Het vrije vers

 

De Tour de Henk is op de kaart gezet

U weet nog wel die Henk en topopret

Waarin hij in de tour een heel zwaar leven had

En topodichters zagen en beschre

 

 

 

 

 

Ik negeer elke keer het gejank

Van mijn zoontje, hij had weer een pijnplek

Na die val zojuist tegen mijn wijnrek

Maar geen fles was gebroken, goddank!

 

De wagon stond plots stil en ik wist

Toen ik iets verderop een rood sein zag

Dat er vast weer een gek voor de trein lag

En bedankt hè, mijn afspraak gemist

 

Ik werd thuis met nog meer pech bestookt

In haar soepjurk die bij het behang past

Hing mijn vrouw aan een touw in de gangkast

En ze had niet eens eten gekookt

 

Dus ik bries en ik brul en ik stampvoet

Want dit was wel een dagje vol rampspoed

 

 

 

Iets lekkers eten hoort bij Sinterklaas

Amandelstaaf, gevulde speculaas

Helaas, helaas, ik moet het laten staan

Mijn spijsvertering kan het niet meer aan

 

 

De Sint op pad, de kindjes zijn naar bed

Ook Jantje heeft zijn schoen braaf klaargezet

Maar Jan lijdt al een tijdje aan gangreen

En in de schoen van Jan vindt

 

 

De stoomboot is daarnet gezonken!
Al zijn noch Sint, noch Piet verdronken,
hun pakjes zijn ze nu wel kwijt.

 

‘Gelukkig,’ hoor ik velen denken,
‘fossiel vervoeren van geschenken,
dat is niet meer van deze tijd.’

 

Laatste vakantiedag
Krijg ik nog sjans vandaag?
Jongenshormonen op zoek
Naar een schoot

 

Zij, met haar spottende
Schiermonnikoogopslag
Riep al van verre:
Terug naar je boot!

 

Een vadervos uit Nieuwersluis

kwam laatst met zeven kippen thuis.

Het bosvolk vond het ongehoord

en repte van een massamoord.

Zelf ziet hij geen geweldsdelict:

‘Ik heb ze op de kop getikt.”

 

 

Zwervend langs verborgen wegen

Bij het melkwit licht der maan,

Kwam ik het kokootje tegen

Met zijn wollen wiebuis aan.

 

Het geklapper van zijn oren

Hield de weerwolf uit zijn slaap,

Maar ik vroeg hem onvervroren:

Is je vader nog een aap?

 

En je moeder nog een grote

Grijsgebokte babiaan,

En dool jij door zeven sloten

Met je wollen wiebuis aan?

 

Het kokootje boog gelaten

Zijn met mos begroeide hoofd;

Wie zich op de wind verlaten

Worden door een kool gestoofd,

 

Sprak hij droef, een traan wegpinkend

Uit zijn ooghoek, rood en nat;

Dan verdween hij, zachtjes hinkend,

Langs een kersvers hazenpad.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zo’n hippe crompouce is

Eenvoudig te maken

Er werd mij verzekerd dat

Ik het zelfs kon

 

Maar ik ben een slechte

Banketbakkersleerling

Hoe krijg ik die room nu weer

Van het plafond

 

 

Vliegende nachtmerrie

'Paard in de gang!' bericht

't Edele ros geeft een

stellig pleidooi:

 

'Ook al beschouwt men dit

voortgangsbelemmerend

wilde ik slechts wat

belastingvrij hooi'

  

 

 

Aanschouw die Hema in de stad

Waar gister nog de ingang zat

Gaapt heden een gigantisch gat

De baas riep: shit, alweer gejat!

 

Alweer diezelfde klotedief

Hier bijna elke maand actief

Bezorgt ons mega ongerief

 

Hij steelt ze vaak, hij steelt ze veel

Die nare draaideurcrimineel

 

 

Mijn mentor belde hoogstpersoonlijk aan
Of ik het hele jaar had zitten pitten
Met zo'n tekort zou ik niet overgaan
Hij bleef maar drammend bij de voordeur staan
En ik - ik ben gewoon maar blijven zitten

 

Ik legde thuis een waterafvoer aan
Maar toen ik in het ligbad zat te kitten
Is het een ietsiepietsie misgegaan
Ik had het water tot de lippen staan
En ik - ik ben gewoon maar blijven zitten

 

Een tochtje met de bus sprak mij wel aan
Maar 's avonds, aan het einde van zijn ritten
Is de chauffeur ineens naar huis gegaan
De bus is bij een halte blijven staan
En ik - ik ben gewoon maar blijven zitten

 

Ik trof m'n liefje met een ander aan
- Nou ja, op mij zat zij alleen te vitten -
Dus toen de bruiloft kwam, ben ik gegaan
Daar kwam het: 'Wie bezwaar heeft, moet gaan staan'
En ik - ik ben gewoon maar blijven zitten

 

Meestersonnet