Het vrije vers

'geregeld wanneer ik naar Grouw fiets
besef ik dat ik me weer blauw fiets‘
zo sprak vrij beslist
een origamist
'het is haast geen doen op die vouwfiets'

 

 

 

  

Als helderziende en als telepaat
Kan ík me amper over iets verbazen
Er volgt altijd gedonder in de glazen
De mensheid is tot weinig meer in staat

Geen lof hiervoor, dan raak ik maar verwend
Ook uw reactie is mij al bekend

 

 

Wel illegaal, niet delinquent,
nieuw Nederlands gedachtegoed:
je wordt gestraft om wie je bent
en niet om wat je doet.

 

Het zijn de kersen in een blauwe kom.

Het is de kom die valt en breekt tot gruis.

Het zijn de scherven in een splinterbom.

Het is de bom die neerdaalt op een huis.

 

Het is de woning met een ledikant.

Het is het bed dat net werd toegedekt.

Het zijn de lakens met een rode rand.

Het is het bloed dat in een groeve lekt.

 

Het zijn de ijzeraders met pyriet.

Het is de steen waar mensen vuur uit slaan.

Het is de vonk die in je ogen schiet

En met die ogen kijk je me nu aan.

 

 

 

Een slimme kat uit Overslag
Zat op een hete zomerdag
Al kwijlend naast zijn voederbak
Omhoog te kijken naar het dak
En likkebaardend sprak hij daar:
Ze vallen lekker vroeg dit jaar

 

 

 

Mijn lieve god, wat is het warm vandaag
En morgen, zegt men, wordt het nog veel heter
Ik houd de jaloezieën maar omlaag
Mijn partner zegt: dat helpt toch voor geen meter

En morgen, zegt men, wordt het nog veel heter
Ik schenk mij water in, met heel veel ijs
Mijn partner zegt: dat helpt toch voor geen meter
Zij zweert bij kruidenthee van steranijs

Ik schenk mij water in, met heel veel ijs
Mijn huisgenoot zeurt dat ik goed moet zweten
Zij zweert bij kruidenthee van steranijs
En dat ik ook voldoende zout moet eten

Mijn huisgenoot zeurt dat ik goed moet zweten
Nu slaan bij mij echt alle stoppen door
En dat ik ook voldoende zout moet eten
Kreunt zij nog, en het bloed loopt langs haar oor

Nu slaan bij mij echt alle stoppen door
Ik houd de jaloezieën maar omlaag
Kreunt zij nog? En het bloed loopt langs haar oor!
Mijn lieve god, wat is het warm vandaag

 

 

 

 

Lekker een dansje doen!

Zomer in Trinidad
Plotseling pijn van mijn
Nek tot mijn gat

Dankzij een kundige
Osteopatengreep
Roep ik bij limbo weer:
Lager die lat!

 

 

 

‘Ik wil geen baan met handen uit de mouwen,
ik houd van modieus en elegant,
een carrière in Luilekkerland,
met show en luxe en veel feestjes bouwen.

Bijvoorbeeld werken als model,’ zegt Nancy.
‘Of bij het ministerie van de fancy.’

 

Ze zag in mij een wingewest;
het waren harde lesjes.
Ik zoek nu blik en flesjes;
hun statiegeld is wat mij rest.
Ze heeft mijn geld genomen
en is niet teruggekomen.
Haar mooie blik heeft mij geflest.

 

 

De Neville, een 'vergeten versvorm'.

 

Tjeemig, wat krap zit dit!
Skibus naar Oostenrijk
Tien uur lang klem
In stoel 211

Wat een geluk, op de
Repatriëringsvlucht
Had ik toch mooi
Een heel bed voor mezelf

 

 

 

hij wist maar amper zijn pensioen te halen
zijn werk bestond uit spanning en gevaar
na vele jaren arbeid was hij klaar
de wetenschapper in de kerncentrale

die ramp van laatst was zeker even balen
toch zitten ze hier samen flink te stralen

 

 

 

 

Zo trots op u meneer de president
Dat u die hele tijd aan tafel hebt gezeten
En ook nog eens uw bord hebt leeg gegeten
U wordt alweer een hele flinke vent

En niet naar een serveerster hebt gegraaid
En dan die grote bolus, zelf gedraaid?
 

 

 

Ik zit voor het raam met een schrift op mijn schoot
en wacht op het strafs dat zich vast zal voltrekken:
een dief op de vlucht of een meisje in nood,
maar niks, nada, noppes, geen bal te ontdekken.

