Dassen
- Gegevens
- Geschreven door Musonius
De dassen zijn terug en houden stand.
Het beest dat boeren van hun land verjoegen.
Ook nu heerst bij de boer het ongenoegen:
de das zorgt voor veel schade aan het land.
De boeren willen dit niet langer pikken
Dat wordt waarschijnlijk straks weer dassen strikken.
nos.nl/nieuwsuur/artikel/2178353-maak-ve...-van-dassen-mogelijk
Ups and downs
- Gegevens
- Geschreven door Jolien
Omlaag in vrije val
daar keken wij van op.
Op gravel aan de top
na dal na dal na dal.
Nul
- Gegevens
- Geschreven door Niek Kalberg
De rente op ons spaargeld daalt tot nul
Vakkundig word je door de bank genomen
Zelfs bijbetalen gaat er nog van komen
Voor bonuspotten die ik vrolijk vul
En als er iets van over dreigt te blijven
Dan heeft de fiscus vast nog extra schijven.
ABN maakte bekend dat ze net als ING en RABO de spaarrente verlagen tot 0,15 %. De belasting veronderstelt een aanmerkelijk hoger rendement.
Twee jaar alweer
- Gegevens
- Geschreven door Jaap van den Born
Hemels die dixieland!
Wolken sigarenrook
Daar bij die heer klinkt de plop
Van een kurk
Dankzij een engel in
Ripspiqué-achtige
Helder doorschijnende
Dienstertjesjurk
Welkomstcomité
- Gegevens
- Geschreven door monnhauser
"Steeds weer die doedelzak!"
Schipper uit Engeland
doet zijn beklag
in een Zuid-Spaanse kroeg.
"Meer ik net aan op mijn
Torremolinosreis
staat er zelfs daar weer
een Schot voor de boeg."
Ik breid mijn armen uit tot zwingen
- Gegevens
- Geschreven door Het vrije vers
Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten, door Marc van Oostendorp.
Voor deel 107 klik hier.
Utrechts bis-sonnet
- Gegevens
- Geschreven door Peter Knipmeijer
Denkend aan de dood kan ik niet slapen
En niet slapend denk ik aan de dood
Ik woel en draai en tel wel duizend schapen
En het leven vliedt gelijk het vlood
Straks wacht mij weer het droeve ochtendrood
Denkend aan de dood kan ik niet slapen
En niet slapend denk ik aan de dood
En het leven vliedt gelijk het vloot
Zo'n boerencamping geeft een hoop gedoe
De beesten houden me voortdurend wakker
Ik woel en draai en tel wel duizend schapen
Ik wil wel opstaan maar ik ben te moe
Het liefst wil ik een bloedbad op de akker
Denkend aan de dood kan ik niet slapen
Lente
- Gegevens
- Geschreven door Jaap van den Born
Heerlijk die zonneschijn!
Eindelijk lenteweer
Prachtig hoe alles
Weer groeit en weer bloeit
En hoe dit dankzij die
Lenticulariswolk
Straks door een
Vruchtbare bui wordt besproeid
Opluchting
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Illustratie Wim Bijmoer
De schoeljes, zei het schaap vertoornd, fatsoen is ver te zoeken!
Die lage linkse roddelkrant en communistenvriend
doet schaamteloos zijn leugens als de waarheid uit de doeken,
dat in de oorlog dominee de Duitsers heeft gediend.
Op dat moment trad dominee met kwieke tred naar binnen
en sprak: Veronica, ik heb voor ieder een makroon.
Dus thee graag, dames Groen; gezelligheid met mijn vriendinnen
is ook vandaag weer mijn en jullie welverdiende loon.
Zijn argeloosheid dwong het schaap haar tranen weg te stoppen.
De dames Groen verschoten vol vertedering van kleur
en schaap wees woordloos naar de opgeblazen krantenkoppen:
Ontmaskerd! Dominee in oorlog collaborateur!
Een gotspe, zuchtte dominee, de tekst is half gelogen,
de ware helft wordt zó verdraaid dat ik een judas lijk.
Ik deed voor eigen volk en vaderland naar best vermogen.
Waarom trekt men een eerzaam man als valsaard door het slijk!
Wat deed u, vroeg het schaap bedeesd, dat willen we graag weten.
Was u bij het verzet misschien, in Engeland actief,
of was u soms tewerkgesteld of heeft u vastgezeten?
Hij schudde stil van nee en sprak: Ik schoonde het archief
en scheidde ten gemeentehuize christenen van Joden.
Van Duitse deportatielijsten schrok ik me vaak lens.
Mijn inzet voor de goede zaak voorkwam zo vele doden,
ik deed mijn liefderijke taak als christen en als mens.
Zijn uitleg had het schaap en ook de dames diep geraakt:
nog nooit had hen makroon met thee zo goddelijk gesmaakt.
