laat! ’t Omhoog getilde schaap begon te blaten
Dat je sportief gezien al gauw een grote bent
Wanneer je wordt gehaald door Alphen aan den Rijn

Vanuit de Porsche riep het naar zijn oude maten
Ach ja, het is gewoon een kwestie van talent
Succes jullie met lening en betaaltermijn

 

 

Gegevens
Vermorzel alle ongevraagde zinnen,
de woordbrij die ik van het leven kreeg.
Ze brengen onrust in mijn hoofd teweeg,
een stormloop op mijn transen en mijn tinnen.
 
Hij sloop heel ongemerkt bij mij naar binnen,
de klankenkliek die sindsdien nimmer zweeg.
Vermorzel alle ongevraagde zinnen,
de woordbrij die ik van het leven kreeg.
 
Ach, kon mijn moede hoofd opnieuw beginnen,
dan was mijn bovenkamer stil en leeg,
beloftevol als ongerezen deeg,
en smetteloos als versgesteven linnen.
Vermorzel alle ongevraagde zinnen.

Gegevens
Sinus en cosinus
Juffrouw van Engelen
Tekende curves
Die zíj zelf nooit kreeg

Vol was haar klas maar haar
Dodecaëderlijf
Hield haar geliefdenverzameling
{Ø}

Gegevens
Dat is pas wiskunde
Sinus en cosinus
Golven en cirkels
Door koorden gedeeld

Wie heeft er niet in de
Goniometrische
Zandbak met driehoek
En passer gespeeld

Gegevens

Eindeloos deinen ze voort als twee vervlochten slangen
Van elkaar afgeleid, maar steeds uit fase
De kosmos opgesplitst in dubbel pi

Twee schaatsers draaien hun rondjes
Eerbiedig een kwart baan uit elkaar
Toch treffen ze elkaar op de kruising

Eeuwig stijgend, dalend, maar altijd terug op de nullijn
(Liever geen cijfers voor de komma)
Eeuwig buigend, maar nooit barstend

Laat ze ongemoeid golven tussen nooit en nooit
Of kwadrateer ze en maak ze één  

Gegevens

Stichting Feest der Poëzie presenteert de Salon der Verzen, een bijzondere belevenis met poëzie, muziek en magie. Op donderdagavond 29 maart vindt deze voorstelling plaats in de sfeervolle ambiance van Atelier De Werkvloer te Utrecht.

De dichters van het Feest der Poëzie, waaronder Mieke van Zonneveld, M.A.W. Ouderyte en Simon Mulder, dragen voor. Zij doen dat o.a. uit hun bijdragen aan Avantgaerde, een uit lood gezet, op een drukpers uit 1913 gedrukt en handgebonden periodiek voor de dichtkunst. Ook is er muziek van sopraan-pianoduo Susanne Winkler en Daan van de Velde met klassieke liederen, waaronder liederen van vergeten 19e-eeuwse Nederlandse componisten, en een magische act van verwonderaar Arjan van Vembde, die poëzie en goochelkunst verenigt. U proeft de sfeer van een 19e-eeuwse salon!

 

Datum, tijd: 29 maart 2012,
Zaal open: 19:45 uur, aanvang: 20:15 uur
Entree: 11,- euro/9,- euro
Locatie: Atelier De Werkvloer, Brigittenstraat 7, Utrecht
Reserveren: www.feestderpoezie.nl onder ‘Salon der Verzen’ en dan ‘Reserveren’ of mail naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Gegevens
Twee grinnikende en gespierde knapen,
Die zij aan zij de toegangspoort blokkeerden
Der wetenschap; mijn leraren beweerden
Gewoonlijk dat ik altijd zat te slapen.

Wat wisten zij van die twee valse apen,
Die onvermoeid mijn hersenen frustreerden;
Mijn proefwerken krachtdadig molesteerden?
Ze leken door de duivel zelf geschapen.

Als Cosinus en Sinus niet bestonden,
Dan was ik nu een Doctor of een Dra.
Dan had ik wél het buskruit uitgevonden.

Vaak denk ik (en vandaar dat ik besta):
“Wat waren jullie toch voor vuile honden?”
Maar nooit komt het verlossende “Aha!”

