Het vrije vers

 

In Groede snoeft een Roodlelhoningeter:

Ligt het aan mij of wordt het hier steeds heter?

O, wacht het is wellicht mijn nieuwe goed

Dat mij hier in de kou zo gloeien doet!

Geen kledingstuk was ooit zo warm en teder:

Dit vest is van ornithologenleder

 

 

Hij had me ook een appje kunnen sturen

maar nee, het moest weer uitgebreid per post

alsof hem dat geen schat aan porto kost

en mij als lezeres helaas ook uren

 

Het schijnt te horen bij zijn malle kuren,

als negentiende-eeuwer uitgedost

raakt hij niet van de romantiek verlost,

een tic die wel tot aan zijn dood zal duren

 

En steeds betreft de inhoud van de brief

de liefde en des schrijvers ongerief,

waar heb ik dat in godsnaam aan verdiend?

 

Wat moet ik met de ellenlange klachten

omtrent zijn wegens mij doorwaakte nachten?

Ik denk dat ik Jean Pierre maar eens ontvriend.

 

 

‘Wel lekker hoor, die doktersjassen’

Zo sprak een kledingmot uit Assen

Die stage liep op een OK

‘Ik mis alleen wat swing, dus ja

Ik prefereer dan eerder restjes

Van bloes of rok uit dansorkestjes’

 

Mijn oude oma Anna droeg een vosje
Zijn kopje aan de zijkant van haar nek
Het slingerde met spitse open bek
Onder haar bolle wangen met dat blosje

 

De bontmantel, chinchilla, nerts, konijn
Was volgens roddelpraat een middenklasser
Ik ruik terwijl ik schrijf het Kölnisch Wasser
Waarmee zij ruim besprenkeld placht te zijn

 

Mijn neus begroef ik in het zachte haar
De vossenbek voorzichtig in mijn handen
Mijn vingertoppen langs die scherpe tanden
Gelukkig nog een veilig soort gevaar

 

En 's zomers ging het duo in de kast
Waarna ik zelf de flitspuit mocht hanteren
Om elke mot alvast te liquideren
Maar oma hield hem ook een beetje vast

 

De tijd verstreek vervolgens veel te snel
En toen ik lief en lusten ging ontdekken
Ontstonden op de mantel kale plekken
Net als op oma's hoofd, dat witte vel

 

Maar leven kent nu eenmaal geen sur-place
En ik ben in dit vers ook afgedreven
Want wat ik ProRail mee zou willen geven:
Er gaan wel twaalf dassen in zo'n jas!

 

 

Bevlogen en geconcentreerd

heeft hij mij zeer gepassioneerd,

op een groen bedje gedresseerd,

met extra vierge ingesmeerd

 

het wordt een stomend rendez-vous

hij vloekt en tiert mon chou! mon chou!

als hij me ranselt met de roux

 

ik houd wel van zijn rauwe drift

al is de chef helaas geschift

 

 

Een kiene kat uit Baden-Baden
Kan enkel naar de reden raden
Dat hij een badcel in mag richten
Maar niet de naden af mag dichten
De voegen kitten rond een zitbad
Gebeurt nog altijd door de kitkat

 

 

Er waren 10 genomineerden. Niels Blomberg werd tweede met 'Racefiets'. 

 

 

 

Zijn huis staat vol met oude apparaten

 

Wat een rotweer is het buiten!
Ik ga nergens meer naar toe.
Regen klettert op de ruiten.
Zal ik de gordijnen sluiten?
Ik ben al die grauwheid moe.

 

Dag Opa, ik heb iets van mama gekregen:
twee lichtroze laarzen; ze zijn voor het kamp.
Ze hebben een week in de gangkast gelegen.
Nu mag ik ze aan doen, want nu is er regen
met heel grote plassen, waar ik hard in stamp.

 

Meisje, meisje, wat een mooie!
Opa wil ook wel zo’n paar.
Opa heeft nog ouwe rooie
die hij bijna weg wou gooien.
Wij gaan stampen met elkaar.

 

Met ergernis bezie ik de schlemielen

Ze lopen zomaar vrijuit over straat

Een uitgestreken trek op het gelaat

Ik vraag me af wat zou zo'n vent bezielen?

 

Het meest vervelend vind ik het formaat

Bij voorkeur zou ik zijn bezit vernielen

Maar dit vehikel heeft niet eens ventielen

Het biedt geen enkel houvast voor mijn haat

 

Beledigend voor echte immobielen

Wat raar dat daar geen zware straf op staat

Voor mijn part valt hij keihard op zijn plaat

Of stoot hij op zijn minst zijn beide hielen

 

U snapt waarschijnlijk waar ik over praat

Zo'n kerel met een koffertje op wielen

 

 

‘We moeten aan de kantklosmeditatie

Het maakt dat je een kalmer leven leidt

Het zorgt voor een natuurlijke sedatie

Je krijgt je eerste klos na een donatie’

Aldus beweert zo’n tiktokaanstelmeid

 

 

Een schrijvertje in ’t hemelrijk

dicht vrolijk verder zonder lijk.

De ijveraar krijgt keer op keer

een serie letters van de Heer.

Hij vormt ze bij gebrek aan lijm

tot luchtig zwevend hekelrijm.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De aarde wordt te warm van lieverlee.

Dat wordt veroorzaakt door de CO2.

Daarover wordt op hoog niveau vergaderd.

 

“Het blijft beperkt tot anderhalve graad.”

 

Wie dagelijks door nieuwsberichten bladert

weet dat men gauw op zoek moet naar plan B.

Er is behoefte aan een nieuw idee

nu de limiet in reuzenstappen nadert.

 

“Het blijft beperkt tot anderhalve graat.”

 

Het is de visverwerker die hier praat.

Zijn vissticks zijn niet gratenvrij gebleken.

Hijzelf vindt dat het eigenlijk wel gaat,

maar zelfs dat ene halfje is in staat

hardnekkig in de keel te blijven steken.

 

 

 

 

 

Het waterschapsbestuur is van ons allen
Van boer en burger, stedeling incluis
Geborgde zetels horen daar niet thuis
Die feodale trek dient te vervallen

 

Het is van groot belang voor de natuur
Dat waterstanden in de bodem stijgen
Om rijkere schakeringen te krijgen
En ook weer vogelrijkdom op den duur

 

Dus kies partijen die daarvoor gaan strijden
Niet wijken voor de agro-industrie
Niet luisteren naar volksdemagogie

En poldermacht nog verder willen spreiden

Ontpoldering - mits letterlijk bedoeld -
Voorkomt dat vloed de dijken overspoelt