Herder
- Gegevens
- Geschreven door monnhauser
Een leven zonder haast, taboes of smetvrees
De dagen een relaxed doch vast stramien
Gespeend van deadlines, e-mail en de ratrace
In natjes en in droogjes wordt voorzien
Geen angst voor terrorisme bovendien
Of aandrang om je op te laten jutten
Een plasje en een poepje rondom tien
En verder in het zonnetje wat dutten
Hoe heerlijk zo je etmaal te benutten
Vertoeven zonder doodsbesef en geld
Niet plichtsgetrouw je uit te hoeven putten
Het baasje in de buurt is al wat telt
En ik, terwijl mijn hond daar vredig ligt
Vervaardig calvinistisch dit gedicht
Transgender
- Gegevens
- Geschreven door Bas Boekelo
Renate was als dochtertje geboren
Maar nu heet zij René en is een vent
Een zware weg, dat wist zij van tevoren
Maar slechts als man is zij geheel content
Die operaties zijn niet meegevallen
Maar als Renate had René al ballen.
Pinksteren
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
Haast dertig graden! Zon zuigt mij naar buiten
Vurrukkulluk dit zomerwarme weer
Natuur is in majeur aan ’t flierefluiten
En brengt me in een jubelende sfeer!
Mijn mond krult automatisch tot een lach
De rozen, sprongen die nu eensklaps open?
Ik neurie Op een mooie pinksterdag
Op weg naar ’t park; ik ga een flink eind lopen
De jeugd joelt rond, ik mag er graag naar kijken
Zo mooi, zo glad en rimpelloos hun huid
Al weet ik dat je niet moet vergelijken:
De mijne ziet er wel héél anders uit
Een jonge blom in shorts geeft mij het spleen
Ik zucht: ach, had ik nog maar één zo’n been!
Roemrucht in de televisiegeschiedenis is een live commentaar van Godfried Bomans. Hij werd in oktober 1963 benaderd voor de Edison-uitreiking van het Grand Gala du Disque. Een van de optredende artiesten was Marlene Dietrich. Bomans vertelde een anekdote die eindigde met het beroemd geworden citaat (van 'een heel oud mannetje' dat naast hem in de bioscoop zat): "Had mijn vrouw maar één zo’n been".
Gekleed
- Gegevens
- Geschreven door Jacob van Schaijk
een man van vlees en bloed en verder nog
dat wat een lijf tot levend wezen maakt
is door de zwaarte van zijn lot geraakt
vervreemd van ooit het avontuurlijk joch
zo, moe van op zijn toekomst eeuwig wachten
besluit hij weg te gaan van huis en haard
en hij vertrekt, al is het wat bezwaard
gehuld in slechts zijn dromen en gedachten
men ziet de naaktheid niet van deze man
in heel het land is niemand die dit kan
geen oude vrouw, zelfs geen onnozel kind
de mensen wanen hem als heer gekleed
er is alleen een schizofreen die weet
maar die verraadt hem enkel aan de wind
RIP Roger Moore
- Gegevens
- Geschreven door Niels Blomberg
Ach, Roger Moore is dood
Double-O-Seventies
mengde zich vaak
in gewapende strijd
Buiten de set was hij
hoplofobielijder
Dat is pas echt
een ontwapenend feit
Op 23 mei 2017 overleed Roger Moore, vooral bekend van zijn rol als geheim agent James Bond. In het echte leven leed hij aan hoplofobie, de angst voor of diepe aversie van vuurwapens.
Begrafenis
- Gegevens
- Geschreven door Bas Boekelo
‘Als moeke in haar graf wordt neergelegd
Dan moet jij voor je moe een psalmvers zingen’
Daar was, vond hij, wel iets op af te dingen
Al heeft hij dat niet tegen haar gezegd
Hij zong dus niet, hij was niet van ’t geloof
Daarnaast was moe bij leven al stokdoof
Tante Proper
- Gegevens
- Geschreven door Musonius
Als tante kwam, begon ik vaak te beven,
want proper als mijn tante was er geen.
Afkeurend keek zij altijd om zich heen,
alsof ik in een zwijnenstal zou leven.
Haar vinger gleed vakkundig langs de lijsten
en kwam dan zwaar bezoedeld weer omhoog
waarna die wuivend voor mijn blik bewoog,
want wei... nee, niets voldeed aan haar vereisten.
En soms, na uren sloven, schrobben, sjouwen,
leek er geen enkel vuiltje aan de lucht,
dan slaakte tante toch een diepe zucht
en wees mij op de vegen op mijn mouwen.
O tantelief, zo proper en integer,
nu rest er niets van u dan stof en as.
Maar toen u uitgestrooid werd over 't gras,
greep ik werktuigelijk naar blik en veger.
Lees dit! riep 't schaap Veronica
- Gegevens
- Geschreven door Hendrikje de Koning
Lees dit! riep ‘t schaap Veronica; ze wees met rode koontjes:
Het Vrouwenzendingsthuisfront houdt haar jaarlijkse bazaar
dit jaar precies op dierendag en doet dat niet gewoontjes,
maar maakt met een verkleedpartij een vriendelijk gebaar ...
De dames Groen beaamden het. Wij zijn al jaren leden.
