Het vrije vers

Bevrijd van vormloosheid

Omdat light verse lééft

Gegevens
800px William Adolphe Bouguereau 1825 1905 Song of the Angels 1881
'Song of the angels', William Adolphe Bouguereau, 1881
Wikimedia Commons
 

De engelen hebben alles
Ze zweven in een oceaan van tijd
Niemand die ze missen
Niks waarin ze zich vergissen
Ja, de engelen hebben alles
maar geen tranen
en geen spijt

Mijn gemoed schiet soms vol
Mijn gevoel stroomt dan over
Ik hou mijn tranen tegen met een dijk
en nog een dijk
Maar tussen de waker en de slaper
ligt het braakland van de spijt
Nalatigheid

Je probeert overdag
aan iets anders te denken
maar ’s nachts gaan je gedachten weer hun gang
en ben je bang
En daar, tussen waken en slapen
legt een engel dan haar wang
tegen je wang

De engelen hebben alles
Ze zweven in een oceaan van tijd
Niemand die ze missen
Niks waarin ze zich vergissen
Ja, de engelen hebben alles
maar geen tranen
en geen spijt

O, ze zouden zo graag
onze tranen begrijpen
Ze zijn jaloers op hartstocht en verdriet
op zielsverdriet
Wij kunnen de engelen niet troosten
want een troost voor jaloezie
die is er niet

 

Gegevens
Kluut
Wikimedia.commons (bewerkt: RK)
 
Een kluut sprak tot een ooievaar
“Jij vliegt met kinderen nietwaar?
Mijn moeder heeft mij uitgelegd
Dat is een sprookje zogezegd”
 
En daarna sprak hij resoluut
“En zo bedondert men de kluut”
 

Gegevens
kip
Flickr.com
 
Soms broedt een kip uit Wijdenes
vergeefs op regel vijf en zes.
Dan geeft ze het gelaten op
en noemt het een Kwatrijntje Fop.
 

Gegevens
opwinding
Pixabay
 
Constant die opwinding
Drang tot de liefdesdaad
Zie hoe ik groei als ik
Jou zo zie staan
 
Eén klein dilemma blijkt
Onoverkomelijk:
Een meter vijftig,
Daar kom ik niet aan
 
Met dank van adjudant B aan Niek Kalberg voor het aanreiken van de slotzin. 

Gegevens
zucht
Flickr.com
 
De hele toestand zit je hoog
Soms helpt het om je hart te luchten
Dat doe je door eens diep te zuchten
Natuurlijk in je elleboog
 

Gegevens
Haelen 
Wikimedia.commons
 
Dag allemaal, een verre groet uit Haelen
Een dorp vol Limburgse provincialen
Daardoor was mijn nieuwsgierigheid gewekt
 
Een der opvallendste cultuurpatronen
Is het kenmerkend Haelens dialect
Met haar groot onverstaanbaarheidsaspect
 
Het Haelensch beekje stroomt erg feeëriek
Langs een kasteeltje waar wat mensen wonen
Naar bronsgroen eikenhouten regionen
 
Een highlight is de Sint Lambertuskerk
Architectonisch dus een basiliek
Men bouwt hier nog vroegchristelijk klassiek
 
Bij de inspectie van het metselwerk
Leek mij de godsbeleving nog vrij sterk
 

Gegevens
loodsmannetje
Wikimedia.org
 
Een oude loodsman aan de Nieuwe Maas
Heeft 's avonds laat verhalen opgehangen
Dat hij wel honderd haaien heeft gevangen
Zijn hengelmaatjes vragen naar zijn aas
 
Hij frunnikt grijnzend aan z'n visserspetje:
'Ik vang ze doorgaans met mijn loodsmannetje'
 

Gegevens
duiveltjes
 
’s Avonds als ik slapen ga
sluipen mij dertien duiveltjes na:
twee die me vangen,
twee die me stangen,
twee die me testen,
twee die me pesten,
twee die me grijpen,
twee die me knijpen,
twee die me kwellen
omdat ik niet kan tellen.
 

Gegevens
afke
FlickrCommons
 
Zijn huwelijk met Afke dat ervoer hij als een straf
Hij heeft daarom zijn vrouw en kind na vijftien jaar verlaten
Maar Afke vocht een zware strijd en wist hem te bepraten
Beteuterd zei hij tegen ons; ik ben terug bij Af
 
 

Gegevens
voorplatkl
 
Op de site van het literair tijdschrift Meander verscheen vandaag een recensie van onze bundel, door niemand minder dan Hans Puper geschreven. Een grondige bespreking, royaal gelardeerd met citaten en namen, waar wij, dichters van Het vrije vers, zeer blij mee mogen zijn!
Lees op de Meandersite!
 
