Het vrije vers

 

Ik ben de eerste hoor!
Wie? De heelaldichter!
Leuk in de omgang
Maar soms wel wat dwars

 

Deze fantastische
Naamopraketschrijver
Plaatste vanavond
Een prachtwoord op Mars!

 

(Je kan bij NASA je naam laten opnemen op een chip. Mijn naam is al een paar keer op Mars geland. Nu is er voor het eerst een r6 geland! )

 

 

De koning van het vruchteneldorado
veroverde de markt als een tornado,
verdreef zowat de appel en de peer:
u raadt het al, het is de avocado

 

Een bom vol vitaminerijke sappen
(waarvoor men hele bossen om moet kappen)
te gast in ieder culinair theater
(per kilo goed voor duizend liter water)
valt haast bij elke smoothie in de prijzen
(na eerst de halve wereld af te reizen)
al jaren nog steeds trending en dus hip
(tot vrucht geworden kiloknallerkip)

 

 

Dat Willem er mee door kan!
Hoe heeft hij dat verkregen?
Ze noemen hem hun voorman
maar hij is altijd tegen.

 

De rechter heeft de avondklok verboden
Dus Mark heeft tot zijn schande moeten merken
Dat houtje-touwtjewetten hier niet werken
Juridisch maatwerk blijft altijd geboden

 

Wij mogen er weer uit, maar het doet pijn
Dat honden hiervan wel de dupe zijn

 

Ik voel elfstedenkoorts!
Winter in Nederland:
polsen gebroken
en hersens geschud

 

Als je je stoort aan die
precoronistische
zorgoverlast
ben je echt een pietlut

 

 

Zijn eerste lief, plots was ze daar.

Bij haar een eerste date.

Hij wilde snel naar boven, maar

Werd om de tuin geleid.

 

Hij slaakte echt een diepe zucht.

Hij kreeg niet eens wat zoentjes.

Zo stond hij weer in open lucht

Zoals zovele groentjes.

 

 

 

 

Vanochtend las ik in de NRC

dat Jaap van Dissel met zijn werk wil kappen,

dat iemand anders het maar op moet knappen,

die supervisie van de GGD.

 

Ik informeerde bij het OMT,

als journalist kan ik geen tel verslappen,

ik check de facts en ik wil alles snappen.

Ook vroeg ik uitleg bij het ANP.

 

De man gaat managen bij AZG,

als medicus kan hij zo overstappen.

Een kamerlid wou mij wel vast verklappen:

er komen vragen van de PVV.

 

U ziet het: louter deugdelijke bronnen.

Maar dit verhaal, dat heb ik zelf verzonnen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Meldt de directie van Rijkswaterstaat:

er zijn miljoenen kilo’s zout gestrooid

het lag te wachten in de zoutvoorraad

dit hebben we nu volgens plan vergooid

 

er zijn miljoenen kilo’s zout gestrooid

ons strooibeleid wordt 's zomers al bedacht

wij zien voorruit in tijden dat het dooit

als code rood nog lang niet wordt verwacht

 

ons strooibeleid wordt zomers al bedacht

het zout wordt dan bij winkels ingekocht

als code rood nog lang niet wordt verwacht

wordt al op buienradar ingelogd

 

het zout wordt dan bij winkels ingekocht

door iemand die het internet goed kent

wordt al op buienradar ingelogd

met iemand van ons pekelmanagement

 

door iemand die het internet goed kent

met iemand van ons pekelmanagement

zijn weer miljoenen kilo’s zout gestrooid

meldt de directie van Rijkswaterstaat

 

 

Met dertien ging ik naar de zagerij
Drie boterhammen en een veldfles thee
Gaf moeder me om vijf uur ’s morgens mee
Om zes uur ’s avonds was ik pas weer vrij

 

Lawaai en stof, de tijd ging niet voorbij
Het hout was zwaar, ik sloofde voor wel twee
Maar werd gekat, mijn werk was nooit oké
De baas, een zuiplap, had de pest aan mij

 

Die kwade middag kwam hij naast me staan
Gaf me een zet, het zaagblad greep mijn trui:
Veel bloed, mijn onderarm totaal ontveld

 

Zijn eigen schuld, werd moeder thuis verteld
Want hij is roekeloos, hardleers en lui,
Pas na de oorlog vond ik weer een baan

 

 

 

De schrale resten verf op het vermolmde raamkozijn
bedekken nors het moeie hout, er zit niks anders op.
De klingelbel klinkt blij verrast omdat een vingertop
de deurklink talmend heeft beroerd: dit moet een dichter zijn!

 

Een handgeschreven scheefgezakte plaat van bordkarton
vermeldt in gulle krullen inkt de aard van het bedrijf.
De letters “wij zijn open als u dicht” staan schuin, maar stijf
van vroegere voornaamheid, nog van vóór Napoleon.

 

De startende poëet vindt hier een ware woordenschat
waarbij een letterwaaier, schoon beduimeld, uitkomst biedt
wanneer wel een idee maar geen gedicht het hart ontschiet
en zelfgebouwde metaforen platter zijn dan plat.

 

Een aanbieding van krachtige clichés springt in het oog.
De populairste beeldspraak koop je in een envelop
met “blauwgetraand” en “vlindervrij” als absolute top.
De dure dubbelzinnigheid ligt achter glas. En hoog.

 

Een onopvallend kistje staat al jarenlang op slot
daarin rust in het rozenhout de Waarheid en zij lijdt
tot op een dag een dichter haar met poëzie bevrijdt
want met een sleutel gaat het niet. Die is allang kapot.

 

De wind giert in het laatje voor het landschap en het weer.
Een handbeschilderd schoteltje staat quasi nonchalant
met zoete fluisterwoordjes als presentje voor de klant
die tevergeefs naar rijm zoekt. Rijmen doet toch niemand meer.

 

 

De weg weer opwaarts lijkt nog mijlenver
In onze vaccinatieprogrammering
Ik geef daarom als blijk van mijn waardering
De coronaminister (2x)

 

 

Wij nemen proactief
obesitas voor lief.
Zo groeien wij als paar
steeds dichter naar elkaar.

 

Ons land verwoed op virusjacht
Lijkt steeds meer op de stad Florence
Ten tijde van de renaissance:
De Medici zijn aan de macht

 

 

 

De laatste dag vandaag, het is voorbij
Straks pak ik de champagne en vier feest
Dry January is weer zwaar geweest
’t Is jaar na jaar een uitdaging voor mij

 

Ik zat hier elke avond in mijn stoel

Te drinken met een hevig schuldgevoel