Gegevens
Naam:             Pierre Bellemans
Bijnaam:          onbekend
Nationaliteit:    Belgisch
Geboren:         20 januari 1949 Gooik, België
Overleden:      12 september 1972 Gooik, België
 
Naam:             Marc Demeyer
Bijnaam:          De Reus van Outrye
Nationaliteit:    Belgisch
Geboren:         19 april 1950 Avelgem, België
Overleden:      20 januari 1982 Merelbeke, België
 
Naam:             Ludo Vanderlinden
Bijnaam:          onbekend
Nationaliteit:    Belgisch
Geboren:         27 januari 1951 Herentals, België
Overleden:      14 december 1983 Lier, België
 
Naam:             Louis Vereydt
Bijnaam:          onbekend
Nationaliteit:    Belgisch
Geboren:         25 november 1950 Noorderwijk, België
Overleden:      13 augustus 1977 Herentals, België
 
Op 2 september 1971 winnen vier onbekende Belgische amateurs in Mendrisio de wereldtitel op de 100 kilometer-ploegentijdrit. De Nederlandse ploeg, met onder andere Fedor den Hertog de belangrijkste kanshebber, delft met een achterstand van 1’ 38’’ het onderspit.
Een jaar later overlijdt Pierre Bellemans, een van de Belgische reserves, op 23-jarige leeftijd aan een hartstilstand. Helaas zal het daar niet bij blijven.

Aftelversje
 
Ze hadden heel de wereld klop gegeven
en lazen Holland nou eens mooi de les:
vier Belgen, inclusief reserves zeven.
 
Een heeft maar kort plezier van het succes:
Pierre Bellemans. Zijn levenloze lijf
vond men in bed. Toen waren er nog zes.
 
Dan sneuvelt in dit bikkelhard bedrijf
Louis Verreydt. Zijn hart had op papier
nog vijftig jaar. Toen waren er nog vijf.
 
Een nieuwe prooi in Knekelman’s vizier:
Demeyer, Marc stapt af. Bij autopsie
bleek hartstilstand. Toen waren er nog vier.
 
En Ludo Vanderlinden? Ook fini.
Zijn hart. What else? Nu zijn er dus nog drie.
 
 

Gegevens

 

Als je van IJsland de boot neemt naar Noord-Europa kan het gebeuren dat uit het niets een mistbank opdoemt, het kompas van slag raakt en, als de mist vervaagt, een eiland opduikt dat nergens vermeld wordt.  Wie aan land gaat ontdekt dat hij in Lithanië is,waar merkwaardig genoeg Engels de spreektaal is en een oude literaire traditie leeft met een eigen poëzievorm, de Bogato.
Het dagelijks taalgebruik is doordesemd van deze versvorn; jong en oud leveren commentaar op het weer, werk en elkaars karaktereigenschappen in bogato’s, die onderscheiden worden in vier vormen, genoemd naar het aantal lettergrepen dat er in voorkomt:

Bogato 9: Kinderbogato
Bogato 7: Populaire bogato
Bogato 5: Meesterbogato
Bogato 3: Filosofenbogato

Rijm is niet verplicht maar treedt wel op als aaa, aab of abb; zelden aba.

Bogato 9.

De kinderbogato is de makkelijkste en is natuurlijk deel van de opvoeding.
In de puberteit wordt deze verlaten en overgestapt naar de bogato 7, wat gezien wordt als rituele overgang naar de volwassenheid. In de kinderbogato worden korte  lessen over moraal en praktische zaken vervat,  zoals het goed achter de oren wassen en het niet bijten van anderen.
Of commentaar hierop van de kinderen zelf.
De twee eerste regels bestaan uit 2 jamben of 2 trocheeën en de laatste uit één lettergreep.

Jamben
x/x/
x/x/
/
Eerst jong dan oud
Eerst vuur dan koud
Fout?

Trocheeën
/x/x
/x/x
/
Hou je mond en
Eet je pap op
Nu!