… een vriendelijk gebaar naar dieren, schrijft het bulleten.
Je mag alleen als dier verkleed het feestterrein betreden.
Dus kies maar wat je wezen wilt: hyena, hond of hen?
Wij gaan als duifjes, want roekoe is nog wel uit te spreken.
En jij, Veronica, ga jij er als een schaap naartoe?
Oh nee, niet als mezelf; ik wil met die gewoonte breken.
Ik hou van springen, weet u nog, dus ga als kangoeroe.
En dominee, u gaat ook mee? Met welke kamoeflazje?
Dat houd ik even voor mezelf, je merkt het gauw genoeg.
Da’s goed, zei toen het schaap, dan ga ik nu naar de garazje:
Als woedbie kangoeroe heb ik wat trening voor de boeg.
De beide duifjes keken met verbazing naar de dieren.
Roekoe roekoe! Wat is het druk, zeiden de dames Groen.
Kijk daar! Daar is een leeuw een feestje met een lam aan ‘t vieren,
en staat een wolf zich aan de barbekjoe te goed te doen.
Roekoe, kon onze dominee dit nu ook maar beleven!
Pardon, meneer de wolf, heeft u hem soms voorbij zien gaan?
En ook Veronica is zoek, waar is zij toch gebleven?
Misschien heeft al dat springen haar de das wel omgedaan.
Roekoe roekoe, waar is ons schaap? Wij stikken van verdriet!
De wolf zei smikkelend: Al slaajme dood, ik weet het niet.
Poffert uit Enumatil
- Gegevens
- Geschreven door Otto van Gelder
Ik had nog niet vaak over liefde gedacht
wel droomde ik soms van een borst of een bil
maar vaker van boter die zacht kwam gedropen
langs lauwwarme poffert uit Enumatil
Haar naam was Mathilde, ze fluisterde zacht:
Ik vind je wel aardig, dus vraag wat je wil
terwijl ze dicht tegen me aan kwam gekropen
en toen vroeg ik poffert uit Enumatil
Mathilde had blijkbaar iets anders verwacht,
ze stond meteen op en ze antwoordde kil
en stond daarbij woedend haar blouse dicht te knopen:
Stik jij maar in poffert uit Enumatil
En steeds voel ik weer als ik denk aan die nacht
het water spontaan naar mijn mondhoeken lopen
vanwege de poffert uit Enumatil
Toch nog
- Gegevens
- Geschreven door Remko Koplamp
Toch nog de rondewinst
Giro d’Italia
Tom Dumoulin
Had zijn lesje geleerd
Dankzij een werkende
Loperamidekuur
Liep in de slotrit
Weer alles gesmeerd
Hemelvaartsdag
- Gegevens
- Geschreven door Louise
een 7-weekse training mindfulness,
het innoveren, plannen, synergeren,
versnellen, changen, daarbij ook studeren
u snapt, mijn hoofd is een totale mess
na maanden van opeengehoopte stress
besluit ik dat ik moet gaan relaxeren
vandaag zal ik aan zéé gaan excelleren
een kort maar hoogstnoodzakelijk reces
ik had me tijd en moeite kunnen sparen
de tocht naar zee werd allejezus vlot
een helse dagtrip op bitumen baren
daar in die file medehalvegaren
heb ik gebeden tot de goede god:
laat mij ter plekke maar ten hemel varen
De files naar het strand waren gisteren nog langer dan op Hemelvaartsdag
Uit het archief
De geschiedenis van een nameloze
Bladerend in de immer uitdijende Nederlandse Poëzie Encyclopedie miste ik opeens een naam: Wouter Noordewier.
Een naam die ik alleen kende van een merkwaardige ervaring van negentien jaar geleden, toen ik een brief van hem mocht ontvangen, die verband hield met een uitgave van Zuid-Amerikaanse gedichten. Was hij wellicht geen dichter en enkel vertaler?
Google meldde dat hij een gedicht had gepubliceerd in een literair blad (zie hier), dat onderdeel was van een cyclus en dat hij, hoewel geboren in 1935, in elk geval in 2010 nog actief was met een literaire practical joke die me niet echt verbaasde, en verontwaardiging bij de een en geamuseerdheid bij de ander opriep.
Ik ben bang dat het niet grappig bedoeld was, maar dat er een vileine mensenhaat en jalousie de métier achter steekt.
Terug naar 1994, toen op een avond de telefoon ging en een oudere mannenstem zich meldde met het volgende: ‘Goedenavond meneer Van den Born. Mijn naam is Wouter Noordewier en ik wilde u een brief sturen. Mag dat?’
Een vreemd verzoek, want als iemand je telefoonnummer heeft kan hij ook achter je adres komen, dus ik antwoordde dat hij maar aan die drang moest toegeven en hij bedankte en hing op.
Een paar dagen later kwam de brief en het handschrift op de envelope deed alle alarmbellen rinkelen. Alle grafologische kenmerken van geschiftheid, blinde ambitie en intense misantropie, geslepenheid en dubbel spel spelen sprongen me tegemoet:
Lees meer...