Het vrije vers

 

 

 

Drieks brief werd, met toestemming van zijn weduwe, opgenomen in Er is light! Tien jaar gebonden, de jubileumbundel van Het vrije vers die een paar maanden geleden verscheen. Bij de samenstelling kwam in het contact met Paul Ilegems deze brief boven water. In de jubileumbundel zijn naast dit sonnet zowel Van Wissens bekende 'Middelbaar onderwijs' opgenomen als Paul Ilegems dichterlijke reactie daarop, getiteld 'Lager onderwijs'. De brief van Driek vormde daar weer een reactie op.

De paperback van Er is light is verkrijgbaar bij elke boekhandel. De hardcover alleen bij MijnBestseller

 

 

 

Met knip- en plakwerk schonk de architect
illusies van op smaak gemaakte huizen,
omhulsels van klimaatneutrale kluizen
waar via vezels netflix binnen lekt

 

Natuurlijk met veel tuintegels incluis,
men wil geen voedingsbodem voor suspecte
gedragingen van stalkende insecten
en waar geen blad is, vind je ook geen luis

 

Gelukkig heeft de nieuwbouwwijk een rand,
wat kadastrale resten zonder waarde
met willekeurig opgeworpen aarde
waarop veelkleurig onkruid is gestrand;

 

door kinderen tot speelterrein verklaarde
herinnering aan ongeschonden land

 

 

Hoort u de nachtegaal?
Zaterdagavondzang
Jubelend brengt ze mijn
Lievelingslied

 

Steelt weer de show sinds de
Evenementenstop
Doofdaverdisco's zijn
Stiltegebied

 

 

 

 

In huis heb ik gereinigd en geklust

Voldaan kijk ik de la’s van mijn bureau na

Weer keurig opgeruimd, dankzij corona

De hele samenleving kwam tot rust

 

In thuiswerk blijk ik stukken productiever

Dan op kantoor met allemaal geluid

Het beeldscherm kan een uurtje eerder uit

Zo houd ik het geloof ik voortaan liever

 

De blauwe hemel en de frisse lucht

Behalve samenzijn met oude mensen

Had ik die maanden weinig meer te wensen

Ik mis geen festival of chartervlucht

 

Dit zeg ik u, al zeg ik het met gêne

Ik blijf voorlopig nog in quarantaine

 

 

 

 

Geen enkel lid is méér dan de partij

Maar kom je eens met andere ideeën

Dan splijt zo'n fractie toch ineens in tweeën

En valt al snel uiteen in wij en zij

 

Dus kiest dit nieuwe clubje in Den Haag

Alvast een logo met een cirkelzaag

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zeg kamerlid, hoe maak je het? Je oogt een beetje minnetjes.

Je neemt de anderhalve meter afstand toch in acht

daar in je Haagse fractie bij je vriendjes en vriendinnetjes?

Corona had aan Cor en Kurt juist samen-tijd gebracht.

 

Ik snap er niets van, eerlijk waar, ik krijg het alsmaar heter,

en voel me landerig en ziek, totaal geen energie.

De griep! riep babcia, blijf jij daar, haal ik de thermometer.

Je chebt verhoging, kamerlid, van achtendertig drie.

 

Verhoging? Koorts? Laat dat eens zien. Wie heeft me dat gegeven?

En wat als het corona is? Het zit me ook nooit mee.

Ik moet nu in het landsbelang gaan vechten voor mijn leven.

Gelukkig is er nu voldoende plaats op de IC.

 

Zeg, kamerlid, wat zijn dat daar, die vlekjes op je handen?

Toen deinsden Cor en Kurt wat terug, het zag er niet goed uit.

Het kamerlid zei radeloos: Die kriebelen en branden!

Vermoedelijk geeft een mutatie plekjes op de huid.

 

Da’s flauwekoel, zei babcia toen, gewoon de waterpokken.

Hier is een chavermoutcompres, het middel tegen jeuk.

Een weekje rustig aan doen en dan zijn ze zo vertrokken.

Naar boven onder warme wol, al vind je dat niet leuk.

 

Jouw diagnose, babcia, stuit helaas op wat bezwaren,

want kinderziekten passen niet bij ‘n kamerlidmaatschap.

Het zal vast wel corona zijn, dat kan men goed verklaren.

Ik licht direct mijn fractie in, dat is een eerste stap.

 

Komt niets van in, zei babcia ferm, mobieltje in de kast.

En nu naar bed met hete kruik en theeglas zure kwast.

 

 

 

Oh Amstelhof
Ik tuit mijn lof
over die hof van heden
Die vreugde teelt
uit menseneelt
en kromgebogen leden

 

De koude stokt
de lente lokt
de holen uitgekropen!
De tuinder waait
de tuinder zaait
z’n hoofd en handen open

 

De zomer bol
de manden vol
met groente en met vruchten
Het zweet zingt luid
het lichaam uit
in wolkenloze luchten

 

De herfst begint
zie ze in wind
en weer de stelen rapen
De aarde geeft
al wat ie heeft
om daarna te gaan slapen

 

De winter leit
het zwart tapijt
onder een witte deken
De tuinder wacht
tot alle pracht
weer open zal gaan breken

 

Zo draait ie rond
Van grond naar mond
De cirkel van het leven
De zaaier bot
zijn eigen god
het zaad tot vrucht verheven

 

Dus zing de lof
van Amstelhof
waar mensen met hun handen
met harteklop
en riek en schop
de hemel laten landen