Bogato 7.
Dit is de vorm die in alledaagse conversatie vervlochten wordt; om de liefde te verklaren, in weerberichten, vervloekingen,technische communicatie, bestellingen bij de bakker enzovoort en wordt als onmisbaar beschouwd. In scholen en kroegen worden regelmatig wedstrijden georganiseerd waar de deelnemers elkaar de loef afsteken in wat wel als de kortste rapcontests ter wereld gezien mag worden.
De eerste en tweede regel bestaan uit één anapest of dactylus en de laatste uit een enkele lettergreep

Gegevens



Dat zij na een minuut of twee al achterstonden
Door onbenullig vrije ruimte te doneren
Leek vooralsnog het clubje eens zo jonge honden
Van F.C. Labbertong niet in het minst te deren

Toen hun rivaal al rap de tweede liet noteren
En ook de derde viel in luttele seconden
Werd luid gescholden op de bloedeloze heren
Die het vertrouwen van de eigen aanhang schonden

Op de tribune zong men zich de kelen schor
Men smeekte om een changement van het decor
En ja, daar was hij, Remko, met zijn lichte tred

Hij sloopte vier keer de defensie van die ‘ratten’
Zie daar, het wonder van een droom in het sonnet
Je mag de kracht van een poëet niet onderschatten

(Lobbertang: versvorm waarbij alle rijmwoorden bestaan uit letters, voorkomend in het laatste woord, dat tevens een anagram van het eerste rijmwoord moet zijn. Bedacht door Drs. P)

Gegevens



Naam:  Gerrie Kneteman
Bijnaam: de Kneet
Nationaliteit: Nederlands
Geboren: 6 maart 1951, Amsterdam, Nederland
Overleden: 2 november 2004, Bergen (Noord-Holland), Nederland

Een lange erelijst. Kneteman wint vier keer de Ronde van Nederland. In 1978 wordt hij wereldkampioen bij de profs op de Nürburgring. Hij wint Parijs-Nice, de Ruta del Sol, de Ronde van de Middellandse Zee en de Ronde van België. Twee keer schrijft hij de Amstel Gold Race op zijn naam. Hij is acht dagen de gele truidrager in de Tour de France. Rijdt de Tour dertien keer en wint daarin tien (10!) etappes. In 1983 komt hij ten val in Dwars door België. Voor zijn leven wordt gevreesd. Na revalidatie keert hij toch nog terug in het peloton. En wint dan in 1985 voor de tweede keer de Amstel Gold Race. Behalve door zijn successen wordt hij bekend om zijn gevatte vernieuwingen van het wielerjargon.
 
Gerrie Kneteman

Van Moser won je in een sprint-à-deux.
Je ging, zei je, voor dood of gladiolen.
Vernieuwer van het wielertaalmilieu:

“Ze reden uitgewoond met open holen”,
en als je hen het snot voor ogen reed,
dan “harkten zij in waaiers van mongolen”.

Ze noemden jou gekscherend onze Kneet.
De clown en filosoof van ’t peloton,
die niet gespaard werd voor groot wielerleed.

Een auto die je niet vermijden kon,
maar dat jij je daarna weer oversteeg
toen je – hersteld – nog die klassieker won.

Jouw laatste vlucht bracht hier nog veel te weeg.
Je ging te vroeg. Dik vijftig en je zweeg.

Gegevens

klik hier voor een fijn kwatrijn: http://members.multiweb.nl/boulhart/boomkwatrijn.jpg

Gegevens



Door velen wordt ze aangeduid als zijnde het flamoesje,
dat klinkt aanmerk’lijk aardiger dan botweg klamme dot.
Of bruter nog: dan spreekt men van een kleffe druipsteengrot.
Veel vriendelijker is dan toch weer muisje dan wel poesje.

Hans Teeuwen houdt het op een natte la of zure sloot.
Eenvoudig als hij is noemt Youp van ’t Hek haar domweg kut.
Het ergste aller namen is beslist het woordje put,
dat past voor nog geen meter bij dit prachtig stukje schoot.

Ach, welke naam men haar ook geeft mij kan het niet veel
schelen.
Punani, schacht of schede, mossel, mösje, toefje, trut
of pruimpje, preutje, roosje, sneetje, oester dan wel frut,
‘k vind alles goed als ik er af en toe maar een mag strelen.

En hoe ze ook gekleed gaat, in een slip dan wel een stringetje,
ik vind haar sinds ik minnekoos het allerliefste dingetje.