Wat jammer dat nét nu vandaag niets gebeurt.
Ik had er zo’n zin in, wat zat ik te smachten
naar iets dat mij meesleurt, mijn dag weer wat kleurt,
maar niets van dat alles, een vruchteloos wachten.

Ach was er een fik of een roof of een moord,
desnoods iets van heibel, wat vechtende honden,
maar niets van dat alles, hoe saai is dit oord.
Nou ja, op de hoek werd een zakmes gevonden.

Het lag in het gras en was oud en vergaan.
Er zat ook geen bloed aan, alleen maar wat haren.
Dus ach u begrijpt wel: er was niet veel aan.
Ik moet u dit nieuwsfeit wellicht maar besparen.

Al lijkt het dan luttel, toch is het wel iets.
Een dichter wil liefst iets opmerkelijks delen,
maar soms is er weinig, soms is er haast niets.
Toch hoop ik U lezer niet bar te vervelen.

Ik meld me zodra ik iets aardigs aanschouw.
Dat gaat mij best lukken, uw wijk is vergeven
van misdaad en ontucht, van opgefokt grauw.
Er valt hier gemeenlijk veel fraais te beleven.


Uw wakkere wijkreporter

 

 

Wikimedia Commons


Een schoenbekooievaar te Neck
Heeft inherent een grote bek
'De naam die aan mij is gegeven',
'Daar kan ik', snauwt hij, 'nog mee leven
Maar wat ik moeilijk kan verklaren:
Het overmatig snavelstaren'

Pixabay


Het dichtertje zat in de knoop
Een hofje in Lisse gaf hoop
Hij kreeg van een tulp
De nodige hulp
Zijn bloemlezing is nu te koop

 

 

 

Een hoofdluis op Louis van Gaal
gedraagt zich vaak als generaal.
Dit valt, zoals u reeds vermoedt,
bij iedereen niet altijd goed.
Zijn wijfje sprak vol ergernis:
‘Hij denkt dat hij de hoofdluis is.’

 

 

 

De positivo 1

Ik ging vandaag weer lekker op mijn bek
Gelukkig vond ik daarvoor een verklaring
Inmiddels weet ik ook wel uit ervaring
Een vallend kwartje blijft nooit op zijn plek
Waar is die open deur om In te trappen?
Ik ben te jong om er al uit te stappen
Het leven heeft voldoende in de schappen
Je kunt altijd wel happen of ontsnappen

De positivo 2

Ik ging vandaag weer lekker op mijn bek
Gelukkig vond ik daarvoor een verklaring
Inmiddels weet ik ook wel uit ervaring
Een vallend kwartje blijft nooit op zijn plek
Op niets doen zul je mij niet snel betrappen
Ik zal me snel nog eens een biertje tappen
Het leven heeft voldoende in de schappen
Je kunt altijd wel happen of ontsnappen

De passitivo 1

Vandaag ging ik verrassend op mijn bek
Wat overkomt me? Is er een verklaring?
Wat is de diepe zin van die ervaring?
Beteuterd staar ik naar mijn blauwe plek
Waar is die open deur om In te trappen?
Ik ben te jong om er al uit te stappen
Het leven heeft voldoende in de schappen
Je kunt altijd wel happen of ontsnappen

De passitivo 2

Vandaag ging ik verrassend op mijn bek
Wat overkomt me? Is er een verklaring?
Wat is de diepe zin van die ervaring?
Beteuterd staar ik naar mijn blauwe plek
Het heeft geen zin, ik zal de rem intrappen
De zomerloomte kan zo fijn verslappen
Het leven heeft voldoende in de schappen
Je kunt altijd wel happen of ontsnappen

De pessitivo 1

Het leven slaat voortdurend op je bek
Ik heb daarvoor een sluitende verklaring
Het leven is een treurige ervaring
En zet je telkens lelijk op je plek
Op niets doen zul je mij niet snel betrappen
Ik zal me snel nog eens een biertje tappen
Het leven heeft voldoende in de schappen
Je kunt altijd wel happen of ontsnappen

De pessitivo 2

Het leven slaat voortdurend op je bek
Ik heb daarvoor een sluitende verklaring
Het leven is een treurige ervaring
En zet je telkens lelijk op je plek
Het heeft geen zin, ik zal de rem intrappen
De zomerloomte kan zo fijn verslappen
Het leven heeft voldoende in de schappen
Je kunt altijd wel happen of ontsnappen

 

Een boekenwurm uit Molenbelt
Was gek op Stip en Zuiderveld:
"Zo'n dierenversje elke dag
Is wat ik graag verslinden mag"
Zijn vr●uw riep n●g: "j●h pas t●ch ●p
Z● vreet je d●●r je eigen F●p!"