 
 

Gegevens
driekstrikkl
"Wat een schrik: Driek is dood"
 
Tien jaar geleden, rond deze tijd. Toen kwam dit sms'je binnen. Van Jan Pieterse. Vrijdag was het, en we stonden op het punt om naar Texel te gaan. Pinksterweekend, Broadway Den Hoorn, huiskamers vullen met lichte gedichten. Lachen om versjes. Maar alle lach was ons op slag vergaan. Driek was dood. Driek! De man met wie we zo vaak hadden opgetreden. Wiens stem we konden dromen. Wiens sonnetten we citeerden. Wiens sigaren we herkenden. De man die me twintig jaar eerder aanmoedigde om ook eens wat werk naar De Tweede Ronde te sturen, "en zeg er maar bij dat het moest van mij."
 
Die middag reden we verdwaasd naar Den Helder. Ik weet nog dat ik onderweg ergens gestopt ben om de radio te woord te staan (was dat bij jou, Bert?), dat ik anderhalf uur over de Hoge Achterom heb gelopen met een verdrietige Kees Torn aan mijn oor, en dat Jan en ik dat weekend, in al onze optredens, een uitgebreide hommage brachten aan de grijzende grootheid uit Groningen. En nog steeds doen we dat wel. Ineens een kwatrijn van Driek serveren. Als smakelijk tussendoortje. Werkt altijd. Driek is in de afgelopen tien jaar allang onsterfelijk gebleken.
 
Een week na Pinksteren werd hij begraven. Onder grote belangstelling. Diezelfde avond schreef ik, een beetje in de stijl van Driek, een sonnet. Dat de volgende ochtend, door Jacques Klöters, prachtig in De Sandwich is voorgelezen. En dat binnenkort in een bundel komt. Driek is niet dood. Hij leeft voort in ons werk.
 
Begrafenis
 
Natuurlijk is er gul en goed gesproken
Het fraaie werk waaruit je zo vaak las
Je onverwoestbaar mooie vlinderdas
Het werd met lof en liefde opgedoken
 
Natuurlijk zijn er flessen aangebroken
En hieven wij op jou een laatste glas
En bleef Het Mooiste Meisje Van De Klas
En nog meer moois door onze hoofden spoken
 
Maar ook zijn er sigaren aangestoken
Omdat jij daar zo’n liefhebber van was
En keken wij, de ogen half geloken
Verzonken in gedachten naar de as
 
Begraven worden, Driek, dat geeft geen pas
Jij had vandaag verdorie moeten róken!
 
 
(Dit gedicht van Frank van Pamelen staat ook in 'Er is light! Tien jaar gebonden' (MijnBestseller, 2020)
 

Gegevens
driekstrikkl
Ik heb al tien jaar niets van u gehoord
Gij prins van het op rijm geschreven woord
Ziet gij van grote hoogte op ons neer
Gezeten naast de zetel van de heer
Al sinds gij kwaamt te kloppen aan de poort
En Petrus sprak: wees welkom, arriveer
 
Met velen wacht ik op uw wederkeer
O, zette iemand uwe arbeid voort
Één bundel nog, die ons pleziert, bekoort
Met sonnettettes, meer dan ik begeer
 
Ooit heeft u mij tot schrijven aangespoord
Vandaar dit klein sonnet uw heil ten eer
Waarmee ik slechts een handvol amuseer
Niet meer: u was best enig in uw soort
 
 
Bout-rimé réversé op Driek van Wissens gelijkjnamige gedicht
 

Gegevens
driekstrikkl
Driek heb ik helaas nooit leren kennen, maar als fan
Zal ik zijn gedichten nooit vergeten
En ik merk hoe overtuigd ik ben
Dat we nu van Wissen extra missen want zijn pen
Had ook met corona raad geweten
 

Gegevens
driekstrikkl
Wanneer hij niet ging stappen in de stad
En thuis tot wat bezinning was genegen
Heb ik vaak uren op zijn schoot gelegen,
Het onbetwiste voorrecht van de kat
 
Hij streelde als in trance de onrust glad
En vroeg dan soms, het ogenblik ontstegen:
Wat kom je na je laatste adem tegen?
Alsof ik dit soort voorkennis bezat
 
Toch jammer dat hij niet besefte dat
Je niemand tot een uitspraak kunt bewegen
Die enkel stilte heeft als woordenschat
 
Maar nu hij zelf al tien jaar heeft gezwegen
Denk ik dat hij op vragen die hij had
Inmiddels wel een antwoord heeft gekregen
 
 
 

Gegevens
driekstrikkl
Hoera, alweer weer een boek van Driek besteld
Dat ik met veel genoegen mag aanschouwen
Als lezer hoor ik tot zijn club getrouwen
En koop ik heel wat moois voor weinig geld
 
Om tweedehandsjes kan ik echt niet rouwen
Maar straks verschijnt een nieuw, zo wordt verteld
Hoera alweer. Een boek van Driek besteld
Dat ik met veel genoegen mag aanschouwen
 
Verenig u, O wijze mannen, vrouwen
Laat straks de aankoop ervan vergezeld
Gaan van de uitroep: “Driek is onze held”
En mep dan Pfeiffer vol tegen de touwen
Hoera, alweer een boek van Driek. Besteld!
 