 

Gegevens

Naam: Patsi Willekes
Bijnaam: de Pats
Nationaliteit:  Nederlands
Geboren: 21 december 1928 Amsterdam, Nederland
Overleden: 26 oktober 2005 Fortaleza, Brazilië

Patsi Willekes is een wielrenner die zes jaar lang tot de smaakmakers van het dan zeer bloeiende Amsterdamse wielrennen behoort. Hij is een groot talent zowel op de weg als op de baan, maar heeft geen goed gevoel voor het beroepsrennen. Hij kan niet langdurig en doelgericht met iets bezig zijn. Hij is een man die enerzijds hunkert naar geborgenheid en liefde, maar anderzijds steeds terugschrikt voor de verantwoordelijkheid die dat met zich meebrengt. Hij krijgt honderden relaties over de hele wereld en iedere vrouw is direct de ware voor hem met wie hij de rest van zijn leven wil doorbrengen. Maar als het te dicht bij hem komt krijgt hij het Spaans benauwd en maakt hij de pleiterik, zoals ze dat in Amsterdam zeggen. Willekes is 77 jaar geworden.

De Pats

Het leven is een grote oceaan,
je weet van voren never waar je landt:
nu spoelt jouw doodsbericht hier bij mij aan.

Een goeie gozer maar een rare klant:
de onrust in je toges bleef maar gloeien,
je hebt veel schepen achter je verbrand.

Dàn vond je weer een vrouw die leek te boeien:
je maakte haar het hof en haast tot bruid,
je voelde in je ziel de liefde bloeien;

dàn kwam de schrik, je hield het niet meer uit.
De pleiterik, het was niet te vermijden:
die vrouwenogen prikten in je huid.

Je bent wel minstens honderd keer gescheiden.
Gelukkig dat je retehard kon rijden.

 


 

Gegevens

De Kelten zullen ondertussen wel verteerd zijn, dus kunnen we verder met onze reis.
Hiervoor steken we over naar Noord Europa, met een korte tussenstop op IJsland om even bij te komen met iets makkelijks.
Bovendien is het altijd leuk woorden te lezen die bestaan uit een heleboel letters achter elkaar die niets met elkaar te maken hebben.
IJsland dus. Daar gaan we:

Fornyrðislag
Dit metrum, met málaháttr, is de meestvoorkomende in de oude Germaanse, Anglo-Saksische en Noors-IJslandse poëzie. Het oorspronkelijk Germaanse metrum volgde niet strikt de lettergrepen - in principe 4 - maar had afwijkende voorschriften die nog steeds  gebruikelijk zijn in IJsland, met nogal wat afwijkingen door veranderingen in de uitspraak in de loop der tijd.
De fornyrðislag is bekend vanaf 700  in Engeland:  Beowulf is een voorbeeld.
Het wordt ook aangetroffen in Duitse poëzie vanaf de 8e eeuw en in Zweedse runen van de 9e eeuw.
Eerst niet zo strikt, maar in latere poëzie strenger gehandhaafd, werd het voorschrift dat iedere strofe uit acht regels moest bestaan (In Duitse en Engelse poëzie vier).
Een voorbeeld van Völuspá:

 

Hljóðs bið ek allar

Stilte vraag ik van u allen,

helgar kindir

heilig nageslacht,

meiri ok minni

grote of geringe

mögu Heimdallar

zonen van Heimdallr.

Vildu at ek Valföðr

Wilt u, Valföðr (Odin), dat ik

vel fyr telja

helder verhaal

forn spjöll fira

aan stervelingen, de oude verhalen,

þau fremst um man?

herinneringen aan de oertijd?

 

  1. Boekenweekthema
  2. Van de verkeerde kant
  3. Boekenweeksonnet
  4. Maart
  5. De zijderups
  6. Oregano
  7. Moonlight serenade
  8. Vrouwendag 2
  9. Vrouwendag
  10. De Salon der verzen

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Forum (menu)

Forum (recent...)

Auteurs

Uit het archief

Plezant

Hier zit ik dan, in zwart gepeins verzonken,
en leg me neer bij treurnis' heerschappij,
want vriendschap die uitbundig werd geschonken,
leek op een dag de houdbaarheid voorbij.

Ik weet niet meer hoe onze stemmen klonken,
al liepen wij gestadig zij aan zij.
Een beeld dat, door de stroom des tijds verdronken,
mij plots weer overspoelt als bitter tij.

Ach, elke zee kent overslaande baren
en prikkend zout dat toch geen zwemmer let.
In plaats van naar dit druilerig sonnet
met uitgelopen inkt te blijven staren,

neem ik een zakdoek, koffie en pralinen.
Met chocola is het plezanter grienen.



Winnaar van de autobiografische sonnettenwedstrijd

Koop koop koop

Dichterslinks

Andere links