Wellicht komt het wel door die lange dagen
dat mijn gemoed door treurnis wordt geplaagd
of door de zwoele wind die met zijn vlagen
de laatste wolken uit de hemel jaagt.

De hete zon is haast niet te verdragen
die zengend het verdorde land belaagt
en ook nog die verrekte lange dagen;
’t is logisch dat mijn geest zo wordt geplaagd.

Het buiten zijn is om verbranden vragen
zodat je daar benauwde kleren draagt
en steeds maar weer die eindeloze dagen
waarop mijn geest door treurnis wordt geplaagd.

Voor mij is het beslist geen welbehagen
die rooie kop het is toch geen gezicht,
dat krijg je met die bloedgeslagen dagen;
een flinke onweersbui, dat help wellicht.

Ter voorkoming van misverstanden: dit versje is NIET autobiografisch.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Blauwtje Tripel



Zo blond en zo leuk en zo mooi
Ik had wel een kans durven wagen
Toen ik aan verliefdheid ten prooi
Haar daartoe heb uit lopen dagen

Zo mooi en zo leuk en zo blond
Het leek dat ik daarin zou slagen
Ik dacht dat zij mij aardig vond
Dat duurde slechts enkele dagen

Zo blond en zo mooi en zo leuk
Ik heb haar mee uit kunnen vragen
Voortijdig ontstond er een breuk
Want zij is nooit op komen dagen