bartS
Foto via © BA
 
Wilhelmus ken ik nu wel uit mijn hoofd
En ook zo'n regimentsmars kan ik dromen
Nee, dat het ooit nog eens zo ver zou komen
Had ik als fluitstudent echt nooit geloofd
 
De blaasmuziek heeft eigen idiomen
Voorwaar niet van subtiliteit beroofd
Mijn liefde voor de fluit is nooit gedoofd
Blij dat ik deze baan heb aangenomen
 
Het was wel even wennen, dat marcheren
Zo’n erewacht terwijl het stevig vroor
Maar regelmatig mogen concerteren
Voor een geboeid en enthousiast gehoor,
Te kunnen leven van het musiceren,
Daar ben ik echt ontzettend dankbaar voor
 
 
Luister naar de voordracht van de dichter zelf op YouTube
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De vrouw van de clown




Ruim veertig jaar geen dag aan haar gedacht
(Haar zelfs, zo leek het wel, gewoon vergeten)
Merk ik hoe zij steeds in mij heeft gezeten
En al die tijd geduldig heeft gewacht.

Ik las de krant terwijl ik zat te eten
En zag haar naam, werd van mijn stuk gebracht
Want uit het niets kwam ik zo iets te weten
Wat leidde tot een korte jammerklacht.

Als kind heb ik ooit veel van haar gehouden.
Ze deed er in mijn jonge jaren toe,
Nog meer zelfs dan de clown met wie ze trouwde.

Ik lachte als hun liedje kwam en hoe
Totdat mijn aandacht op den duur verflauwde
Maar door haar dood denk ik aan Mamaloe