 
Een bout-rimé op het rondeel “Wanneer ik ooit ter aarde word besteld” van Driek van Wissen:

rondeeldriekkl
 
 

Gegevens
driekstrikkl
Stipt tien jaar her dat jij, Driek, ons verliet
Je verzen blijven onverwoestbaar goed
Incluis hun fijne vinho verde-gloed
En ook je beeld verdween níet in het niet:
 
Met lach en kloeke baard en vlinderdas
Staar jij naar ‘t mooiste meisje van de klas
 
(Nog denk ik: o als ik dát toch eens was)
 

Gegevens
driekstrikkl
De man was onvoorstelbaar virtuoos
Rondeel, sonnet, kwatrijn of sonnettette
In heel zijn werk zien wij de nauwgezette
En weldoordachte woorden die hij koos
 
Kon weergaloos, maar steeds binnen de wetten
Van vorm en metrum, schijnbaar argeloos,
Aan een stuk door en waarlijk grandioos
Nog schaven aan zijn prachtige coupletten
 
Wij mogen deze man echt nooit vergeten
Ik vind dat men hem met een beeld moet eren
Staat straks in brons de koning der poëten
(Subtiel met vlinderstrik) groen te verweren
En ook de plek denk ik al wel te weten:
Naast Wolthoorn, waar hij graag wat mocht verteren
 

Gegevens
driekstrikkl
Die nieuwe leerling uit mijn klas:
tattoos van kale kruin tot schouder
en borsten, zeg, een bustehouder
komt hier warempel goed van pas.
 
Ik mijmer, achter brillenglas,
en vraag mij dikwijls af wat zou d'r
van hem toch worden als ik ouder
en niet alleen zijn leraar was.
 
Als vader ben ik geen verdorde
die niet aan opvoeding begint,
want door een pa als mij bemind
zou het met hem nog wel wat worden.
 
Ik aai de bol van 't lieve kind.
Hij schreeuwt: u bent niet goed in orde!
 
 
Bout rimé op 'Middelbaar onderwijs' van Driek van Wissen
Lees hier Drieks gedicht 
 

Gegevens
driekstrikkl
Voor Driek, het mooiste meisje van de klas
Intussen heel wat grijze haren ouder
Vindt in zijn vers voor haar de troost, een schouder
En droomt zich stil de muze die ze was
 
Zo houdt de bard die haar subtiel bezong
Zichzelf en haar met taal voor eeuwig jong
 

Gegevens

driekstrikkl

Hier in jouw stad, aan tafel in 't café
Had Magere Hein zich echt geen raad geweten
We hadden hem de Sleutel uitgesmeten
Hij kreeg je om de dooie dood niet mee
 
En was de deur dan stevig dichtgedaan
Had jij weer op het leven kunnen klinken
Nog eentje om de pieren te verdrinken
Zoals het al die keren was gegaan
 
Wat moest je nou toch ook in Isfahan
Jij had dat van die tuinman moeten weten
En dat de dood dat vers niet was vergeten
En hij je spoorslags achterna zou kunnen gaan
 
Nu blijven wij hier achter als publiek
Dat jij zo kon ontroeren en vermaken
En ik wist niet dat dit me zó zou raken
Want dat je weg bent, dat doet pijn hoor, Driek.
 
  1. Telefoontje
  2. Sterfdag Driek van Wissen (21 mei 2010)
  3. Raad, anno 2020
  4. Drs. P bij Lubach
  5. Nieuwbouwwijk
  6. Kort lontje
  7. Unplugged
  8. Covideoterie
  9. Lockup
  10. Droog

Het vrije vers

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Menu

Forum Recent

Bijdragen

Uit het archief

Songfestival

arcade

Allemaal kijken graag!
Duncan is stijgende
Volgens de bookmakers
Toppertje toch?
 
Nederlands hoop zal zijn
Eurovisitekaart
Afgeven, ondanks
Het stemmersbedrog
 
 
 
(c) foto ANP Kippa / Piroschka van de Wouw
 

Licht

Liederlijk

Interessant